Πίντερ με Καταλειφό, Όλια Λαζαρίδου, Μιχαλοπούλου, Πουρσανίδη σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη

Το Τέταρτο Κουδούνι / Είδηση 

Με ερμηνευτές τον Δημήτρη Καταλειφό, την Όλια Λαζαρίδου, την Λουκία Μιχαλοπούλου, τον Νίκο Πουρσανίδη και τον ίδιο -εξαιρετικός θίασος-, ο Μάνος Καρατζογιάννης θ’ ανεβάσει τα μονόπρακτα του, εκ των κορυφαίων θεατρικών συγγραφέων του 20ου αιώνα, Χάρολντ Πίντερ «Αλάσκα», «Νύχτα», «Οικογενειακές φωνές» κι «Ένα για το δρόμο», μετά το Πάσχα, γύρω στα μέσα Μαΐου, στο θέατρο «Βασιλάκου», σ’ ενιαία παράσταση με τον τίτλο «Φωνές». Πρόκειται για δική του σύνθεση με άξονα τον σύγχρονο άνθρωπο -που τον αντιμετωπίζει «από την ύπαρξη και τον έρωτα έως την οικογένεια και την εξουσία».

Τη μετάφραση των τεσσάρων μονοπράκτων έχει αναλάβει, ειδικά για την παράσταση, ο Δήμος Κουβίδης. Τα σκηνικά θα υπογράφει ο Γιάννης Αρβανίτης, τα κουστούμια η Βασιλική Σύρμα, τη μουσική ο Αλέξανδρος Γκόνης και τους φωτισμούς η Κατερίνα Μαραγκουδάκη. Η παραγωγή θα ’ναι της «Λυκόφως» του Γιώργου Λυκιαρδόπουλου.

Η «Νύχτα» (1969) πρωτοπαρουσιάστηκε στην Ελλάδα τη σεζόν 1983/1984, σε σκηνοθεσία -η παρθενική του, αν δεν κάνω λάθος- Μιχαήλ Μαρμαρινού, μαζί με τον «Εραστή», επίσης του Χάρολντ Πίντερ, απ’ την ομάδα «Διπλούς Έρως» που είχε, τότε, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός συνιδρύσει -ήταν η πρώτη εμφάνισή της-, στο «Αμόρε» το οποίο, τότε, στέγαζε, ως βασικό σχήμα του, τον «Θίασο της Αθήνας».

Τα μονόπρακτα «Οικογενειακές φωνές» (1980) και «Αλάσκα» (1982) -με τον τίτλο «Μια κάποια Αλάσκα»- πρωτοπαρουσίασε, σε σκηνοθεσία του, ο Αντώνης Αντύπας με το «Φάσμα» του, στο «Απλό Θέατρo», μαζί μ’ άλλο ένα -«Σταθμός Βικτώρια»- και με τον γενικό τίτλο «Άλλοι Τόποι», το1987/1988.

Τέλος, το «Ένα για το δρόμο» (1984) πρωτανέβασε η Νίκη Τριανταφυλλίδη, με τον τίτλο «Ένα τελευταίο και φύγαμε» και μαζί με τον «Εραστή», στο θέατρο «Νίκης Τριανταφυλλίδη» -νυν «Προσκήνιο»- τη σεζόν 1996/1997.

Ο διαρκώς εξελισσόμενος Μάνος Καρατζογιάννης, απόφοιτος της δραματικής σχολής (2003) του «Νέου Ελληνικού Θεάτρου» του Γιώργου Αρμένη, που συνεχίζει την πορεία του τόσο ως ηθοποιός -στο σανίδι απ’ το 2000- όσο και ως σκηνοθέτης, είχε τριπλή, μέχρι τώρα, παρουσία στο θέατρο τη φετινή σεζόν: επανέλαβε στο «Tempus Verum-Εν Αθήναις» την παράστασή του «Για την Ελένη» -την οποία είχε σκηνοθετήσει, σε κείμενό του, πέρσι, στην «Πειραματική Σκηνή» του Εθνικού Θεάτρου- αλλά και στο «Bios» -μόλις ανέβηκε- το έργο «Diktat» του Ενζό Κορμάν -που ’χε ανεβάσει, πέρσι επίσης, στο Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης», στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Σύγχρονου Θεάτρου «Γαλλικό Θέατρο À la Grecque», στο οποίο, μάλιστα, κρατάει τον ένα απ’ τους δυο ρόλους, ενώ έπαιξε και στο «Χέρι του Γιάνος» του Ντάνιελ Ντιμέκο, που συν-σκηνοθέτησαν -και παιζόταν μέχρι πρόσφατα- στο «Θέατρο του Νέου Κόσμου» η Ιουλία Σιάμου κι η Ζωρζίνα Τζουμάκα. Με τον Πίντερ είναι η πρώτη φορά που καταπιάνεται.

Ο Δημήτρης Καταλειφός έχει παίξει δυο φορές Πίντερ: στον «Επιστάτη» (στο «Απλό Θέατρο», σε σκηνοθεσία Αντώνη Αντύπα,

τη σεζόν 2011/2012) και στην «Κολεξιόν» (στο «Εμπορικόν», σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη, το 2013/2014).

Ένας είναι ο Πίντερ στο ενεργητικό της Όλιας Λαζαρίδου -σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή: «Ωραία χρόνια» (όπως ο σκηνοθέτης-μεταφραστής απέδωσε το «Παλιοί καιροί»), το 2004/2005, στο «Χορν».

Η «Κολεξιόν» -στο «Εμπορικόν», σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη, το 2013/2014- είναι το έργο του νομπελίστα (2005, Νομπέλ Λογοτεχνίας) συγγραφέα στο οποίο έχει παίξει κι η Λουκία Μιχαλοπούλου.

Όσο για τον Νίκο Πουρσανίδη, θα ’ναι η πρώτη φορά που θα παίξει σε έργο του Χάρολντ Πίντερ.