Ο θρίαμβος του ελληνοτραφούς μπαρόκ

Είναι πια μία κατάκτηση: η σχέση με το μπαρόκ της Καμεράτας-Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής κάτω από την καλλιτεχνική διεύθυνση του Γιώργου Πέτρου. Σχέση δοκιμασμένη. Και με αποτελέσματα περισσότερο από εμφανή. Η χτεσινή συναυλία το επιβεβαίωσε. Πε-ρί-τρα-να. Πόσω μάλλον όταν άξονάς της ήταν οι μπαρόκ όπερες με αρχαιοελληνικά θέματα-όπως τα αντιλαμβανόταν το μπαρόκ: «Η Ελλάδα συναντά την όπερα του 18^ου αιώνα».

Μία ορχήστρα γερά δεμένη, με ώριμο πια ήχο, με εμπεδωμένο το μπαρόκ ύφος, με δεξιοτεχνική πια τη σχέση των μουσικών της με τα όργανα εποχής που και πάλι χρησιμοποιήθηκαν για την περίσταση, με εξαιρετική ενέργεια, σφριγηλή, ακμαία οδηγήθηκε από τον αρχιμουσικό Γιώργο Πέτρου σε μία σειρά εξαιρετικών εκτελέσεων οπερατικών αποσπασμάτων, είτε οργανικών είτε φωνητικών.

Ένα σοφά συναρμολογημένο και απόλυτα ισορροπημένο πρόγραμμα βασισμένο σε ελληνόθεμες όπερες της εποχής –που αφθονούσαν τότε-, το οποίο πέρασε από τον Χέντελ («Αλέξανδρος» και «Αριάδνη στην Κρήτη») και τον Γιόχαν Άντολφ Χάσε («Αρτεμισία») στον Γκλουκ («Αντίγονος») και τον Παϊζιέλο («Ολυμπιάδα») και από τον Λουλί («Φαέθων») και τον Βιβάλντι («Ιουστίνος» και «Ολυμπιάδα») και πάλι στον Γκλουκ («Ορφέας» και «Ιφιγένεια εν Αυλίδι») και τον Παϊζιέλο («Ολυμπιάδα») ήταν η γερή, σταθερή βάση της συναυλίας. Την οποία στήριξαν τρεις πρωταγωνίστριες -μία σοπράνο και δύο μέτζο- που, ευειδείς, συν τοις άλλοις, και κομψά ντυμένες- τραγούδησαν άριες, ντουέτα και τρίο γυναικείων και, κυρίως, ανδρικών ρόλων -βλέπετε, πολλοί ανδρικοί ρόλοι ήταν γραμμένοι για τους καστράτι (ευνούχους)-σταρ της εποχής εκείνης και σήμερα τους τραγουδούν γυναικείες φωνές.

Και αν βρήκα κάπως ζορισμένη και με ελαφρό μπαλάρισμα τη φωνή της, μουσικότατης πάντως, μέτζο Ειρήνης Καράγιαννη, θαύμασα τη νεανική φρεσκάδα και τη δεξιοτεχνία της σοπράνο Μυρσίνης Μαργαρίτη, για να απολαύσω την δεξιοτεχνική άνεση –μία φωνή με ευάερα και ευήλια ανοίγματα, που ανθίζει και απλώνεται αξιοζήλευτα, μία αυτοπεποίθηση, μία πειθαρχία!- της μέτζο Μαίρη-Έλεν Νέζη. Το φινάλε με το τρίο από την «Ολυμπιάδα» του Παϊζιέλο, θριαμβευτικό.

Το συμπέρασμα. Μία συναυλία εξαιρετικά δουλεμένη, υψηλού επιπέδου, για την οποία πρέπει πολύ να καμαρώνουμε που υπερεπάξια θα μας αντιπροσωπεύσει στις Βρυξέλες, όπου θα παιχτεί αύριο Τρίτη στο «Bozar»,  στο πλαίσιο της ανάληψης της Ευρωπαϊκής Προεδρίας από την Ελλάδα. Μπράβο!

Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 12 Ιανουαρίου 2014.