«OMMA» / Χορογραφία: Ζοζέφ Νατς
Ενέργεια. Εκρηκτική. Ρυθμοί. Εξοντωτικοί. Οκτώ μαύροι άνδρες χορευτές, από σκόρπιες χώρες της Αφρικής. Καλογυμνασμένοι -μαύρη δύναμη. Με φαιά -γκρίζα/χακί- ομοιόμορφα κοστούμια -εφαρμοστό παντελόνι με σφιγμένη
χοντρή μαύρη ζώνη, το σακάκι κατάσαρκα, χαλαρό. Ξυπόλυτοι. Γειωμένοι. Σύντομα θα πετάξουν το σακάκι, θα μείνουν με γυμνό κορμό που θα γυαλίζει από τον ιδρώτα. Χορεύουν σαν να είναι η τελευταία μέρα στη ζωή τους. Τα δίνουν όλα. Φτάνουν στο παραλήρημα. Ο Ζοζέφ Νατς, ο γεννημένος στην πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβία, ουγγρόφωνος και από
χρόνια εγκατεστημένος στην Γαλία χορογράφος, από τα σημαντικά ονόματα -τους πρωτοπόρους- του σύγχρονου χορού, στα 64 χρόνια του, αποδεικνύει ότι μπορεί να εμπνεύσει, να υποστηρίξει και να διδάξει μία τόσο δυναμική χορογραφία, όπως το -εμπνευσμένο, στον τίτλο του, από το
όμμα, την αρχαιοελληνική λέξη για το μάτι- «ΟΜΜΑ» του (2020) που είδα χτες το βράδυ, εκμαιεύοντας από τα σπλάχνα των χορευτών του την ψυχή τους. Τζαζ μουσικές -κυρίως τρελαμένα κρουστά-, ήχοι που παράγονται από το στόμα -ανάσες, φωνές, κραυγές, άναρθροι φθόγγοι, γρυλίσματα, κελαηδίσματα- και οι μαύροι χορευτές του να συσπώνται και να στροβιλίζονται και να μπλέκονται με καλά μετρημένες και εξαιρετικά ισορροπημένες, αρχέγονες κινήσεις αναζητώντας «τη σκοτεινή τους ρίζα της κραυγής».
Εν ολίγοις να καταφέρνουν να υπογραμμίσουν και να υλοποιήσουν αυτό που ο Νατς δηλώνει: ότι με το «ΟΜΜΑ» επιδιώκει να αποδείξει ότι ο χορός γεννήθηκε μαζί με την ανθρωπότητα, Και, στο τέλος, με ένα πειραγμένο πένθιμο εμβατήριο, να μεταφέρουν στα υψωμένα τους χέρια τους νεκρούς τους. Γιατί έτσι είναι η ζωή. Η παράσταση παίζεται στην Ελευσίνα και σήμερα. Καλό θα ήταν να μην τη χάσετε (Φωτογραφίες: 1,2 Sophie Carles, 3,4 Severine Charrier).
(Έντυπο πρόγραμμα για την παράσταση δεν υπάρχει, μόνο το συνοπτικό γενικό για τα «Αισχύλεια 21»).
Παλαιό Ελαιουργείο / Ελευσίνα, «Ελευσίνα 2023-Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης» και «Αισχύλεια 2021», 15 Σεπτεμβρίου 2021.
No comments:
Post a Comment