Στο Φτερό / Όλα άψογα αλλά...

«Magnus Eroticus» (Μάνος Χατζιδάκις) Rebranding Opus 30 (μεταγραφή για μπαρόκ σύνολο). 

Δεύτερη φετινή συναυλία του εξαιρετικά ενδιαφέροντος Κύκλου «Μάνος Χατζιδάκις» που οργανώνει -και μπράβο της και πάλι!- η Εθνική Λυρική Σκηνή, με καλλιτεχνική επιμέλεια Γιώργου Χατζιδάκι και κάτι διαφορετικό ακούσαμε: ο Μιγκέλ Ανρί μετέγραψε για μπαρόκ σύνολο -ένα εξαμελές «broken consort», όπως χαρακτηρίζεται, σύνολο που, καθώς σημειώνεται, παγιώθηκε στις αρχές του 17ου αιώνα, την εποχή του Σέξπιρ, στο Λονδίνο, με βασικό στόχο τις ανάγκες της μουσικής στο θέατρο-, με 

καλλιτεχνική επιμέλεια του Ανδρέα Λινού, τον έξοχο κύκλο των έντεκα τραγουδιών «Ο Μεγάλος Ερωτικός» (1972) του Μάνου Χατζιδάκι, μεταφρασμένων στ’ αγγλικά απ’ τον Ιάσωνα Μαρμαρά. Η μεταγραφή αυτή παρουσιάστηκε σε μια εξαντλητικά δουλεμένη εκτέλεση από ενόργανο σύνολο (Λουσίλ Μπουλανζέ, Ρόμπιν 

Φάρο, Ανδρέας Λινός, Ρομάν Φαλίκ, Μιγκέλ Ανρί), με σολίστες τη δαντελένια, αέρινη, γεννημένη στην Σκοτία, σοπράνο Ρέιτσελ Ρέντμοντ και τον καλό καναδό τενόρο Κέβιν Σκέλτον και με τη συμμετοχή μελών του φωνητικού συνόλου Cantores Sancti Pauli και μελών της Παιδικής Χορωδίας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Όλα άρτια, όλα άψογα. Αλλά, προσωπικά, έμεινα ανικανοποίητος. Ένοιωσα πως όλα τα τραγούδια ισοπεδώθηκαν κάτω από ένα ενιαίο ύφος. Ότι τα 

ηχοχρώματα του Χατζιδάκι, όσο κι αν έγινε προσπάθεια ν’ αντικατασταθούν με ισάξια, αλλοιώθηκαν. Πως η μετάφραση των στίχων -που δεν κατάλαβα και ποιο στόχο έχει- ομογενοποίησε Ελύτη, Μυρτιώτισσα, Καβάφη, Σαραντάρη, Γκάτσο, Σολωμό, Σαπφώ, το στάσιμο του Ευριπίδη μεταφρασμένο απ’ τον 

Πρεβελάκη, Χορτάτζη, το δημοτικό και το απόσπασμα απ’ το «Άσμα ασμάτων» και συνετέλεσε να χάσουν το άρωμα που τους προσδίδει ο κάθε ποιητής -το ύφος του. Πως στα χείλη των δυο -πολύ καλών, πάντως, επαναλαμβάνω- λυρικών καλλιτεχνών, ειδικά του τενόρου, χάθηκαν οι ισορροπίες που ζητάει ο Μάνος Χατζιδάκις ο οποίος, για την πρώτη εκτέλεση, είχε επιλέξει, ως ανδρική φωνή, τη λαϊκή του Δημήτρη Ψαριανού, πλάι στην Φλέρυ Νταντωνάκη. Και πως όλη αυτή η προσπάθεια, που δεν αρνούμαι την εντιμότητά της και τη δουλειά που έγινε για να ολοκληρωθεί, είχε κάτι το άγονα μεγαλομανιακό. Μια συναυλία υψηλής ποιότητας, με μεράκι σχεδιασμένη, που -λυπάμαι αλλά- τη βρήκα βαρετή (Φωτογραφίες: Δημήτρης Σακαλάκης).

(Το έντυπο πρόγραμμα -επιμέλεια ύλης Σοφία Κομποτιάτη- για τις φετινές συναυλίες του Κύκλου «Μάνος Χατζιδάκις», συνοδευόμενο από ένα πρόσθετο φυλλάδιο ειδικά για τη συγκεκριμένη κι ένα φάκελλο με καρτολίνες όπου είναι τυπωμένοι οι στίχοι των έντεκα τραγουδιών -στη μια πλευρά οι πρωτότυποι, στην άλλη η μετάφρασή τους-, όπως πάντα για τα έντυπα που επιμελείται ο Τομέας Δραματολογίας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, πληρέστατο, πρωτότυπο και καλόγουστο).

Εθνική Λυρική Σκηνή / «Εναλλακτική Σκηνή», Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», Κύκλος «Μάνος Χατζιδάκις», 7 Δεκεμβρίου 2018.