«Οι Δούλες» ξανάρχονται: μια «ιστορία τεράτων» από την ομάδα «Apparatus» στο «Άλμα»

 

Το Τέταρτο Κουδούνι / Είδηση

 

Τις ακατάβλητες απ’ το χρόνο «Δούλες» του Ζαν Ζενέ θα παρουσιάζει τον προσεχή χειμώνα η ομάδα «Apparatus» στην «Μικρή Σκηνή» του θεάτρου «Άλμα» απ’ τις 11 Οκτωβρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη. Τη σκηνοθεσία υπογράφει η Βάσια Χρονοπούλου η οποία συνυπογράφει, με 

την Ντένια Στασινοπούλου, και τη μετάφραση κι έχει αναλάβει και τα κοστούμια.

Το έργο, εμπνευσμένο από μια υπόθεση που συγκλόνισε την Γαλία το 1933, όταν στο Λε Μαν οι αδελφές Κριστίν και Λεά Παπέν, υπηρέτριες σ’ ένα αστικό σπίτι, δολοφόνησαν με άγριο τρόπο την εργοδότριά τους και την κόρη της, έργο στο οποίο ο Ζενέ αναδεικνύει τις δυο αδελφές Σολάνζ και Κλερ Λεμερσιέ και την Κυρία τους -τις ηρωίδες του-, μ’ ένα δικό του τελετουργικό, σε ταξικά σύμβολα, έκανε την πρεμιέρα του στο Παρίσι, το 1947, σε σκηνοθεσία Λουί Ζουβέ.

«Μια νύχτα φαντασιώσεων και ψευδαισθήσεων, ανάμεσα σε λουλούδια, φορέματα, παγιέτες και γούνες… Οι αδερφές Λεμερσιέ, οι υπηρέτριες, όπως κάθε βράδυ, όταν μένουν μόνες μιμούνται την Κυρία τους με τη δούλα της. Κάθε

βράδυ…», γράφει η σκηνοθέτρια Βάσια Χρονοπούλου. «Ένα παιχνίδι, μια ‘τελετή’ που οδηγεί στο ‘θάνατο’ της Κυρίας και στη μεγαλειώδη κυριαρχία της Δούλας. Τι γίνεται, όμως, όταν η ονειροφαντασία του φόνου γίνεται πραγματική επιθυμία και προσχέδιο για ένα έγκλημα;
Το έργο αποκαλύπτει τις πιο τρομακτικές σκέψεις δυο κοριτσιών και τη δύναμη του φθόνου που μπορεί να καταβάλει έναν αδύναμο άνθρωπο. Ποια σωτηρία επιλέγει η ψυχή όταν συνειδητοποιήσει πως αυτό που μισεί περισσότερο στον άλλον είναι ο αντικατοπτρισμός του ίδιου της του εαυτού; Υπάρχει σωτηρία ή ένα τέλμα που μόνο ο θάνατος μπορεί να το λυτρώσει; ‘Πρόκειται για μια ιστορία τεράτων’, είπε ο Ζενέ…
Στην παράσταση, το παιχνίδι των Λεμερσιέ αλλάζει, το θέατρο εν θεάτρω μεγεθύνεται και το σύμβολο αυτού που θα ήθελαν οι δούλες να είναι, η ‘Κυρία’, χτίζεται σιγά σιγά μπροστά στον θεατή και γίνεται ένας άνθρωπος που δρα αντίστροφα στην αυτοκαταστροφική πορεία τους: ένας άντρας επιλέγει συνειδητά να ντυθεί την εικόνα της Κυρίας και θαρρετά μετατρέπεται στο τέλειο είδωλο, σε μία γυναίκα βασίλισσα του κόσμου της, πρωταγωνίστρια της σημερινής κοινωνίας

τεράτων. Tο απροσπέλαστο της εικόνας της Κυρίας καθιστά τις αδερφές Λεμερσιέ ανίκανες για όποια περαιτέρω δράση και τις οδηγεί σε έναν εσωτερικό λαβύρινθο με κέντρο το δίπολο έγκλημα και αγιοσύνη».

Τα   σκηνικά                  της παράστασης θα κάνει ο Γιάννης Αρβανίτης, τη μουσική ο Γρηγόρης Ελευθερίου, τους φωτισμούς ο Δημήτρης Μπαλτάς και την κίνηση θα επιμεληθεί ο Γιάννης Νικολαΐδης ενώ βοηθός σκηνοθέτη είναι η Σοφία Παπαδοπούλου. Την Σολάνζ έχει αναλάβει η Ντένια Στασινοπούλου, την Κλερ η Ιωάννα Λέκκα και την Κυρία η drag queen -ο Ζενέ θα ήταν ενθουσιασμένος- Holly Grace (Θέμης Θεοχάρογλου).

Τις «Δούλες» στην Ελλάδα πρωτοπαρουσίασε το «Θέατρο Τέχνης», τη σεζόν 1967/1968, στο «Υπόγειο», σε σκηνοθεσία Δημήτρη Χατζημάρκου, με τις Μαρίνα Γεωργίου (Κλερ), Ρένη Πιττακή (Σολάνζ) και Εκάλη Σώκου (Κυρία). Έκτοτε παίχτηκαν πολλές φορές, με πιο πρόσφατο το ανέβασμα του Τσέζαρις Γκραουζίνις, με άντρες ηθοποιούς -Δημήτρης Ήμελλος (Σολάνζ), Κώστας Μπερικόπουλος (Κυρία), Αργύρης Ξάφης (Κλερ)- στην Κεντρική Σκηνή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, το χειμώνα 2018/2019.

Η ομάδα «Apparatus» (Μάνθα Καραδήμα, Δημήτρης Μπαλτάς, Βάσια Χρονοπούλου) έχει παρουσιάσει μέχρι στιγμής τα έργα: «Ο μηχανισμός του δωματίου» του Αριστείδη Αντονά (Κ.Ε.Τ. / 2017), «Νύχτες», μια παράσταση βασισμένη στις «Λευκές νύχτες» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, σε διασκευή Βάσιας Χρονοπούλου (θέατρο «104» / 2018), «Τα βρώμικα χέρια» του Ζαν Πολ Σαρτρ (θέατρο «104» / 2019) -όλα σε σκηνοθεσία Βάσιας Χρονοπούλου- και «Ο Ιδομενέας, ο βασιλιάς της Κρήτης», σύνθεση της Έφης Ρευματά -που υπέγραφε και τη σκηνοθεσία- απ’ το έργο «Ιδομενέας» του Ρόλαντ Σίμελπφένιχ και την ομώνυμη όπερα του Μότσαρτ (αρχαίο θέατρο Ορχομενού Αρκαδίας -στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός / 2021).