Θα τη βρούμε τη ρημάδα την άκρη…

Δέκα νέοι άνθρωποι. Δέκα ηθοποιοί _ του κλάδου που πλήττονταν από την ανεργία και πριν αρχίσει η κρίση… Μαζεύτηκαν και μάζεψαν τα κείμενα δέκα νέων, επίσης, συγγραφέων _ μερικά είναι των ίδιων _, που δημοσιεύτηκαν το περασμένο φθινόπωρο στο περιοδικό «Μητροπολιτικές Ιστορίες»: κείμενα απόλυτα σύγχρονης αναφοράς που αφηγούνται ιστορίες ανθρώπων οι οποίοι, ακριβώς, πλήττονται, άμεσα ή έμμεσα, από τη μεγάλη πληγή της εποχής μας, την ανεργία. Και με τα κείμενα αυτά, κάτω από τον τίτλο «Unemployed» (που δεν κατάλαβα γιατί είναι στα αγγλικά κι όχι «Άνεργος», στα ελληνικά _ σαν να «καλλωπίζεται» μια λέξη που τρομάζει…), έστησαν μια περφόρμανς. Η οποία, όμως, πολύ σωστά, δεν προτίθεται να τρομάξει. Διότι κοιτάζει κατάματα την πραγματικότητα που είναι μεν δυσάρεστη αλλά έχουμε τη δύναμη να την αντιμετωπίσουμε _ ακόμα και με τον έρωτα.
Καθισμένοι σε καρέκλες απέναντί μας _ ανάμεσά τους και η Δήμητρα Κωτίδου που τραγουδάει όμορφα _, ο ένας τους καθισμένος _ πολύ σωστά, ένας από ’μας είναι… _ ανάμεσα στο κοινό, με τα κείμενα στα χέρια, ένα μικρόφωνο με πόδι μπροστά τους _ στο οποίο συχνά καταφεύγουν _, μονολογούν, «διαλέγονται», πλέκουν και μπλέκουν τα κείμενα σε μία παράσταση που επιμελούνται σκηνοθετικά τρεις τους _ Σταμάτης Ζακολίκος, Ειρήνη Μαργαρίτη, Κατερίνα Φωτιάδη. Μία παράσταση που αρχίζει επίπεδα, χωρίς θεατρικό ενδιαφέρον, αλλά σύντομα ζεσταίνεται, αποκτά χιούμορ ευεργετικό και κορυφώνεται αφήνοντας μια πικρή, μελαγχολική γεύση που έντεχνα αποκτά ένα ανεπαίσθητο άρωμα αισιοδοξίας _ «θα τη βρούμε τη ρημάδα την άκρη»…
Ανάμεσα στους δέκα της παράστασης, που αγωνίζονται για το καλύτερο, ξεχώρισα το εύπλαστο τάλαντο της Σοφιάννας Θεοφάνους ενώ την έκπληξη την κάνει η Μαίρη Λούση (στη φωτογραφία): ηθοποιός που εξελίχθηκε αισθητά, κατεβάζει _ την ευνοεί και το κείμενό της _ με απόλυτο έλεγχο ένα χιούμορ απολαυστικό.
Μια παράσταση «μικρή», μελαγχολική αλλά και εύφορη _ ναι, εύφορη, παρά το θέμα της _ , πάνω απ’ όλα όμως αληθινή και σημερινή. Και είναι σημαντικό το θέατρο να κοιτάζει κατάματα τον καιρό του.  

Θέατρο «Bios» / Main, 19 Μαρτίου 2012.