Δή
Δήμητρα Παπαδοπούλου εις διπλούν φέτος _ ως συγγραφέας, κι ο Θεός μαζί μας: «Η σεξουαλική ζωή του κυρίου και της κυρίας Νικολαΐδη» συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά στο «Χώρα», το παλαιότερο «Ο παππούς έχει πίεση» ανέβηκε και πάλι, στο «Ήβη» αυτή τη φορά. Σημειώστε πως και στα δυο η Δήμητρα Παπαδοπούλου συνυπογράφει τη σκηνοθεσία με την Αγγελίτα Τσούγκου χωρίς να παίζει ή ίδια.
Ο Γιάννης Μπέζος θα ’ναι ο Στρεψιάδης, ο Αλέξανδρος Μυλωνάς ο Σωκράτης κι ο Μάκης Παπαδημητρίου ο Φειδιππίδης, υιός Στρεψιάδου, στις «Νεφέλες» του Αριστοφάνη, που θ’ ανεβάσει ο Νίκος Μαστοράκης, σε μετάφραση Κ. Χ. Μύρη, για το Εθνικό Θέατρο το καλοκαίρι του 2012 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Επιδαύρου.
Ο καλός σκηνοθέτης _ ο οποίος θα κάνει επίσης τα σκηνικά και τα κοστούμια της παράστασης _ από Αριστοφάνη έχει στο ενεργητικό του τον «Πλούτο» που τον ανέβασε για το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας τη σεζόν 1997 – 1998 στον κλειστό χώρο του Δημοτικού Θεάτρου «Παλλάς» της Καβάλας αλλά και με τον Λάκη Λαζόπουλο στην Επίδαυρο το καλοκαίρι του 2004.
Ο Γιάννης Μπέζος θα ’ναι ο Στρεψιάδης, ο Αλέξανδρος Μυλωνάς ο Σωκράτης κι ο Μάκης Παπαδημητρίου ο Φειδιππίδης, υιός Στρεψιάδου, στις «Νεφέλες» του Αριστοφάνη, που θ’ ανεβάσει ο Νίκος Μαστοράκης, σε μετάφραση Κ. Χ. Μύρη, για το Εθνικό Θέατρο το καλοκαίρι του 2012 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Επιδαύρου.
Ο καλός σκηνοθέτης _ ο οποίος θα κάνει επίσης τα σκηνικά και τα κοστούμια της παράστασης _ από Αριστοφάνη έχει στο ενεργητικό του τον «Πλούτο» που τον ανέβασε για το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας τη σεζόν 1997 – 1998 στον κλειστό χώρο του Δημοτικού Θεάτρου «Παλλάς» της Καβάλας αλλά και με τον Λάκη Λαζόπουλο στην Επίδαυρο το καλοκαίρι του 2004.
Ο Νίκος Μαστοράκης είχε αναλάβει ν’ ανεβάσει τις «Νεφέλες» με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου το καλοκαίρι του 2009 αλλά αποχώρησε απ’ τις δοκιμές λόγω των δυσμενών συνθηκών που αντιμετώπισε. Η παράσταση του ΘΟΚ, που ανέβηκε, τελικά, σε σκηνοθεσία του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΘΟΚ Βαρνάβα Κυριαζή «πλαισιωμένου» από «σκηνοθετική ομάδα» που αποτελούσαν οι Γιώργος Μουαΐμης, Λέα Μαλένη, Ανδρέας Τσουρής και Νεοκλής Νεοκλέους και που άνοιξε το Φεστιβάλ Επιδαύρου του 2009 για να επαναληφθεί την επόμενη σεζόν στο Ηρώδειο, είναι κι η πιο πρόσφατη _ επαγγελματική _ παράσταση των «Νεφελών» που ’χουμε δει στην Ελλάδα.
Θεατρικός Σύλλογος Σπάτων «Το Τέταρτο Κουδούνι»! Το ανακάλυψα στο διαδίκτυο. «Ιδρύθηκε το 2001», διαβάζω, «με σκοπό τη διάδοση και τη καλλιέργεια της θεατρικής παιδείας στα Σπάτα». Δεν ξέρω αν την ιδέα να βαφτιστούν έτσι τούς την έδωσε η στήλη (η οποία δημιουργήθηκε το 1999), πράγμα που θα με κολάκευε _ όχι, δε θα ζητήσω δικαιώματα… _, ή αν είναι τυχαίο. Πάντως, κρίμα που δεν έχουμε έρθει σ’ επαφή αυτά τα δέκα χρόνια.
Δεν άντεξα, διότι πολύ μου άρεσε, και το αντιγράφω απ’ την περί τα του θεάτρου καλή ιστοσελίδα tospirto.net _ είναι στη σειρά «Το Σύνθημα της Ημέρας», όπου άνθρωποι των τεχνών καλούνται, ένας κάθε μέρα, να γράψουν ένα «σύνθημα». Το ’γραψε ο Νίκος Κουρής και είναι του Γκέτε: «Αν αναγνωρίζεις σε κάποιον μόνο υποχρεώσεις και κανένα δικαίωμα πρέπει τουλάχιστον να τον πληρώνεις πολύ καλά».
Για δες καιρό που διάλεξε…
Ο Γιώργος Παπαγεωργίου είναι o νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου. Εξελέγη στις 25 Οκτωβρίου απ’ το Διοικητικό Συμβούλιο του Θεάτρου και αναλαμβάνει από 1 Φεβρουαρίου οπότε και λήγει η πενταετής θητεία του νυν διευθυντή Βαρνάβα Κυριαζή. Θα ’ναι, μετά τον Νίκο Χατζίσκο, τον Σωκράτη Καραντινό, τον Εύη Γαβριηλίδη, τον Άντη Παρτζίλη, τον Χρίστο Σιοπαχά και τον Βαρνάβα Κυριαζή, ο έβδομος διευθυντής του ΘΟΚ. Που σε λίγες μέρες σαρανταρίζει _ στις 18 Νοεμβρίου του 1971 έκανε την πρεμιέρα του, στο Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας, ο εναρκτήριος «Αγαμέμνων» του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Νίκου Χατζίσκου. Κι ο πρώτος που δεν είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης ή σκηνογράφος αλλά μάνατζερ. Αλλά ένας μάνατζερ που Ξέρει. Που γνωρίζει ΑΡΙΣΤΑ το θέατρο το οποίο το ζει, χρόνια τώρα, ως φανατικός _ αλλά και με άποψη και γνώσεις _ θεατρόφιλος.
Ο Γιώργος Παπαγεωργίου, από πατέρα Ελλαδίτη και μητέρα Ελληνίδα της Κύπρου, είναι τα τελευταία τρία χρόνια Διευθυντής Οικονομικών και Διοίκησης στο Ίδρυμα Πολιτισμού Κύπρου έπειτα από δεκαετή ευδόκιμη πορεία σε διάφορες επιχειρήσεις, στο Λονδίνο _ όπου έχει σπουδάσει εγκεκριμένος λογιστής κι έχει ειδικευτεί στον τομέα των παραστατικών τεχνών _ και στην Αθήνα. Είχε ιδρύσει δική του εταιρεία παραγωγής ενώ είναι συνιδρυτής, το 2004, της κυπριακής θεατρικής ομάδας «Persona».
Θεατρικός Σύλλογος Σπάτων «Το Τέταρτο Κουδούνι»! Το ανακάλυψα στο διαδίκτυο. «Ιδρύθηκε το 2001», διαβάζω, «με σκοπό τη διάδοση και τη καλλιέργεια της θεατρικής παιδείας στα Σπάτα». Δεν ξέρω αν την ιδέα να βαφτιστούν έτσι τούς την έδωσε η στήλη (η οποία δημιουργήθηκε το 1999), πράγμα που θα με κολάκευε _ όχι, δε θα ζητήσω δικαιώματα… _, ή αν είναι τυχαίο. Πάντως, κρίμα που δεν έχουμε έρθει σ’ επαφή αυτά τα δέκα χρόνια.
Δεν άντεξα, διότι πολύ μου άρεσε, και το αντιγράφω απ’ την περί τα του θεάτρου καλή ιστοσελίδα tospirto.net _ είναι στη σειρά «Το Σύνθημα της Ημέρας», όπου άνθρωποι των τεχνών καλούνται, ένας κάθε μέρα, να γράψουν ένα «σύνθημα». Το ’γραψε ο Νίκος Κουρής και είναι του Γκέτε: «Αν αναγνωρίζεις σε κάποιον μόνο υποχρεώσεις και κανένα δικαίωμα πρέπει τουλάχιστον να τον πληρώνεις πολύ καλά».
Για δες καιρό που διάλεξε…
Ο Γιώργος Παπαγεωργίου είναι o νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου. Εξελέγη στις 25 Οκτωβρίου απ’ το Διοικητικό Συμβούλιο του Θεάτρου και αναλαμβάνει από 1 Φεβρουαρίου οπότε και λήγει η πενταετής θητεία του νυν διευθυντή Βαρνάβα Κυριαζή. Θα ’ναι, μετά τον Νίκο Χατζίσκο, τον Σωκράτη Καραντινό, τον Εύη Γαβριηλίδη, τον Άντη Παρτζίλη, τον Χρίστο Σιοπαχά και τον Βαρνάβα Κυριαζή, ο έβδομος διευθυντής του ΘΟΚ. Που σε λίγες μέρες σαρανταρίζει _ στις 18 Νοεμβρίου του 1971 έκανε την πρεμιέρα του, στο Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας, ο εναρκτήριος «Αγαμέμνων» του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Νίκου Χατζίσκου. Κι ο πρώτος που δεν είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης ή σκηνογράφος αλλά μάνατζερ. Αλλά ένας μάνατζερ που Ξέρει. Που γνωρίζει ΑΡΙΣΤΑ το θέατρο το οποίο το ζει, χρόνια τώρα, ως φανατικός _ αλλά και με άποψη και γνώσεις _ θεατρόφιλος.
Ο Γιώργος Παπαγεωργίου, από πατέρα Ελλαδίτη και μητέρα Ελληνίδα της Κύπρου, είναι τα τελευταία τρία χρόνια Διευθυντής Οικονομικών και Διοίκησης στο Ίδρυμα Πολιτισμού Κύπρου έπειτα από δεκαετή ευδόκιμη πορεία σε διάφορες επιχειρήσεις, στο Λονδίνο _ όπου έχει σπουδάσει εγκεκριμένος λογιστής κι έχει ειδικευτεί στον τομέα των παραστατικών τεχνών _ και στην Αθήνα. Είχε ιδρύσει δική του εταιρεία παραγωγής ενώ είναι συνιδρυτής, το 2004, της κυπριακής θεατρικής ομάδας «Persona».
Κάτι μου λέει πως ο άνθρωπος αυτός που δεν είναι δηλωμένος καλλιτέχνης αλλά λατρεύει το θέατρο και πάντα γύρω απ’ αυτό τριγύριζε είναι μια επιλογή που υπόσχεται πολλά. Καλορίζικος!
Πολύ χαίρομαι που η υπό τον Νίκο Δοντά ομάδα της Λυρικής, η οποία επιμελούνταν τα προγράμματα των παραστάσεών της επέστρεψε στη βάση της. Γιατί τα προγράμματα που εξέδιδε ήταν συλλεκτικά. Μετά από μια μεσοβασιλεία, όπου οι εκδόσεις της Λυρικής, λόγω οικονομικής στενότητας, μιζέρεψαν _, πήρα στα χέρια μου το πρώτο της καινούργιας της σεζόν _ για «Το ελιξήριο του έρωτα». Και με χαρά ανακάλυψα πως τα προγράμματα ξανάγιναν ιδιαίτερα ελκυστικά. Και πως το καινούργιο μικρό σχήμα που επελέγη μαζί με το πάντα εκλεκτό περιεχόμενο _ κι ας έχουνε γίνει περικοπές για λόγους οικονομικούς _ οδηγούν και πάλι σ’ ένα εξαίρετο αποτέλεσμα.
Σεζόν των Επαναλήψεων: ο χειμώνας 2011 – 2012. Πολύ πληκτική σεζόν: επαναλήψεις, επαναλήψεις, επαναλήψεις… Παραστάσεις που αξίζει _ έως και πρέπει _ να ξαναπαιχτούν (όπως, για παράδειγμα, το «Σόλο ντουέτο» του Τομ Κεμπίνσκι, που ’χει ανεβάσει η Ελένη Μποζά στην Β΄ Σκηνή του θεάτρου «Οδού Κεφαλληνίας» με Μάνια Παπαδημητρίου και Νίκο Αρβανίτη, απ’ όπου και η φωτογραφία). Παραστάσεις επιτυχημένες που σηκώνουν συνέχεια _ αλλά ενίοτε τις φτάνουν μέχρι ξεζουμίσματος. Παραστάσεις όχι ιδιαίτερα επιτυχημένες που δε σηκώνουν συνέχεια αλλά άντε ν’ ανεβάσεις καινούργια παραγωγή μέρες που ’ναι και μέρες που ’ρχονται… Παραστάσεις καθόλου επιτυχημένες που συνεχίζονται και μόνο για το ονόρε. Ή από πείσμα. Παραστάσεις που κανείς δεν έχει καταλάβει γιατί επαναλαμβάνονται. Παραστάσεις που παίζονται δεύτερη, τρίτη, τέταρτη… σεζόν.Μ’ επικεφαλής το «Σεσουάρ για δολοφόνους» _ ένα, μεταξύ μας, όχι και… πολύ θεατρικό έργο, εντελώς τριτοκλασάτη αμερικανιά εξελληνισμένη, κάτι σαν τηλεπαιχνίδι _ που παίζεται στην «Αποθήκη» για δέκατο τρίτο χειμώνα (!). Σπάζοντας κάθε ρεκόρ μακροβιότητας στην ελληνική σκηνή.
Μα το δόντι του; Ένα δόντι; Ένα προ πεντηκονταετίας βγαλμένο δόντι; Όταν ο Τζον Λένον πήγε στον οδοντίατρο κι έκανε εξαγωγή; Να το βγάζουν κι αυτό σε δημοπρασία; Ένα δόντι με την κουφάλα του; (Αφήστε που νόμιζα πως η Γιόκο άνοιξε πια και τον τάφο και του ξεριζώνει δόντια για να τα πουλήσει...).
Όλος ο κόσμος, μια σκηνή…
Για περισσότερα: totetartokoudouni.blogspot.com
Προ 50ετίας
Τα Θεατρικά Νέα
Τα Θεατρικά Νέα
Ανεχώρησε χθες ο Αλέξης Μινωτής, στο Μιλάνο, όπου θα σκηνοθετήση την όπερα του Κερουμπίνι «Μήδεια», που θα ανεβασθή στην «Σκάλα» στις 12 Δεκεμβρίου. Τον κύριο ρόλο του έργου θα τραγουδήση η κ. Μαρία Κάλας. Το έργο θα παιχθή, κατά την ιδίαν σκηνοθετικήν γραμμήν, της εφετεινής του παραστάσεως στην Επίδαυρον, αλλά με άλλους λυρικούς καλλιτέχνας, πλην της κ. Κάλας. Ο κ. Αλ. Μινωτής θα επιστρέψη εις τας Αθήνας την επομένην της «πρώτης» της «Μήδειας» […]. 13 Νοεμβρίου 1961.
Πληροφορούμεθα ότι η Αλίκη Βουγιουκλάκη θα συναντηθή με τον Κάρολο Κουν για να συζητήσουν και πάλι το θέμα της ενδεχόμενης συνεργασίας τους για την χειμερινή περίοδο 1962 – 63. Ως γνωστόν, ο Κάρολος Κουν είχε κάμει προ καιρού προκαταρκτική συζήτησι με την Βουγιουκλάκη για την δημιουργία ενός θιάσου υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια και σκηνοθετική διεύθυνσί του και με πρωταγωνίστρια την δημοφιλή ηθοποιό. Στην περίπτωσι που θα επιτευχθή συμφωνία ο θίασος θα στεγασθή σε άλλο θέατρο και θα είναι εντελώς ξεχωριστή εργασία από του «Θεάτρου Τέχνης». Όπως εδήλωσε δε ο Κάρολος Κουν σε συντάκτη των Θεατρικών «Νέων» η Αλίκη Βουγιουκλάκη διαθέτει πολλά προσόντα και με μία συστηματική δουλειά «θα δώση πολλά στο ελληνικό θέατρο». 15 Νοεμβρίου 1961.
Δημοσιεύτηκε στα «ΝΕΑ».
Πληροφορούμεθα ότι η Αλίκη Βουγιουκλάκη θα συναντηθή με τον Κάρολο Κουν για να συζητήσουν και πάλι το θέμα της ενδεχόμενης συνεργασίας τους για την χειμερινή περίοδο 1962 – 63. Ως γνωστόν, ο Κάρολος Κουν είχε κάμει προ καιρού προκαταρκτική συζήτησι με την Βουγιουκλάκη για την δημιουργία ενός θιάσου υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια και σκηνοθετική διεύθυνσί του και με πρωταγωνίστρια την δημοφιλή ηθοποιό. Στην περίπτωσι που θα επιτευχθή συμφωνία ο θίασος θα στεγασθή σε άλλο θέατρο και θα είναι εντελώς ξεχωριστή εργασία από του «Θεάτρου Τέχνης». Όπως εδήλωσε δε ο Κάρολος Κουν σε συντάκτη των Θεατρικών «Νέων» η Αλίκη Βουγιουκλάκη διαθέτει πολλά προσόντα και με μία συστηματική δουλειά «θα δώση πολλά στο ελληνικό θέατρο». 15 Νοεμβρίου 1961.
Δημοσιεύτηκε στα «ΝΕΑ».
No comments:
Post a Comment