Στο Φτερό / Ένας από τους Πολύ-Μεγάλους-Πιανίστες

 

Κρατική Ορχήστρα Αθηνών: συναυλία «Άρωμα του 1830» / Μουσική διεύθυνση: Φιλίπ Ογκέν. Σολίστ: Ίβο Πογκορέλιτς, πιάνο. 

 

Ένα από τα πιανιστικά φαινόμενα της εποχής μας: ο γεννημένος Γιουγκοσλάβος -Κροατoσέρβος- Ίβο Πογκορέλιτς. Μέσα σε ένα χρόνο και κάτι, μετά από τον Ντανιίλ Τρίφονοφ και την Ελίζαμπετ Λεόνσκαγια, η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών γενναιόδωρα μας πρόσφερε ως σολίστα άλλον έναν από τους κορυφαίους διεθνώς, από τους Πολύ-Μεγάλους-Πιανίστες.  

Ο οποίος κατέδειξε το μέγεθός του στο Κοντσέρτο αρ. 2 για πιάνο και ορχήστρα (1829, πρώτη εκτέλεση 1830) του Πολονογάλου Φρίντερικ/Φρεντερίκ Σοπέν, ένα έργο με κάπως αδύναμο το μέρος της ορχήστρας αλλά μελωδικότατο, ελκυστικό, που προσφέρει στο σολίστα μεγάλες ευκαιρίες. Ο έμπειρος Ίβο Πογκορέλιτς τις εκμεταλλεύτηκε στο έπακρον.

Δυναμικός, σφυροκοπώντας τα πλήκτρα χωρίς καμία στιγμή να θολώσει τα περιγράμματα, με απόλυτη διαύγεια, κρατώντας γερά τα χαλινάρια με μία σπάνια σταθερότητα, αυτοκυριαρχία και πειθαρχία, αέρινος στα λυρικά περάσματα, με μοναδική δεξιοτεχνία αλλά και απαράμιλλη εσωτερικότητα και πνευματικότητα, έδωσε, επιλέγοντας αργούς χρόνους, μία περίλαμπρη ερμηνεία χωρίς, προσωπικά, να νιώσω ότι καταφεύγει σε εκκεντρικότητες, όπως τον κατηγορούν. Συναρπαστική εμπειρία. Καθηλωτικός! Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, κάτω

από την μπαγκέτα του Γάλου Φιλίπ Ογκέν, συνοδεύοντάς τον, δυστυχώς, δεν άρθηκε, κατά τη γνώμη μου, στο ίδιο επίπεδο. Τη συναυλία -θέμα της, «Άρωμα του 1830»-, με έργα που συνδέονται με το 1830, άρα με έντονο το άρωμα του ρομαντισμού, άνοιξε με την κομψή αλλά επιγονική συμφωνική Εισαγωγή 

για ορχήστρα «Οι Εβρίδες» («Σπήλαιο του Φίνγκαλ») (1829-1830, πρώτη εκτέλεση 1832, αναθεωρημένη εκδοχή 1832, πρώτη εκτέλεσή της 1833) του Γερμανού -πολίτη του ανεξάρτητου, τότε, Αμβούργου- Φέλιξ Μέντελσον, όπου η ορχήστρα ξεκίνησε πολύ ατμοσφαιρικά αλλά, στη συνέχεια, παρουσίασε αδυναμίες, ιδιαίτερα στα πνευστά. Σαν, ορχήστρα και αρχιμουσικός, να κρατούσαν τις δυνάμεις τους για το δεύτερο μέρος και την Φανταστική

Συμφωνία «Επεισόδιο από τη ζωή ενός καλλιτέχνη» (1830) του Γάλου Εκτόρ Μπερλιόζ. Έργο ευφάνταστο -αν και με ενοχλεί η επιμονή του συνθέτη σε ένα χαρακτήρα προγραμματικό-, με πλούσια και πρωτότυπη ενορχήστρωση, θυελλώδες, παίχτηκε από την ενισχυμένη, λόγω των απαιτήσεών του, με... φίλιες δυνάμεις οργάνων, ορχήστρα, υπό τον Φιλίπ Ογκέν, μεστά, με δύναμη και ευπρεπή, ομοιογενή ήχο που δεν είχε πετύχει στα δύο πρώτα έργα της συναυλίας (Φωτογραφίες: Μαρία Γραμματικού).

 

(Κομψότατο, με τη μορφή διπλωμένης σε πολύπτυχο αφίσας, το -δωρεάν- έντυπο πρόγραμμα της συναυλίας -υπεύθυνη έκδοσης Αλίκη Φιδετζή-, με τα, όπως πάντα, πυκνά και εύληπτα κείμενα του Τίτου Γουβέλη).

 

Μέγαρο Μουσικής Αθηνών / Αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης», Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, 4 Νοεμβρίου 2022.

 

(Τη συναυλία παρακολούθησα με πρόσκληση που είχε την ευγένεια να μου παραχωρήσει απευθείας η ΚΟΑ και ΟΧΙ το Γραφείο Τύπου του Μεγάρου Μουσικής).