Θυμούνται και θυμόμαστε τον Ανδρέα Λεντάκη

 

Το Τέταρτο Κουδούνι / Τέτοιες Μέρες, Τέτοια Λόγια... 145 

Τα νταμάρια της Αττικής -Βύρωνας, Πετρούπολη, Νίκαια-, που ο Μίνως Βολανάκης κι οι άνθρωποί του τα «ανακάλυψαν», τέλος της δεκαετίας του ’70, αρχές δεκαετίας του ’80 και τα εκμεταλλεύτηκαν και δημιούργησαν στα σπλάχνα τους θέατρα που ζωντανεύουν κάθε καλοκαίρι, ίσως γρήγορα έχασαν τον αρχικό πνευματικό προσανατολισμό τους, ίσως άλλο δρόμο να πήραν, ίσως και να μεταβλήθηκαν απλώς σε πηγή κερδών για τους Δήμους στους οποίους ανήκουν. Αλλά συνεχίζουν να υπάρχουν εδώ και πάνω από 40 χρόνια, να λειτουργούν και όντως να έχουν μεταφέρει τη θεατρική και μουσική κίνηση της Αθήνας εκτός του κέντρου όπου ασφυκτιούσε -αν αυτό δεν είναι αποκέντρωση, τι είναι;

Το Φεστιβάλ «Στη Σκιά των Βράχων» που συνδιοργανώνουν οι Δήμοι Βύρωνα και Υμηττού/Δάφνης μου είναι το πιο προσιτό ως το πιο γειτονικό. Κι η Τασία Σαρρίδου που ’χει την καλλιτεχνική διεύθυνση, με την Ειρήνη Λαγουρού στις δημόσιες σχέσεις και στο γραφείο Τύπου -απ’ τους ευγενέστερους ανθρώπους στο χώρο- και την Ελένη Βασιλοπούλου ως πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου, το χειρίζονται έξυπνα και επιδέξια, χωρίς υποχωρήσεις, κρατώντας την ισορροπία ανάμεσα στο λαϊκό και στο ουσιαστικό.

Εδώ και αρκετά χρόνια έχουν καθιερώσει στο έντυπο πρόγραμμα/βιβλίο του Φεστιβάλ να περιλαμβάνεται ένα επετειακό αφιέρωμα σε σημαντικούς καλλιτέχνες ή ανθρώπους που συνδέονταν με το χώρο και δεν είναι πια στη ζωή. Στο φετινό πρόγραμμα -το φετινό φεστιβάλ έχει τον ιδιαίτερο τίτλο «Ιαχές 2022»-, του οποίου την καλλιτεχνική επιμέλεια έχουν οι Γιώργος Βαβυλουσάκης και Κωνσταντίνος Βαβυλουσάκης, τα αφιερώματα είναι δυο. Το ένα, δικαιωματικά, στον Ιάκωβο Καμπανέλλη, τον πολύ σημαντικό θεατρικό συγγραφέα μας που, φέτος, γιορτάζονται πανηγυρικά, όπως του αξίζει, τα 100 χρόνια απ’ τη γέννησή του. Το άλλο -που, όπως μου λένε, επιμελήθηκε προσεκτικά η Γεωργία Αλεβιζάκη- στον Ανδρέα Λεντάκη, δήμαρχο, εκτός των άλλων, του Υμηττού, εκλεγμένο το 1978, το 1982 και το 1986, που τόσα πρόσφερε. Τον αντιστασιακό, τον βασανισμένο, τον πολιτικό, το φιλόλογο, το συγγραφέα -τον πολυτάλαντο και πολυμερή- που ’φυγε νωρίς (το 1997, στα 62 του χρόνια)- απ’ τη ζωή. Προσωπικά συγκινήθηκα ανοίγοντας το πρόγραμμα και ξεφυλλίζοντας το αφιέρωμα αυτό στον Ανδρέα Λεντάκη. Στον οποίο είναι αφιερωμένη και έκθεση στο -πλάι στο θέατρο «Μελίνα Μερκούρη» των Βράχων-, θέατρο «Άννα Συνοδινού». Μακάρι κάθε χρόνο να ’χουν τέτοιες καλές ιδέες, εκεί, «Στη σκιά των Βράχων».