Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια...

Το Τέταρτο Κουδούνι / Τέτοιες μέρες, Τέτοια Λόγια... 9

Διαβάζω στο face book τον Αργύρη Ξάφη, διαβάζω τον παλαιότερο Νίκο Χατζόπουλο, δυο ηθοποιούς που πέρα απ’ τη γόνιμη καλλιτεχνική πορεία τους διαθέτουν και γόνιμη σκέψη, να εκθέτουν τις απόψεις τους για τη δύσκολη έως αδιέξοδη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το ελληνικό θέατρο. Με σοβαρότητα, με ενδιαφέρουσες ιδέες, με επιχειρήματα. Παρακολουθώ και τους νεότερους, του Support Art Workers, με ανάλογα σοβαρή σκέψη, να παρεμβαίνουν, χωρίς να χάνουν το μέτρο, με καταγγελίες αλλά, κυρίως, με τεκμηριωμένες προτάσεις.

Οι εκλογές του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών επίκεινται. Επειδή, πέρα απ’ τις κινήσεις και τα κινήματα και τα κείμενα, είναι απαραίτητο κι ένα σωματείο ισχυρό, αδέσμευτο από κομματικές ντιρεκτίβες και πολιτικές αγκυλώσεις και το ΣΕΗ, ως έχει, εδώ και πολλά χρόνια, αδύναμο, έχει περιπέσει σε ανυποληψία εάν όχι σε εξαφάνιση, με πλείστους ενεργούς ηθοποιούς να απέχουν όχι μόνο απ’ τις εκλογές αλλά κι απ’ την εγγραφή τους ως μέλη, προτείνω σε όλους αυτούς που νοιάζονται όχι μόνο για την πάρτη τους αλλά για τον κλάδο τους και για την τύχη του επαγγέλματός τους -διότι, ναι, είναι λειτούργημα αλλά είναι ΚΑΙ επάγγελμα- ν’ αφήσουν την άνεση του καναπέ, να παραμερίσουν τη μοιρολατρία -«τίποτα δε θ’ αλλάξει»-, την απαισιοδοξία και την απραξία, να παραμερίσουν εγωισμούς, ανταγωνισμούς, φθόνους και συμπλέγματα και να προσέλθουν μαζικά στις εκλογές. Όχι για να παίξουν κομματικά παιχνίδια, όχι «για να πάρει τις εκλογές ένα άλλο κόμμα». Αλλά για ν’ ανανεώσουν το Διοικητικό Συμβούλιό τους με σοβαρούς ανθρώπους που έχουν ήδη αποδείξει τη σοβαρότητά τους. Πριν είναι πολύ αργά. Και προτείνω στους κατέχοντες έως σήμερα τα πόστα να καταλάβουν ότι, διαφορετικά, σωτηρία δεν υπάρχει. Κι ότι οι παλαιές συνδικαλιστικές νοοτροπίες και μεθοδεύσεις ανήκουν πια οριστικά στο παρελθόν. Κι ότι καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια...