July 17, 2013

Ο Μαυροματάκης, Μπερανζέ στον «Ρινόκερο» του Θωμά Μοσχόπουλου στο «Θησείον»



Το Τέταρτο Κουδούνι / ΕΚΤΑΚΤΟ



Ο Μανώλης Μαυροματάκης θα ’ναι ο Μπερανζέ στον «Ρινόκερο» του Ιονέσκο που θ’ ανεβάσει το χειμώνα σε μετάφρασή του ο Θωμάς Μοσχόπουλος στο «Θησείον», συνεχίζοντας τη συνεργασία του με την εταιρεία «Λυκόφως» του Γιώργου Λυκιαρδόπουλου και προσαρμόζοντας το πολυπρόσωπο έργο για μια ομάδα έξι ηθοποιών οι οποίοι, αποτελώντας ένα είδος Χορού, θα παίζουν περισσότερους ρόλους. Εκτός του Μανώλη Μαυροματάκη οι υπόλοιποι σίγουροι έως τώρα της διανομής είναι η Ευαγγελία Καρακατσάνη, η Ηρώ Μπέζου, ο Γιώργος Παπαγεωργίου κι ο Γιώργος Χρυσοστόμου.
Επιδημία «ρινοκερίτιδας» πλήττει μια μικρή, ανώνυμη πόλη, με τους κατοίκους της να μεταμορφώνονται ο ένας μετά τον άλλο σε ρινόκερους. Ο Μπερανζέ (όνομα – φετίχ του Ιονέσκο, καθώς το φέρει ο κεντρικός ήρωας και στα έργα του «Δολοφόνος χωρίς ανταμοιβή», «Ο βασιλιάς πεθαίνει» και «Ο πεζός στον αέρα»), που αγαπάει να το τσούζει, είναι ο μόνος που επιμένει να παραμείνει άνθρωπος. Αυτή, συνοπτικά, είναι η ιστορία του «Ρινόκερου».
Έργο εμβληματικό μαζί με την «Φαλακρή τραγουδίστρια» τόσο του Ιονέσκο όσο και ευρύτερα της θεατρικής «σχολής» που στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα χαρακτηρίστηκε «Θεάτρο του Παραλόγου», το πιο ώριμο ίσως του γαλλορουμάνου συγγραφέα, μια αλληγορία πάνω στον κονφορμισμό της αστικής τάξης και στην άνοδο των ολοκληρωτισμών, έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του, μεταφρασμένο στα γερμανικά, στο «Σαουσπίλχάους» του Ντίσελντορφ τον Νοέμβριο του 1959. Και τη γαλλική δυο μήνες μετά, τον Ιανουάριο του 1960, στο Παρίσι, στο «Οντεόν», σε σκηνοθεσία Ζαν - Λουί Μπαρό με τον ίδιο στον κεντρικό ρόλο του Μπερανζέ ενώ στην αγγλική πρεμιέρα στο θέατρο «Ρόαγιαλ Κορτ» του Λονδίνου, τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς, τη σκηνοθεσία είχε αναλάβει ο Όρσον Γουέλς και το ρόλο του Μπερανζέ ο Λόρενς Ολίβιε.
Ο «Ρινόκερως», τον οποίο πρωτοπαρουσίασε στην Ελλάδα ο Κάρολος Κουν τη σεζόν 1961/1962 στο Υπόγειο του «Θεάτρου Τέχνης» με Μπερανζέ τον Δημήτρη Χατζημάρκο, Ζαν τον Γιώργο Λαζάνη και Ντέζι την Εκάλη Σώκου, έχει να παιχτεί επαγγελματικά στην ελληνική σκηνή αρκετά χρόνια _ απ’ τη σεζόν 1996/1997, όταν τον ανέβασε για το Εθνικό Θέατρο, στην Κεντρική Σκηνή του, ο Γιάννης Ιορδανίδης με  Μπερανζέ τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο, Ζαν τον Γιώργο Μοσχίδη και Ντέζι την Πέγκυ Σταθακοπούλου. Παρουσιάστηκε, όμως, μόλις πριν από λίγες μέρες, στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση και στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών απ’ το γαλλικό «Καλλιτεχνικό Σύνολο» του Εμανουέλ Ντεμαρσί – Μορτά σε σκηνοθεσία του, με Μπερανζέ τον Σερζ Ματζιανί.
Σημειώστε πως ο Θωμάς Μοσχόπουλος, που τώρα πυρετωδώς ετοιμάζει τις «Τραχίνιες» του Σοφοκλή με το Εθνικό Θέατρο για το Φεστιβάλ Επιδαύρου, πρόσφατα τιμήθηκε απ' τους αναγνώστες του καναδέζικου ιστότοπου «My Theatre» με το Βραβείο Καλύτερου Σκηνοθέτη για την «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή που ανέβασε πέρσι στον Καναδά, στο Φεστιβάλ Στράτφορντ του Οντάριο. Η πρωταγωνίστριά του, μάλιστα, Γιάνα Μάκιντος θα παρευρεθεί στην πρεμιέρα των «Τραχινιών» στην Επίδαυρο.
Η χειμερινή σεζόν, πάντως, στο «Θησείον» θ’ ανοίξει με την επανάληψη της εξαιρετικής, σπαρταριστής παράστασης του Θωμά Μοσχόπουλου και της Ομάδας του «Επτάρχεια» πάνω στο έργο του Ντάριο Φο «Mistero Buffo» που θριάμβευσε και στο ταμείο και η οποία θα παιχτεί μέχρι τα Χριστούγεννα.

No comments:

Post a Comment