Στο Φτερό / Σύμπνοια για δύο πιάνα

Έφη Παπαθωμαΐδη, πιάνο - Γιάννης Μιχαηλίδης πιάνο: συναυλία με έργα για δύο πιάνα «Alone Together» 

 

Δεν είναι εύκολη η ταυτόχρονη συνεργασία δύο σολίστ σε δύο πιάνα. Απαιτεί όχι μόνο καλό συντονισμό αλλά σύμπνοια. Και η σύμπνοια σημαίνει ότι ταιριάζουν τα χνώτα τους. Και αποκτάται με το χρόνο. Τα χνώτα της Έφης Παπαθωμαΐδη και του Γιάννη Μιχαηλίδη -φίλοι και μαθητές, και οι δύο, της Αλίκης Βατικιώτη, άρα της ίδιας σχολής- έχουν ταιριάξει. Είναι εμφανές. Αλλά και η συνεργασία τους μετράει 27 χρόνια -από το 1995, δοκιμασμένη. Το ευφρόσυνο αποτέλεσμα της χτεσινής κοινής συναυλίας τους πιστοποιεί τα δεδομένα αυτά. Την άνοιξαν με έναν φωτεινό, αισιόδοξο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ: την υπέροχη Σονάτα του για δύο πιάνα

Κ. 448 (1781), από τα ελάχιστα έργα του για δύο πιάνα. Οι ανάσες τους και τα δάχτυλά τους έσμιξαν σφιχτά στην καλύτερη στιγμή της βραδιάς. Συνέχισαν με ένα ελληνικό έργο σε πρώτη εκτέλεση: «Scarlet Letters» («Άλικα γράμματα») - 3 πρελούδια για δύο πιάνα (2021) -που δεν ξέρω αν είναι εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα (1850) του Ναθάνιελ Χόθορν «The Scarlet Letter» («Το άλικο γράμμα»)- του γεννημένου στην Αυστραλία έλληνα συνθέτη Νέστορα Ταίηλορ. Τρία σύντομα λυρικά, μεταρομαντικά, γλυκόπιοτα πρελούδια -«Alone Together» («Μόνοι μαζί»), που έδωσε και τον τίτλο της συναυλίας, «Sunday Dreaming» («Κυριακάτικο όνειρο») και «Chose to Be Me» («Επιλέγω να είμαι εγώ»)- τα οποία οι δύο πιανίστες ανέδειξαν όπως τους έπρεπε, παίζοντάς τα χωρίς παύση. Το τρίτο κομμάτι της συναυλίας, που και την έκλεισε, ήταν -για μένα τουλάχιστον- μία έκπληξη: Σουίτα αρ.1 ή Φαντασία («Πίνακες») για δύο πιάνα του Σεργκέι Βασίλιεβιτς Ραχμάνινοφ (1893, αφιερωμένο στον Τσαϊκόφσκι

που πέθανε λίγες μέρες πριν από την πρώτη εκτέλεσή της σύνθεσης). Τέσσερα μέρη -«Βαρκαρόλα», «Η νύχτα... Ο έρωτας», «Τα δάκρυα», «Πάσχα»-, εμπνευσμένα, αντίστοιχα, από τέσσερα ποιήματα των Μιχαήλ Γιουρίεβιτς Λέρμοντοφ, λόρδου Μπάιρον, Φιόντορ Ιβάνοβιτς Τιούτσεφ και Αλεξέι Στεπάνοβιτς Κρομικόφ. Τέσσερα συναρπαστικά μέρη ύστερης ρομαντικής αλλά και τολμηρής γραφής ενός εικοσάχρονου, τότε, νέου, που η Έφη Παπαθωμαΐδη και ο Γιάννης Μιχαηλίδης τους έδωσαν πνοή. Για να καταχειροκροτηθούν και να προσφέρουν ως μπις  το «Sunday Dreaming» («Κυριακάτικο όνειρο»), το δεύτερο πρελούδιο από το έργο του Νέστορα Ταίηλορ. Ωραία μουσική βραδιά.

 

(Έντυπο πρόγραμμα της συναυλίας, ένα δίπτυχο με τα στοιχεία της, βιογραφικά των καλλιτεχνών αλλά και μεταφρασμένα τα τέσσερα ποιήματα που ενέπνευσαν τον Ραχμάνινοφ για τα τέσσερα μέρη της Σουίτας του).

 

Ωδείο «Φίλιππος Νάκας» / Αίθουσα Συναυλιών, 8 Νοεμβρίου 2022.