«Μήδεια» μετά βαΐων και κλάδων

 

Το Τέταρτο Κουδούνι / Τέτοιες Μέρες, Τέτοια Λόγια... 156

 

Χτες, μόλις, σας έγραφα για την «Μήδεια» του Λουίτζι Κερουμπίνι, που θα παρουσιάσει η Εθνική Λυρική Σκηνή -συμπαραγωγή με την Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Ιόρκης, την Καναδική Όπερα και την «Λυρική Όπερα» του Σικάγου-, τη ναυαρχίδα του φετινού ρεπερτορίου της. Πόσο μάλλον όταν η παράσταση ανεβαίνει μ’ αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων απ’ τη γέννηση της Μαρίας Κάλλας, της κορυφαίας όλων των εποχών Ελληνίδας της όπερας.

Ε, λοιπόν, η παράσταση έκανε μόλις προχτές, 27 Σεπτεμβρίου, την πρεμιέρα της στην «Μετροπόλιταν Όπερα». Και διαβάζω, δημοσιευμένες ήδη χτες, την επομένη της πρεμιέρας, κατά το αμερικάνικο συνήθειο, στον ειδικευμένο στην όπερα ιστότοπο «OperaWire», απ’ τον Ντέιβιντ Σαλαζάρ, και στους «Νιου Γιορκ Τάιμς», απ’ τον Ζάκαρι Γουλφ, τις πρώτες -μακροσκελείς- κριτικές: ευμενείς έως ευμενέστατες. Για τη «σκοτεινή» παράσταση του Ντέιβιντ ΜακΒίκαρ, την ορχήστρα υπό τον Κάρλο Ρίτσι και τη διανομή, με βασικό αποδέκτη των επαίνων την Σόντρα Ραντβανόφσκι-Μήδεια αλλά και τον Ιάσονα του Μάθιου Πολενζάνι.

Στην Αθήνα, βέβαια, θα δούμε την παράσταση του ΜακΒίκαρ που υπογράφει και τα σκηνικά, με τα ίδια εντυπωσιακά κοστούμια της Doey Lüthi (Ελβετίδα, ΠΏΣ να τη μεταγράψω στα ελληνικά;...) αλλά μ’ άλλο αρχιμουσικό -τον Φιλίπ Ογκέν- κι άλλη διανομή.

Μήδεια, πάντως, θα ερμηνεύσει, ντεμπουτάροντας στο ρόλο, η ιταλίδα δραματική σοπράνο κολορατούρα Άννα Πιρότσι η οποία διαπρέπει διεθνώς, είναι στην ακμή της και τη χαρακτηρίζουν σήμερα ως την «κορυφαία δραματική σοπράνο κολορατούρα της Ιταλίας».

Αναμένουμε, λοιπόν, με ανυπομονησία: στις 25, 28 και 30 Απριλίου και στις 3, 9 και 14 Μαΐου. 

Να θυμίσω  πως η «Μήδεια» του Κερουμπίνι έχει παρουσιαστεί απ’ την Λυρική δυο φορές: το καλοκαίρι του 1961 -η ιστορική παράσταση με την Μαρίας Κάλλας στον επώνυμο ρόλο, με αρχιμουσικό τον Νικόλα Ρεσίνιο, σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή, με σκηνικά και κοστούμια του Γιάννη Τσαρούχη, με Ιάσονα τον Τζον Βίκερς και Νέριδα την Κική Μορφωνιού- και το καλοκαίρι του 1973 -στα 50 χρόνια απ’ τη γέννηση της Κάλλας-, στο Ηρώδειο, με Μήδεια την Λεονί Ρίζανεκ, Ιάσονα τον Μπρούνο Πρεβέντι και Νέριδα και πάλι την Κική Μορφωνιού. Με διευθυντή της ορχήστρας εκ νέου τον Νικόλα Ρεσίνιο, σε σκηνοθεσία Ντίνου Γιαννόπουλου και με σκηνικά και κοστούμια Γιάννη Στεφανέλλη. Άρα η Λυρική έχει πενήντα χρόνια ν’ ανεβάσει την όπερα του Κερουμπίνι. 

Πάντως, η «Μήδεια» στην Ελλάδα παρουσιάστηκε άλλες δυο φορές, εκτός Λυρικής: τη σεζόν 1994/1995, στο Μέγαρο Μουσικής, με αρχιμουσικό τον Κάρλο Φελίτσε Τσιλάριο, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη, με την Γκρέις Μπάμπρι και την Ρόζαλιντ Πλόουράιτ εναλλάξ στον επώνυμο ρόλο και Ιάσονα τον Βίνσον Κόουλ και το 2007, ως παραγωγή του Ελληνικού Φεστιβάλ, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Επιδαύρου, στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου μ’ αφορμή την επέτειο των 30 χρόνων απ’ το θάνατο της Μαρίας Κάλλας -η μουσική διεύθυνση ήταν του Λουκά Καρυτινού, η σκηνοθεσία και τα κοστούμια του Γιάννη Κόκκου, με την καλλιτεχνική συνεργασία της Αν Μπλανκάρ, την Μήδεια ερμήνευσε η Άνα Κατερίνα Αντονάτσι και τον Ιάσονα ο Τζον Κέτιλσον (Φωτογραφίες: 1, 2. Sara Krulwich).