Μια Λέδη Μπράκνελ αξέχαστη: Μαργαρίτα Λαμπρινού (30 Απριλίου 1926-1 Νοεμβρίου 2022)

Το Τέταρτο Κουδούνι / Τέτοιες Μέρες, Τέτοια Λόγια... 165

 

Μια σπουδαία ηθοποιός. Δε θα ξεχάσω ποτέ όταν την πρωτοείδα -μόλις είχα έρθει φοιτητής στην Αθήνα-, το 1969 (σεζόν 1968/1969): Λέδη Μπράκνελ στην κωμωδία, στη σάτιρα, πιο σωστά, του Όσκαρ Ουάιλντ «Ο σοβαρός κύριος Ερνέστος», που ’χε ανεβάσει, στο -τότε- θέατρο «Όρβο» -σημερινό φουαγιέ του «Παλλάς»- ο Τίτος Φαρμάκης, για το θίασο Γιάννη Φέρτη-Ξένιας Καλογεροπούλου, με τους δυο τους, τον Λευτέρη Βουρνά, την Αλίκη Γεωργούλη, την Μαρία Φωκά, τον Δήμο Σταρένιο, τον Γιάννη Κανδήλα και τον ίδιο τον Τίτο Φαρμάκη. Η εκφορά του λόγου της ήταν σαν να μη μιλούσε τα ελληνικά της μετάφρασης αλλά τα αγγλικά του πρωτότυπου -εκθαμβωτική! Την ακούω ακόμα -ναι! 53 χρόνια μετά. Και, βέβαια, τη θυμάμαι κατόπιν, σ’ όλους τους ρόλους που ’παιξε, στο Εθνικό κυρίως.

Αλλά θυμάμαι και μια εικόνα αξέχαστη: την ίδια, με το σύντροφό της στη ζωή, επίσης εξαιρετικό ηθοποιό, Σταύρο Ξενίδη, να ανηφορίζουν, ηλικιωμένοι πια, ντυμένοι και οι δυο στα λευκά, πιασμένοι χεράκι-χεράκι, στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου, για κάποια παράσταση ή συναυλία -ό,τι πιο συγκινητικό.

Όταν πέρασαν τα χρόνια επέλεξαν, καθώς δεν είχαν παιδιά, το Γηροκομείο Αθηνών, όπου ο Σταύρος Ξενίδης πέθανε -τι σύμπτωση!- στις 2 Νοεμβρίου του 2008, σαν σήμερα. Ας είναι αναπαυμένοι και οι δυο τους (Ευχαριστώ τον ηθοποιό Γιώργο Γιαννακάκο για την ενημέρωση).