Δεν ήταν η καλύτερη στιγμή του φετινού θεατρικού καλοκαιριού, κατά τη γνώμη μου. Ήταν όμως μια καλή στιγμή: η παράσταση του Σταμάτη Φασουλή με το ΚΘΒΕ επέτρεψε στην πιο δύσκαμπτη, ίσως, κωμωδία του Αριστοφάνη, τους «Ιππής», ν' ακουστεί και να μην προκαλέσει πλήξη. Κι ο Πέτρος Φιλιππίδης, γι άλλη μια φορά, έδειξε το κωμικό του μέγεθος: απολαυστικός! Η Ιζαμπέλ Ιπέρ _ η Γαλλίδα _ και η Κέιτ Μπλάντσετ _ η Αυστραλή _, σταρ αμφότεραι της οθόνης αλλά και σπουδαίες ηθοποιοί, θα συμπρωταγωνιστήσουν στις «Δούλες» του Ζενέ. Στην μακρινή Αυστραλία. Ναι, αυτή την παράσταση, μ’ αυτές τις ηθοποιούς, πολύ θα ’θελα να τη δω.
Η παράσταση θα παιχτεί, όπως ανακοινώθηκε, 4 με 20 Ιουλίου του 2013, απ’ την «Εταιρεία Θεάτρου του Σίντνεϊ», το σημαντικότατο αυστραλέζικο Θέατρο ρεπερτορίου που συνδιευθύνουν η Κέιτ Μπλάντσετ κι ο σύζυγός της, συγγραφέας και σεναριογράφος, Άντριου Άπτον, σε σκηνοθεσία του, επίσης Αυστραλού, Μπένεντικτ Άντριους, στενού συνεργάτη του Θεάτρου αλλά και με διεθνή καριέρα, που τον συνδέουν με την ηθοποιό Κέιτ Μπλάντσετ δυο παραστάσεις - θρίαμβοι: η μαραθώνια σύνθεση σεξπιρικών έργων «Ο πόλεμος των ρόδων» κι η εντελώς πρόσφατη με το «Μεγάλο και μικρό» του Μπότο Στράους.
Επειδή η Αυστραλία πέφτει μακριά, δε φιλοτιμείται κανένα Φεστιβάλ Αθηνών, καμιά Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών να μας τη φέρουν την παράσταση αυτή;
Τα λέω εγώ: γιατί βιαζόμαστε; Τελικά οι Αριστοφάνηδες του ελληνικού καλοκαιριού δεν ήταν τέσσερις _ όσοι παρουσιάστηκαν στην Επίδαυρο _, δεν ήταν πέντε που ’γραψα, επτά ήταν συνολικά _ προς το παρόν, δεν αποκλείω να εμφανιστεί κι άλλος μέχρι το τέλος του μήνα, χωρίς, βέβαια, να συμπεριλαμβάνω τις ερασιτεχνικές παραστάσεις… Εκτός απ’ τις «Νεφέλες» του Εθνικού, τους «Ιππής» του ΚΘΒΕ, τους «Όρνιθες» του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης και τις «Εκκλησιάζουσες» του «Θεάτρου του Νέου Κόσμου» αλλά και τον «Πλούτο» της Ομάδας «Πείρα(γ)μα» υπήρξε κι ένας δεύτερος «Πλούτος» _ της «Θεατρικής Εξόδου Αιγαίου», που τον υπέγραφε ο Νίκος Παροίκος _ καθώς και μια «Λυσιστράτη» που την παρουσίασε το _ επαγγελματικό _ Θέατρο «Όψεις» της Καρδίτσας σε σκηνοθεσία Παύλου Βησσαρίου.
Η αίθουσα «Faust» της οδού Αθηναΐδος, με εμψυχωτή τον Αλέκο Συσσοβίτη μας συστήθηκε πέρσι ως μπαρ _ στο ισόγειο του κτιρίου. Φέτος, όμως, εγκαινιάζει στον δεύτερο όροφο και θεατρική σκηνή. Εβδομήντα θέσεων. Με τον Γιάννη Βούρο και τον ίδιο τον Αλέκο Συσσοβίτη στο άπαιχτο στην Ελλάδα έργο για δυο του πολυβραβευμένου _ μεταξύ άλλων και με «Πούλιτζερ» _, αγνώστου μας εδώ ως θεατρικού συγγραφέα Κόρμακ ΜακΚάρθι «Sunset Limited».
Το έργο δεν είναι παρά μια σύγκρουση ανάμεσα σ’ έναν λατίνο, κατά την ελληνική εκδοχή, ευαγγελιστή, πρώην κατάδικο (Συσσοβίτης) _ στο πρωτότυπο έργο «Ο Μαύρος», και οι δυο ήρωες δεν έχουν ονόματα _ κι έναν αθεϊστή λευκό καθηγητή πανεπιστημίου (Βούρος) _ στο έργο «Ο Λευκός» _ τον οποίο ο μετανάστης έσωσε καθώς ετοιμαζόταν ν’ αυτοκτονήσει πέφτοντας στις ράγες, μπροστά απ’ το επιβατηγό τρένο της γραμμής Νέα Ορλεάνη – Λος Άντζελες με τ’ όνομα ««Sunset Limited». Σύγκρουση που λαμβάνει χώρα στο αδειανό διαμέρισμα του λατίνου, σε νεοϊορκέζικο γκέτο, όπου πηγαίνουν μετά το επεισόδιο. Θέμα της συζήτησης _ και σύγκρουσής τους _, η ύπαρξη του Θεού, η πίστη στη ζωή, στον άνθρωπο, στον πολιτισμό αλλά και η πεποίθηση πως όλ’ αυτά δεν έχουν πλέον καμιά αξία.
Το «Sunset Limited» έκανε την πρεμιέρα του στο Σικάγο το 2006 και στη συνέχεια, την ίδια χρονιά, μεταφέρθηκε στην Νέα Υόρκη. Το 2011 έγινε ταινία για την τηλεόραση απ’ τον Τόμι Λι Τζόουνς με τον ίδιο και τον Σάμιουελ Τζάκσον.
Στο «Faust» ανεβαίνει τέλος Οκτωβρίου, σε μετάφραση Αντώνη Πέρη, σκηνοθεσία Άσπας Καλλιάνη και με σκηνικά και κοστούμια Αντώνη Δαγκλίδη.
Αγανακτισμένη η τακτική αναγνώστρια της στήλης κ. Ειρήνη Γκορτσίλα, ένθερμη αλλά και παρεμβατική θεατρόφιλη, μου κοινοποίησε το mail που έστειλε στα Αισχύλεια, το φεστιβάλ της Ελευσίνας. Και με το οποίο διαμαρτύρεται για τις κάκιστες συνθήκες κάτω απ’ τις οποίες γίνονται, όπως υπογραμμίζει, οι εκδηλώσεις του, μιλώντας για «αίσθηση πλανόδιων διασκεδαστών». Μέχρι και σε μωρά με πιπίλα καταγγέλλει πως επιτρέπεται η είσοδος… Ουδεμία έκπληξη ένοιωσα διαβάζοντάς το. Όπου και να θεατριστώ κάθε καλοκαίρι, η Ελλάδα _ οργανωτές φεστιβάλ ή «φεστιβάλ» αλλά και κοινό _ με πληγώνει…
Αυτό πάλι… Που η παράσταση ξεκίνησε με τον τίτλο «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού» _ το έργο του Ντάριο Φο απ’ τον Σπύρο Παπαδόπουλο, σε σκηνοθεσία του, στο «Αλέκος Αλεξανδράκης», τον Οκτώβριο του 2010 _ και κατέληξε _ τη δεύτερη σεζόν που συνεχίστηκε και φέτος το καλοκαίρι στην περιοδεία _ με… «διευκρινιστική» προσθήκη στον τίτλο, «Η κωμωδία του τυχαίου θανάτου ενός αναρχικού»; Κάργα _ σερί _ οι γενικές αλλά και «θάνατος», σου λέει, και «αναρχικός» στον τίτλο _ τόσο νοήμον, προφανώς, θεωρούν το κοινό τους… _, μπορεί και να τρομάζουν, μπορεί και να νομίζουν πως έκανε ο Σπύρος στροφή στο δράμα, μπορεί και να λακίζουν, ας το κάνουμε πιο λιανά, να τους έρχεται κατευθείαν στη μούρη το «κωμωδία», να το καταλαβαίνουν μια κι έξω, μην έχουμε τίποτα ντράβαλα…
Να ’σαι εκπαιδευτικός οργανισμός και να διαφημίζεσαι με ρυθμούς πολυβόλου στην τηλεόραση και το τρέιλερ να προστάζει _ ναι, προστακτική, του ρήματος επιλέγω _ «ΕπΈλεξέ το», ε, πάει πολύ _ αβάσταχτο…
Όλος ο κόσμος, μια σκηνή…
Μια κωμική εκδοχή για τη σκηνή, με τρία πρόσωπα, του μυθιστορήματος μυστηρίου του Άρθουρ Κόναν Ντόιλ «Το κυνηγόσκυλο των Μπάσκερβιλ» (1902), του τρίτου απ’ τα τέσσερά του με ήρωες τον Σέρλοκ Χολμς και το βοηθό του γιατρό Τζον Γουάτσον, γραμμένη απ’ τους Στίβεν Κάνι και Τζον Νίκολσον, που πρωτοπαρουσιάστηκε το 2007, θ’ ανεβεί το χειμώνα _ κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη _ με τον τίτλο «Σέρλοκ Χολμς – Το σκυλί του Μπάσκερβιλ» στο «Αμιράλ» σε σκηνοθεσία Γιώργου Οικονόμου.
Πρωταγωνιστές, οι νεαροί ηθοποιοί Νικόλας Αγγελής, Αργύρης Γκαγκάνης και Ζήσης Ρούμπος. Τη μετάφραση θα υπογράφει ο Γιώργος Καλαμαντής, τα σκηνικά και τα κοστούμια ο Κώστας Βελινόπουλος, τους φωτισμούς ο Γιάννης Δρακουλαράκος, τη μουσική επιμέλεια ο σκηνοθέτης. Η παραγωγή είναι του Πάνου Λιβαδά.
Τις υπόλοιπες μέρες της βδομάδας στο «Αμιράλ», όπως έχει ήδη γραφτεί, ο Χάρης Ρώμας θα παρουσιάζει την κωμωδία του «Είδα τον Χάρη με τα μάτια μου» που ’χει σκηνοθετήσει ο ίδιος και που πέρσι παίχτηκε στο «Αθήναιον» της Θεσσαλονίκης.
Θα τα ξαναπούμε στις 18 Οκτω(Μ)βρίου. Παίρνω των ομματιών μου και φεύγω, δεν μπορώ να ακούω άλλο για Σε(Μ)τέβριο…
Προ 50ετίας
Τα Θεατρικά Νέα
Την μεταπροσεχή εβδομάδα θα γίνη στο θέατρο «Πορεία» του Αλέξη Δαμιανού ο πανηγυρικός εορτασμός της συμπληρώσεως των 300 παραστάσεων του έργου του Αλέκου Γαλανού «Κόκκινα φανάρια» . Το έργο διανύει τώρα τον έβδομο μήνα των παραστάσεών του και θα συνεχισθή και στις αρχές της χειμερινής περιόδου. 13 Σεπτεμβρίου 1962.
Ήλθε στην Αθήνα ο Γενικός Διευθυντής της Όπερας των Σκοπίων Σεραφίν Μουρατόφσκι, ο οποίος φιλοξενείται υπό του Υπουργείου Εξωτερικών. 14 Σεπτεμβρίου 1962.
Η Μαρίνα Καρέλλα θα συνεργασθή, ως σκηνογράφος , με τον θίασο Χορν. Η Καρέλλα, που είναι κόρη του γνωστού βιομηχάνου, θα φιλοτεχνήση τα σκηνικά στο εναρκτήριο του «Κεντρικού» που θα είναι το έργο του Νεβέ «Τι είναι ο Ζαμόρ». 14 Σεπτεμβρίου 1962.
Την Κυριακή, στην αποχαιρετιστήρια βραδυνή παράστασι της «Όμορφης Πόλης» στο «Παρκ», ο Μίκης Θεοδωράκης θα διευθύνη τα «Επιφάνεια» προς τιμήν του παρεπιδημούντος στην Αθήνα ποιητού Γιώργου Σεφέρη. Επίσης, θα εμφανισθή εκτάκτως ο Κώστας Χατζηχρήστος. 14 Σεπτεμβρίου 1962.
Δημοσιεύτηκε στα «ΝΕΑ».
No comments:
Post a Comment