Το Τέταρτο Κουδούνι / Τέτοιες Μέρες, Τέτοια Λόγια... 115
Vincent Lindon: γάλος ηθοποιός. ΓΑΛΟΣ. Χρόνια τώρα το διαβάζω εν Ελλάδι -σ’ εφημερίδες και περιοδικά και ιστότοπους: Βενσάν Λιντόν -αν όχι και Βίνσεντ Λιντόν ή και Βίνσεντ Λίντον. Χρόνια τώρα το γράφω: αγαπητοί μου κριτικοί του κινηματογράφου και συνάδελφοι του ρεπορτάζ κινηματογράφου, που κάποιους πολύ σας εκτιμώ, Βενσάν ΛΕντόν, προφέρεται. Και μάλιστα, όταν τον αναφέρουμε προφορικά, Βενσάν ΛΕνDόν. Γάλος είναι. Δεν είναι ούτε Άγγλος ούτε Αμερικάνος.
Στα γαλικά το in πριν από σύμφωνο ή στο τέλος της λέξης προφέρεται ΕΝ, έρρινο. Απλός κανόνας. Απλούστατος. Δε χρειάζεται να ’χετε τελειώσει Γαλική Φιλολογία. Ούτε καν το Γαλικό Ινστι(ν)τούτο. Πηγαινοέρχεστε στις Κάνες ή σ’ άλλα γαλικά -ή και μη γαλικά -φεστιβάλ, κάπου το αυτάκι σας δεν το ’πιασε αυτό; Κανένας δεν σας το σφύριξε;
Όπου, τώρα, βγήκε στο (κινηματογραφικό) κλαρί, ως ηθοποιός και σκηνοθέτρια, κι η κόρη του Βενσάν ΛΕντόν, η Suzanne Lindon. Αυτή τη βδομάδα, μάλιστα, παίζεται στους ελληνικούς κινηματογράφους η πρώτη ταινία της -στην οποία και πρωταγωνιστεί- «16 φορές άνοιξη». Οπότε, πάλι -φτου κι απ’ την αρχή-, διαβάζω: Σουζάν Λιντόν. Κατά μάνα, κατά κύρη...
Αγαπητοί μου κριτικοί του κινηματογράφου και συνάδελφοι του κινηματογραφικού ρεπορτάζ, που κάποιους πολύ σας εκτιμώ, όσοι συνεχίζετε να το γράφετε έτσι, σας το ξαναματαγράφω: Σουζάν ΛΕντόν. ΛΕντόν. ΛΕντόν. ΛΕντόν. Πέρασε ο καιρός που προφέραμε την Marilyn Monroe, Μονρόε…
No comments:
Post a Comment