Το Τέταρτο Κουδούνι / Τέτοιες Μέρες, Τέτοια Λόγια... 37
Με ενθουσιασμό, από πολλές πλευρές, έγινε δεκτή η υφυπουργοποίηση -ή, μάλλον, η αναβάθμισή του από Γενικό Γραμματέα Σύγχρονου Πολιτισμού στο υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού σε Υφυπουργό Αρμόδιο για Θέματα Σύγχρονου Πολιτισμού στο ίδιο υπουργείο- του Νικόλα Γιατρομανωλάκη. Ως δείγμα εξέλιξης στο θέμα των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας: «Το πρώτο ‘open gay’ μέλος ελληνικής κυβέρνησης».
Αλλά προς τι ο ενθουσιασμός; -αναρωτιέμαι εγώ. Μόνον ως αποτέλεσμα εύκολο ή αφελές ή και προωθητικής διαχείρισης των, σε εντεταλμένη υπηρεσία, ΜΜΕ και «δημοσιογράφων»... μιας -άλλης μιας-, επιτυχημένης, υποτίθεται, επικοινωνιακής (βλέπε ψηφοσυλλεκτικής...) χειρονομίας της κυβέρνησης Μητσοτάκη μπορώ να τον εκλάβω. Θα ήταν, όντως, μια κίνηση προόδου, μια κίνηση εξέλιξης, αν την κυβέρνηση αυτή, στην οποία διορίστηκε ως εξωκοινοβουλευτικός υφυπουργός ο «open gay» κ. Γιατρομανωλάκης, δεν την έχει σχηματίσει το 2019 το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Από το οποίο, ως αξιωματική αντιπολίτευση, το νομοσχέδιο για την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια, που συνέταξε και προώθησε -ναι!- η προηγούμενη κυβέρνηση και που υπερψηφίστηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2016 απ’ την προηγούμενη Βουλή, 29 βουλευτές του το είχαν καταψηφίσει, 27 είχαν «απουσιάσει» και απ’ τους 19 που το είχαν ψηφίσει επί της αρχής -ανάμεσά τους και, προς τιμήν του, ο νυν πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης- οι 5 είχαν καταψηφίσει, τελικά, όλα (!) ή ορισμένα απ’ τα άρθρα του.
Απ’ την άλλη αναρωτιέμαι πώς ο κ. Γιατρομανωλάκης θα μπορεί να συναγελάζεται ή και να συνεργάζεται στην κυβέρνηση με υπουργούς ή ομολόγους του υφυπουργούς που, πέραν των ιδεολογικών τους θέσεων, ήταν ανάμεσα σ’ αυτούς που καταψήφισαν προ τετραετίας το συγκεκριμένο νομοσχέδιο (Βεσυρόπουλος, Βλάσης, Βορίδης, Γεωργαντάς, Κεφαλογιάννης, Αραμπατζή), ήταν -το πιο θρασύδειλο- «απόντες» (Σταϊκούρας, Γεωργιάδης, Αυγενάκης, Καλαφάτης, Στύλιος, Κατσαφάδος, Καραμανλής -του Αχιλλέα-, Βούλτεψη) ή καταψήφισαν άρθρα του (Παναγιωτόπουλος) -15 συνολικά, χωρίς να υπολογίζω αυτούς της σημερινής κυβέρνησης που δεν ήταν τότε στην Βουλή αλλά πιθανότατα έχουν παρόμοιες απόψεις.
Αυτά. Για να μην ενθουσιαζόμαστε και τόσο...
Όλος ο κόσμος, μια σκηνή...
No comments:
Post a Comment