Και πάλι Κλυταιμνήστρα η Καρυοφυλλιά

Το Τέταρτο Κουδούνι / 15 Μαρτίου 2012

Δήμητρα Παπαδοπούλου εις τριπλούν, τελικά, φέτος _ ως συγγραφέας (αλλά και ως σκηνοθέτρια): το παλαιότερό της «Ο παππούς έχει πίεση» παίζεται στο «Ήβη» ενώ στο «Χώρα», στην μεν Σκηνή «Νέα Χώρα» συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά, με ουρές στο ταμείο, «Η σεξουαλική ζωή του κυρίου και της κυρίας Νικολαΐδη», στη δε Σκηνή «Μικρή Χώρα» παρουσιάζεται ο μονόλογός της «Ο φίλος μου ο Ντοστογιέφσκι, διασκευή απ’ το ντοστογιεφσκικό «Όνειρο ενός γελοίου».


Στην «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» επανέρχεται το καλοκαίρι ο Θέμης Μουμουλίδης. Με Κλυταιμνήστρα την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και Αγαμέμνονα τον Στέλιο Μάινα. Θ’ ανεβάσει, με το σχήμα του «5η Εποχή», την τραγωδία του Ευριπίδη, την οποία είχε σκηνοθετήσει για πρώτη φορά με το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας και με τους δυο αυτούς ηθοποιούς μεταξύ των πρωταγωνιστών, στους ίδιους ρόλους, το καλοκαίρι του 2004 _ παίχτηκε και στο Ηρώδειο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
Τα σκηνικά και τα κοστούμια θα κάνει ο Γιώργος Πάτσας, στη διανομή θα ’ναι επίσης ο Μάνος Βακούσης κι η Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου ενώ η κορυφαία του Χορού θα προέρχεται απ’ το χώρο του τραγουδιού: η Ρίτα Αντωνοπούλου.
Ο Θέμης Μουμουλίδης ξεκίνησε «πλαγίως» την  ενασχόλησή του με τους αρχαίους τραγικούς το καλοκαίρι του 2001, όταν ανέβασε με το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, του οποίου τότε ήταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής και ξεκινώντας απ’ το Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας, την παράσταση «Ορέστης. Από τον Ρίτσο στους τραγικούς», όπου γύρω απ’ τον «Ορέστη» του Γιάννη Ρίτσου έπλεξε αποσπάσματα απ’ τις «Χοηφόρες» του Αισχύλου, την «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή και την «Ηλέκτρα» του Ευριπίδη. Και συνέχισε το καλοκαίρι του 2003, και πάλι με το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, με την «Ηλέκτρα» του Ευριπίδη στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Επιδαύρου.
Σημειώστε πως η «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» _ ελπίζω πως η μνήμη δεν με απατά _ δεν έχει ξανανεβεί απ’ το 2004 και την προηγούμενη παράσταση του Θέμη Μουμουλίδη.


Διάβασα σε μόνιμη στήλη κυριακάτικου φύλλου ένα ειρωνικό σχόλιο για την παράσταση «Πατρίδες» των Θανάση Παπαθανασίου – Μιχάλη Ρέππα, που παίζεται στο Εθνικό. Είναι, λέει, «απορίας άξιο» πώς το «επιτυχημένο στο πεδίο της τηλεόρασης αλλά και της κωμωδίας συγγραφικό δίδυμο» βρέθηκε ν’ ασχολείται «με τη ζωή και τη μοίρα του κάθε Χουσεΐν» _ ναι, ακριβώς έτσι γραμμένο… Μα το επιτυχημένο συγγραφικό δίδυμο έχει ΗΔΗ ασχοληθεί με το θέμα ρατσισμός / μετανάστες _ και «με τη ζωή και τη μοίρα του κάθε Χουσεΐν». Απ’ το 2001: «Ο Έβρος απέναντι» το έργο τους και πιστεύω, μάλιστα, πως είναι το καλύτερό τους. Στοιχειώδες, συνάδελφε, στοιχειώδες…



Τη θυμάμαι στη σκηνή, την ξέρω απ’ το ’85 _ και την «Σκηνή» του Λευτέρη Βογιατζή και των άλλων εκλεκτών. Πατάει το σανίδι _ και την ορχήστρα των αρχαίων θεάτρων _ απ’ το ’81 η Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου. Πάνω από τριάντα χρόνια πια. Είναι «επίσημα» ηθοποιός απ’ το ’83  _ όταν αποφοίτησε απ’ τη δραματική του «Θεάτρου Τέχνης» όπου και πρωτοεμφανίστηκε. Πλάι στον Βασίλη Παπαβασιλείου και μέσα απ’ την «Εποχή» του άνθισε. Κι έγινε η Ηθοποιός που ’δειχνε πως θα γίνει: απ’ τις πρώτες της γενιάς της. Άφησε την κατακόρυφα ανερχόμενη καριέρα της _ όχι όμως και το θέατρο _ κι έφυγε στην Γαλλία. Για να παντρευτεί εκεί, όπου απέκτησε και μια κόρη.  
Γύρισε δέκα χρόνια μετά. Για να πιάσει _ δεν ήταν εύκολο… _ το νήμα ξανά απ’ την αρχή. Δεν έχει, ίσως, στο θέατρό μας τη θέση που της αξίζει. Όμως κάθε ρόλος της _ κάθε ερμηνεία της, για να ακριβολογώ _ γράφει. Χρειάστηκε ο ρόλος της Χριστίνας Κρουσταλλάκη, της «κακιάς δασκάλας», στη καλή σειρά «Το νησί» για να την «ανακαλύψουν».
Ενζενί που εξελίχθηκε σε ρολίστα ολκής, με έξοχη φωνή και θαυμαστή τεχνική _ η δουλειά της πλάι στην Μάγια Λυμπεροπούλου σίγουρα έχει αφήσει τα σημάδια της… _, με γκάμα ευρύτατη, με χιούμορ, το 2003 έκανε στο δεύτερο πρόγραμμα μονολόγων της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας _ απ’ τις λίγες στιγμές της διοργάνωσης που έμειναν στη μνήμη _ την «Ελένη ή Ο κανένας», το δυνατό μυθιστόρημα της Ρέας Γαλανάκη μετασχηματισμένο σε μονόλογο απ’ τον Θέμη Μουμουλίδη _ που υπέγραφε και τη σκηνοθεσία _ και την Αθανασία Γκανά. Απ’ τους σταθμούς στην πορεία της.
Φέτος, οχτώ χρόνια μετά, τον επαναλαμβάνει _ κι έπραξε άριστα _ στο «Άνεσις / Θεατρική Σκηνή Ανδρέας Βουτσινάς». Πιο ώριμη, πιο γεμάτη, πιο έμπειρη. Εμένα με συγκλόνισε. Κι όχι μόνον εμένα. Το χειροκρότημα και τα «μπράβο» του κοινού που άκουσα νομίζω πιστοποιούν του λόγου μου το αληθές. Μην τη χάσετε!


Αχ, μου θύμισε παλιές ωραίες μέρες Θεσσαλονίκης…
Φεστιβάλ της Ένωσης των Θεάτρων της Ευρώπης οργανώνει στην Μόσχα το Θέατρο «Μάλι». Όπου από 12 Μαρτίου άρχισαν να παρουσιάζονται _ και θα παρουσιάζονται μέχρι 22 Απριλίου _ έξι παραστάσεις και διεθνείς συμπαραγωγές πέντε Θεάτρων – μελών της Ένωσης. Στην οποία ανήκουν και τα δικά μας Εθνικό και ΚΘΒΕ.
Το Εθνικό Θέατρο του Ισραήλ «Χαμπίμα» απ’ το Τελ Αβίβ έδειξε ήδη το έργο του Χιλέλ Μίτελπουνκτ «Τρένο για την Δαμασκό» σε σκηνοθεσία Ιλάν Ρόνεν. Αύριο και μεθαύριο το δικό μας ΚΘΒΕ παρουσιάζει το _ βασισμένο στο παλαιό έργο του Σ. Άνσκι _ «Ντιμπούκ» του Μπρους Μάγιερς στη σκηνοθεσία του Σωτήρη Χατζάκη.
Το ρουμάνικο Θέατρο «Μπουλάντρα» έρχεται απ’ το Βουκουρέστι με τις «Σημειώσεις ενός αγνώστου», προσαρμογή απ’ τον Ίον Κοϊάρ του ντοστογιεφσκικού μυθιστορήματος «Το χωριό Στεπαντσίκοβο» που ’χει ανεβάσει ο Αλεξάντρου Ντάριε αλλά και με τον «Ιβάνοφ» του Τσέχοφ σκηνοθετημένο απ’ τον Αντρέι Σερμπάν. Το «Θέατρο της Ρώμης» σε συνεργασία με το «Θέατρο της Εμίλια – Ρομάνια» θα τους πάει την «Αποτρεπτική άνοδο του Αρτούρο Ούι» του Μπρεχτ όπως τη σκηνοθέτησε ο Κλάουντιο Λόνγκι και το Φεστιβάλ θα κλείσει με την επίσης μπρεχτική «Αγία Ιωάννα των σφαγείων», συμπαραγωγή του «Τεάτρο Πίκολο» του Μιλάνου με το «Μάλι». Σκηνοθέτης ο Λούκα Ρονκόνι.
Αχ, και να ’μουνα εκεί…


* [Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος θα ’ναι το καλοκαίρι ο Πεισθέταιρος στους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη που θ’ ανεβάσει ο Γιάννης Κακλέας σε παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης. Το οποίο, μετά τον «Υπηρέτη δύο αφεντάδων» του Γκολντόνι, που παρουσίασε πέρσι το καλοκαίρι σε σκηνοθεσία και πάλι Γιάννη Κακλέα και με Τρουφαλντίνο και πάλι τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο και που έκανε πρεμιέρα στο Ηρώδειο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, επαναλαμβάνει τον πετυχημένο συνδυασμό. Ο οποίος, πάντως, δοκιμάστηκε, και πάλι σε Αριστοφάνη, και στο Εθνικό, στην «Λυσιστράτη» με την οποία το Εθνικό Θέατρο συμμετείχε στο Φεστιβάλ Επιδαύρου του 2010. Αλλά και παλαιότερα, στο «Διάνα» και στο θίασο της Ελένης Ράντου, στις επίσης πολύ πετυχημένες παραστάσεις «Μαγειρεύοντας με τον Έλβις», «Μαμά μην τρέχεις» και «Νύχτες ραδιο-φόνων»
Αξίζει να σημειωθεί πως αμφότεροι οι καλλιτέχνες έχουν ασχοληθεί και παλαιότερα μ’ αυτή την λυρική κωμωδία του Αριστοφάνη: ο Γιάννης Κακλέας την έχει ανεβάσει με το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας _ καλλιτεχνικός διευθυντής του, τότε _ το 1992 ενώ ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος μόλις το καλοκαίρι του 2009 ήταν ο Ευελπίδης με Πεισθέταιρο τον Γιώργο Αρμένη στους «Όρνιθες» του Σωτήρη Χατζάκη, που παρουσιάστηκαν στο Φεστιβάλ Επιδαύρου.
Στην φετινή παράσταση του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης, η οποία στοχεύει στην Επίδαυρο αλλά θα παρουσιαστεί, έτσι κι αλλιώς, ανεξάρτητα απ’ την απόφαση του Ελληνικού Φεστιβάλ, σε περιοδεία, θ’ ανεβεί με σκηνικά Μανόλη Παντελιδάκη, κοστούμια Βάλιας Μαργαρίτη και χορογραφίες Κυριάκου Κοσμίδη _ τα μέχρι τώρα σίγουρα ως προς τους συντελεστές. Οι συζητήσεις για την υπόλοιπη διανομή συνεχίζονται εντατικά].

* Το τελευταίο κομμάτι περιλαμβάνονταν αρχικά στη στήλη αλλά αφαιρέθηκε απ’ το τυπωμένο κείμενο την τελευταία στιγμή γιατί δημοσιεύτηκε στο μεταξύ σ’ άλλη εφημερίδα. «Το Τέταρτο Κουδούνι» αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι το αναμάσημα, έστω και επαυξημένων με πολλά επιπλέον στοιχεία, ήδη δημοσιευμένων από συναδέλφους ειδήσεων όπως και την «αναδημοσίευση» δελτίων Τύπου. Το βρίσκει πολύ βαρετό) 

Προ 50ετίας
Τα Θεατρικά Νέα

Χθες στις  9 30 μ.μ. εδόθη στην Θεσσαλονίκη, από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, η πρώτη του έργου του Ερρίκου Ίψεν «Γιάννης Γαβριήλ Μπόρκμαν» κατά σκηνοθεσίαν Πέλου Κατσέλη και με σκηνικά και κοστούμια του Θεσσαλονικέως ζωγράφου Νίκου Σαχίνη […]. Στην ερμηνεία του έργου έλαβαν μέρος οι Μαίρη Λαλοπούλου, Ιορδάνης Μαρίνος, Γιώργος Δαμασιώτης, Αγάπη Ευαγγελίδη, Αντιγόνη Γλυκοφρύδη, Νίνα Κούλη, Σούλα Δημητρίου και Κώστας Ματσακάς. 16 Μαρτίου 1962.


Πληροφορούμεθα ότι η πρεμιέρα του έργου του Ζωρζ Μπερνανός «Διάλογοι Καρμελητισσών» θα δοθή στις 5 Απριλίου στο «Βασιλικό». Ως γνωστόν, στο έργο, που ανεβάζεται κατά σκηνοθεσίαν Αλέξη Σολομού, πρωταγωνιστούν η Κυβέλη, η Χριστίνα Καλογερίκου, η Αντιγόνη Βαλάκου και η Ελένη Χατζηαργύρη. 17 Μαρτίου 1962.


Μεθαύριο Παρασκευή στις 8 30 μ.μ. θα δοθή στο θέατρο «Έλσας Βεργή» η πρώτη παράστασις της κλασσικής κρητικής κωμωδίας του Μάρκου Αντωνίου Φώσκολου «Φορτουνάτος». Με την παράστασι αυτή κάνει την πρώτη της εμφάνισι η θεατρική ομάς νέων της «Νεοελληνικής Σκηνής». Ο «Φορτουνάτος», ο οποίος, ως γνωστόν, ανεβάζεται για πρώτη φορά από την εποχή της Ενετοκρατίας, θα δοθή με σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου, μουσική Δημήτρη Τερζάκη, κοστούμια Ρένας Γεωργιάδου, σκηνικά Χρήστου Τσάγκα και με συμμετοχή νέων καλλιτεχνών. 21 Μαρτίου 1962.

Δημοσιεύτηκε στα «ΝΕΑ».