February 13, 2023

Στο Φτερό / Στα 80 αλλά ακμαιότατη: επιτυχημένα γενέθλια

 

Κρατική Ορχήστρα Αθηνών: συναυλία «80 χρόνια Κ.Ο.Α.» / Μουσική διεύθυνση: Λουκάς Καρυτινός. Σολίστ: Τσέλια Κοστέα, σοπράνο, Βαντίμ Ρέπιν, βιολί. 

 

Με μία συναυλία αντάξια της επετείου γιόρτασε η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τα 80 χρόνια από την πρώτη της εμφλανιση, που, ακριβώς, τα κλείνει στις 28 Φεβρουαρίου. Η Κ.Ο.Α ιδρύθηκε, με βάση της τη Συμφωνική Ορχήστρα του Ωδείου Αθηνών, στην Κατοχή, με νομοθετικό διάταγμα του 1942 που υπέγραφε ο Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος, υπουργός

Παιδείας και Θρησκευμάτων, τότε, της δωσιλογικής κυβέρνησης Τσολάκογλου, και, κατόπιν, δεύτερος κατοχικός πρωθυπουργός -δεν πρέπει να τα ξεχνάμε αυτά...- αλλά η πρώτη της συναυλία υπό τον πρώτο της καλλιτεχνικό διευθυντή Φιλοκτήτη Οικονομίδη και με έργα αποκλειστικά  

ελλήνων συνθετών, συνδέθηκε με μία στιγμή εθνικής ανάτασης: δόθηκε το πρωινό της Κυριακής 28 Φεβρουαρίου του 1943, λίγο πριν από την ιστορική κηδεία του ποιητή Κωστή Παλαμά, που ήταν μία κραυγή αντίστασης και ελευθερίας μέσα στις μαύρες εκείνες μέρες. Στολισμένη με λουλούδια η σκηνή του Μεγάρου Μουσικής, του οποίου η ΚΟΑ αποτελεί Ορχήστρα in Residence, την υποδέχτηκε, με τον καλλιτεχνικό της διευθυντή Λουκά Καρυτινό -φρακοφορεμένο-

στο πόντιουμ, αφού προηγήθηκε ένα επετειακό τρέιλερ με σημαντικές στιγμές των 80 αυτών χρόνων και με πρόσωπα από το διεθνές και το ελληνικό μουσικό στερέωμα που, κατά κάποιο τρόπο, συνδέθηκαν με την ορχήστρα ως αρχιμουσικοί ή σολίστες. Το κυρίως συναυλιακό μέρος άνοιξε με έργο έλληνα συνθέτη: «Vocalise» για υψίφωνο και ορχήστρα (2006) του γεννημένου στην Αυστραλία Έλληνα Νέστορα Ταίηλορ,

έργο ανάλαφρο, γοητευτικό, που με παρέπεμψε σε μουσική για κινηματογράφο, Εντυπωσιακή, στην τουαλέτα της σε γλυκό κίτρινο, κεντημένη με κοραλί απλικέ, η σολίστ -η δική μας πια ρουμάνα σοπράνο Τσέλια Κοστέα- ήρθε από μακριά και ψηλά, αρχικά -από τα ψηλότερα έδρανα της ορχήστρας-, και, σιγά-σιγά, κατέβηκε κοντά στον μαέστρο, για να συμμετάσχει ως -εξαιρετικό-

όργανο φωνητικό της ορχήστρας, καθώς δεν υπήρχε κείμενο στο τραγούδι της. Και προς τα ψηλά ανηφόρισε στο τέλος, με την φωνή της να απομακρύνεται και να σβήνει. Στη συνέχεια έφτασε στη σκηνή, ευσταλής, ο κύριος πόλος έλξης της συναυλίας: Βαντίμ Ρέπιν. Το δημοφιλέστατο Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα του Πιοτρ Ιλίτς Τσαϊκόφσκι (1878, πρώτη

εκτέλεση 1881) και ο ρόσος βιολονίστας επιβεβαίωσε τη διεθνή κλάση του: μέγας δεξιοτέχνης αλλά και μουσικότατος, ξεσκολισμένος στην εκτέλεση του υπέροχου τσαϊκόφσκειου κοντσέρτου, έλαμψε, ειδικά στο αλέγκρο μοντεράτο -το πρώτο μέρος-, με τα υπέροχα θέματα, για να κλείσει εντυπωσιακά με την θυελλώδη κόντα του τρίτου μέρους. Θερμότατο χειροκρότημα από την κατάμεστη αίθουσα - ήταν, νομίζω, η πρώτη φορά που έβλεπα τιγκαρισμένη την Αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης» του Μεγάρου σε συναυλία της ΚΟΑ, ας είναι μία καινούργια αρχή-, ο Βαντίμ Ρέπιν πέρασε το μπουκέτο που του πρόσφεραν στην 

απαστράπτουσα στο παγιετέ σύνολό της νέα εξάρχουσα της ορχήστρας Κατερίνα Χατζηνικολάου -καλορίζικη!- και μας χάρισε, ως εκθαμβωτικό ανκόρ, μία από τις δώδεκα παραλλαγές στο ναπολιτάνικο τραγούδι «Ω, μαμά, μαμά αγαπημένη», με τον τίτλο «Το καρναβάλι της Βενετίας», έργο 10 (1829) του Νικολό Παγκανίνι, με την ορχήστρα να συνοδεύει με πιτσικάτο. Η πανηγυρική συναυλία έκλεισε, μετά από λίγα αλλά ζεστά λόγια του Λουκά Καρυτινού για την επέτειο, με την Συμφωνία αρ. 1 «Ο Τιτάν» (1888) του Γκούσταφ Μάλερ, την πρώτη από τις μνημειώδεις συμφωνικές συνθέσεις του, ένα κράμα από

μεγαλοφυή και ευτελή στοιχεία που, ακριβώς,  απάρτισαν το τελείως προσωπικό ύφος του. Η ορχήστρα, σε πλήρη ανάπτυξη, ανταποκρίθηκε στις ιδιαίτερες περιστάσεις της βραδιάς και διέπρεψε, με τα, αυξημένου, στη Συμφωνία, ρόλου, χάλκινα να πράττουν το καλύτερο δυνατό. Μία πολύ καλή βραδιά της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών. Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη. Εύχομαι και στα 180! (Φωτογραφίες: Μαρία Γραμματικού).

(Χρηστικότατο και καλόγουστο το -δωρεάν- έντυπο πρόγραμμα-αφίσα της συναυλίας -υπεύθυνη έκδοσης Αλίκη Φιδετζή-, που έχει καθιερώσει η ΚΟΑ, με τα πάντα προσεγμένα και διαβαστερά κείμενα του Τίτου Γουβέλη). 

Μέγαρο Μουσικής Αθηνών / Αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης», Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, 3 Φεβρουαρίου 2023.

(Τη συναυλία παρακολούθησα με πρόσκληση που είχε την ευγένεια να μου παραχωρήσει απευθείας η ΚΟΑ).

 

Label: Μουσική, Στο Φτερό

 

 

No comments:

Post a Comment