Συγκολλημένα θραύσματα - αγγείο γοητευτικό

 

Το Τέταρτο Κουδούνι /Τέτοιες Μέρες, Τέτοια Λόγια… 259

 

Η αρχή -ή, μάλλον, ένας σταθμός στην αναζήτηση που ’χει ξεκινήσει από πολύ παλιά και ποτέ δε σταμάτησε- έγινε το 2022: όταν στην Φιλαδέλφεια της Αιγύπτου, σε ανασκαφές, βρέθηκε ένας πάπυρος με αποσπάσματα απ’ τις χαμένες τραγωδίες του Ευριπίδη «Πολύιδος» και «Ινώ». Μ’ αφορμή την ανακάλυψη αυτή ο σκηνοθέτης -αλλά και αρχαιολόγος- Ευθύμης Θέου έσκυψε μ’ ενδιαφέρον στα -πέραν των 19 δραμάτων του Ευριπίδη που ’χουν σωθεί στην πλήρη μορφή τους- περίπου 1000 σωζόμενα αποσπάσματα έργων του που κάποια μας είναι γνωστά,  κάποια -τα περισσότερα- άγνωστα: 

σκηνές, στίχοι, ακόμα και λέξεις που ανακαλύφθηκαν σε παπύρους, κάποτε κι ανάμεσα σ’ άλλα κείμενα. Έκανε δραματουργική επεξεργασία ενός μέρους τους μαζί με τον Κυριάκο Καρσερά -ο οποίος υπογράφει και τη μεταγραφή των αποσπασμάτων- δημιουργώντας ένα καινούργιο κείμενο με δημιουργική συγκόλληση «θραυσμάτων». Και, σκηνοθετικά, κατέληξε, με δραματολόγο την Εύα Σαραγά, σε μια ιδιαίτερη παράσταση: πέντε αρχαιολόγοι φτάνουν με τα εργαλεία τους -σκαλιδάκια, πινελάκια, κόσκινα, τριγωνάκια...- σ’ ένα χώρο ανασκαφής νωρίς το πρωί και δουλεύουν, μ’ ένα διάλειμμα για να φάνε κάτι, έως τις 2 που ο ήλιος ανεβαίνει ψηλά και τους καίει. Δουλεύουν αλλά τα ευρήματά τους δεν είναι συνηθισμένα. Από τα σκάμματα ανασύρουν χαμένα αποσπάσματα του Ευριπίδη αλλά και ονόματα αρχαίων θεατρίνων, πληροφορίες για τη ζωή τους, από παραστάσεις αρχαίες, ακόμα και στοιχεία απ’ τα αρχαία θέατρα όπου παίχτηκε η παράσταση με τον τίτλο «Θραύσματα: Ευριπίδης» -παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου υπό την εποπτεία του Υπουργείου Πολιτισμού και σε συνεργασία με το σωματείο «Διάζωμα» που αναζητά πόρους για την ανάδειξη και αποκατάσταση ξεχασμένων αρχαίων θεάτρων. Η παράσταση, που είδα στην αυλή του «Σχολείου της Αθήνας Ειρήνη Παπά», όπου παρουσιάστηκε εκτάκτως κλείνοντας τον κύκλο της και που παιζόταν με το φως της μέρας, όπως στην 

αρχαιότητα, σε άγνωστά μας εν πολλοίς αρχαία θέατρα, δεύτερη του Κύκλου «Γνωριμία με Άγνωστα Αρχαία Θέατρα της Ελλάδας», στο «Σχολείον» σίγουρα έχανε, μακριά απ’ τα ξεχασμένα αρχαία θέατρα για τα οποία προοριζόταν. Αλλά εμπλουτισμένη με τις μουσικές του Κορνήλιου Σελαμσή, με τη διαμόρφωση του σκηνικού απ’ τον Λουκά Μπάκα, τα κοστούμια του Παύλου Θανόπουλου, την κίνηση της Νικολέτας Ξεναρίου αλλά, κυρίως, εμπλουτισμένη, με το χιούμορ που φαίνεται να διαθέτει ο Ευθύμης Θέος απέφευγε τη σοβαροφάνεια κι, ανάλαφρη, μας έτερψε. Οι ηθοποιοί του -Γιώργος Κριθάρας, Ηλέκτρα Νικολούζου, Κατερίνα Παπανδρέου -κύριος φορέας του χιούμορ-, Γιώργος Σύρμας κι ο ίδιος ο Ευθύμης Θέου συνέβαλαν αποφασιστικά στο ευφρόσυνο αποτέλεσμα. Τα θραύσματα του Ευριπίδη, που προέκυψαν απ’ την ιδιότυπη «ανασκαφή», τελικά, συγκολλήθηκαν σ’ ένα γοητευτικό «αγγείο».