Στο Φτερό / Ένας Ούμε αξιαγάπητος

 

Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών (Athens Philarmonia Orchestra): συναυλία με έργα Σιγκερού Ουμεμπαγιάσι / Διεύθυνση ορχήστρας: Ντιρκ Μπροσέ. Συμμετοχή: Alex Drakos Ensemble. Σολίστ: Κατερίνα Ντούσκα (τραγούδι), Θοδωρής Μαυρογιώργης (τραγούδι), Βάσια Ζαχαροπούλου, σοπράνο (τραγούδι). 

 

Το παρατσούκλι του είναι Ούμε. Δεν ήξερα ότι ο Ιάπονας Σιγκερού Ουμεμπαγιάσι έχει τόσο μεγάλο κοινό στην Ελλάδα -τόσους φαν. Που να γεμίσουν, σχεδόν, ένα Ηρώδειο -ειδικά την πάνω ζώνη, με τα φτηνότερα εισιτήρια. Και να τον υποδεχτούν, τις μουσικές του και τον ίδιο που κάθισε στο θώκο, τόσο θερμά. Ξεκινώντας από ροκ συγκρότημα, ο

Ουμεμπαγιάσι, από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, στράφηκε στη μουσική για τον κινηματογράφο συνεργαζόμενος με σκηνοθέτες συμπατριώτες του αρχικά, με κινέζους αργότερα, για να εξελιχθεί σύντομα σε συνθέτη διεθνή. Οι μουσικές του συνοδεύουν πια τα πλάνα ταινιών που έγραψαν ιστορία -όπως η «Ερωτική επιθυμία» και το «2046» του σπουδαίου Κινέζου από το Χονγκ Κονγκ Γουόνγκ Καρ-γουέι- συντελώντας

αποφασιστικά στην επιτυχία τους αλλά έχουν και δικό τους ύφος, έχουν προσωπικότητα. Γι αυτό και έχουν αυτονομηθεί και παίζονται σε συναυλίες και δισκογραφούνται. Το πρόγραμμα της αθηναϊκής συναυλίας με έργα του 

ήταν μία βεντάλια αποσπασμάτων μουσικών του από διάφορες ταινίες για τις οποίες συνεργάστηκε. Άνοιξε με ένα θέμα από το «Sorekara» («And Then»-«Και τότε») του Γιοσιμίτσου Μορίτα, από τα πολύ πρώτα βήματα του Ούμε στη μουσική για ταινίες και από τα πιο αγαπημένα του. Συνεχίστηκε με μία σουίτα από το «A Single Man» («Ένας άντρας μόνος») του Τομ Φορντ, το βασικό θέμα από την «Κατάρα του χρυσού λουλουδιού» του Ζανγκ Ι-μο, μία σουίτα από το «Grandmaster» του Γουόνγκ Καρ-γουέι, το βασικό θέμα από τον «Ματωμένο γάμο» («La Novia») της Πάουλα Ορτίθ, το θέμα «Σταθμός Βικτόρια» από την «Τυφλή επίθεση» («Incendiary») της Σάρον ΜακΓκουάιαρ, το θέμα του

«Γιουμέτζι» από την «Ερωτική επιθυμία»(«In the Mood for Love») του Γουόνγκ Καρ-γουέι, μία σουίτα από «Τα ιπτάμενα στιλέτα» («House of Flying Daggers») του Ζανγκ Ι-μου επίσης, «Αιώνια ανάσα» από το «Τίγρης και δράκος: Το σπαθί του πεπρωμένου» («Crouching Tiger, Hidden Dragon: Sword of Destiny») του Γιουέν Γου-πινγκ και άλλα, και άλλα -σε περίπου 100 ταινίες και τηλεοπτικές παραγωγές έχει συνεργαστεί ο Ούμε, τεράστιος όγκος δουλειάς. Λυρικές, κατά βάση, μουσικές, γλυκόπιοτες που δυτικίζουν, χωρίς, όμως, να τους λείπουν τα σινοϊαπονικά ηχοχρώματα. Άκουγα για πρώτη φορά την Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών. Και μου έκανε αίσθηση ο καλοδεμένος ήχος της, οι ρυθμοί της, τα χρώματά της. Εντυπωσιακά για μία ορχήστρα που μετράει οκτώ, μόνο, χρόνια. Σίγουρα έπαιξε ρόλο και η παρουσία στο πόντιουμ του

έμπειρου και ειδικευμένου στις μουσικές του

Σιγκερού Ουμεμπαγιάσι βέλγου αρχιμουσικού Ντιρκ Μπροσέ -εξαίρετος. Κάποια στιγμή, λίγο πριν από το τέλος του πρώτου μέρους, ο μαέστρος προσκάλεσε το συνθέτη, που σηκώθηκε από το θώκο και απηύθυνε ένα θερμό χαιρετισμό στο κοινό. Το δεύτερο μέρος δεν με ενθουσίασε όσο το πρώτο. Το δικό μας Alex Drakos Ensemble, με επικεφαλής τον

Αλέξανδρο Δράκο Κτιστάκη, μετέφερε με επιτυχία τις τζαζ αποχρώσεις στις μουσικές του Ούμε, Αλλά οι τρεις τραγουδιστές -η Κατερίνα Ντούσκα, ο καλύτερος, πιστεύω, των τριών αλλά πολύ χαμηλών τόνων Θοδωρής Μαυρογιώργης και η σοπράνο Βάσια Ζαχαροπούλου (με μία κατακόκκινη τουαλέτα που δεν την κολάκευε)-, σε τραγούδια του Ουμεμπαγιάσι από διάφορες ταινίες, δεν τα απογείωσαν. Στο τέλος ο Ντιρκ Μπροσέ κάλεσε στη σκηνή και ανέβασε στο πόντιουμ τον Σιγκερού Ουμεμπαγιάσι, που, παρά τα κινητικά του προβλήματα, συνδιηύθυνε 

για λίγο και έκανε έως και χορευτικές φιγούρες, με χιούμορ και εκδηλωτικότητα που δεν τα θεωρούμε αυτονόητα στους Ιάπονες, ξεσηκώνοντας το κοίλον. Η επιτυχημένη βραδιά έκλεισε με ανκόρ το βασικό θέμα από το «2046» του  Γουόνγκ Καρ-γουέι, το δημοφιλέστερο, ίσως, κομμάτι του συνθέτη. Περιμένουμε να ξανακούσουμε σύντομα τις μουσικές του Ούμε (Φωτογραφίες: Χρόνης Περράκης). 

 

(Για τη συναυλία δεν υπήρχε έντυπο πρόγραμμα, παρά μόνο μία καλόγουστη καρτολίνα με το πρόγραμμα της βραδιάς).

 

Ωδείο Ηρώδη του Αττικού, Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών, 28 Σεπτεμβρίου 2022.