Άκουσα _ επ’ ολίγον… _ στις ειδήσεις της ΝΕΤ τον νεόκοπο «αρχηγό» του ΠΑΣΟΚ, τον κ. Βενιζέλο, να μιλάει για πρώτη φορά στην κοινοβουλευτική ομάδα του Κόμματος. Να μιλάει, και να μιλάει, και να μιλάει, και να βερμπαλίζει για το λαμπρό μέλλον του «γένους των Ελλήνων», πρόλαβα ν’ ακούσω _ δέκα; δώδεκα; δέκα πέντε φορές; _ αυτό το παλαιό, «δοκιμασμένο» (;) «η Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη», άκουσα περί αξιοκρατίας με την οποία θα κυβερνήσει _ η «Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη» _, άκουσα περί «προοδευτικής διακυβέρνησης», άκουσα πως η νέα Δημοκρατία είναι «παλαιοκομματική» και άλλα σχετικά. Που ακούω απ’ το ’74, απ’ το ’77, απ’ το ’81 και βάλε… Καταλήγω λοιπόν: η μόνη διαφορά από το πρόσφατο «φαύλο παρελθόν» είναι πως αντί του «λεφτά υπάρχουν» έχουμε πλέον το «λεφτά θα υπάρχουν». Θέμα χρόνου. Από ενεστώς, μέλλων. Φοβάμαι τετελεσμένος. Όλος ο κόσμος, μια σκηνή…
No comments:
Post a Comment