«''Το Τέταρτο Κουδούνι" το όνομα του blog, το θέατρο _ λες _ το κύριο αντικείμενό του, με το
θέατρο μια ζωή παλεύεις, γιατί δε μας γράφεις περισσότερα για θέατρο; Δε μας ενδιαφέρει
η πολιτική» μου ’λεγε, πριν από λίγο, φίλος καλός κι αγαπημένος. Συγχωρείστε
με, δε μου βγαίνει τις μέρες αυτές _ για δες καιρό που διάλεξα κι εγώ ν’ ανοίξω
blog για το θέατρο. Στις τηλεοράσεις και στα
ραδιόφωνα _ όσο αντέχω, γιατί αυτό το κλωθογύρισμα, το «κυνηγάω την ουρά μου»
με απωθεί έως και το σιχαίνομαι _, προσπαθώ να καταλάβω μέχρι πού μπορεί να
φτάσει η βλακεία, η ανευθυνότητα και η υποκρισία, ο καιροσκοπισμός και το
ξεπούλημα. Αλλά δεν μπορώ: είναι ασύλληπτο. Και εισπράττω αυτό το Μεγάλο Θέατρο
του Κόσμου. ΠΩΣ, λοιπόν, αυτό _ το Μεγάλο Θέατρο του Κόσμου _ να μη με προκαλεί
γι’ αυτό να γράφω και να ξαναγράφω;
Το άλλο το θέατρο, το θεατρένιο, το δικό μου, έχει υποχωρήσει μέσα μου, μέρες
που είναι. Αλλά πάλι με χρόνια, με καιρούς…
No comments:
Post a Comment