Ο Μέτα και η Φιλαρμονική του Ισραήλ δριμύτεροι!

Ξαναγύρισε. Η Φιλαρμονική του Ισραήλ με τον εις σάρκαν μίαν μαέστρο της Ζούμπιν Μέτα. Και με την, όντως, γενναιόδωρη, για άλλη μια φορά, χορηγία του Έλληνα του εξωτερικού που, πέρα από τη γενναιοδωρία -γενναιόψυχη η στήριξη του αναξιοπαθούντος Μεγάρου Μουσικής-, διαθέτει - και μπράβο του!- επιπλέον τη βαθύτατη ευγένεια και σεμνότητα να επιθυμεί να μένει ανώνυμος. Επέστρεψαν, ορχήστρα και μαέστρος που έχει ζυμωθεί με τους μουσικούς της ως μουσικός διευθυντής της επί 39 (!) χρόνια, δριμύτεροι. Ο 80χρονος πια Ζούμπιν Μέτα μπορεί σωματικά να έχει καταβληθεί από το χρόνο αλλά το μυαλό του συνεχίζει να είναι ξυράφι -από μνήμης διευθύνει- ενώ ερμηνευτικά μοιάζει ωριμότερος.

Παρακολούθησα τη δεύτερη συναυλία τους. Αφιερωμένη στον Ρίχαρντ Στράους. Πρώτο έργο του προγράμματος, το συμφωνικό («τονικό» το ήθελε ο Στράους) ποίημα «Τα φαιδρά καμώματα του Τιλ Όιλενσπίγκελ» (1895), εμπνευσμένο από το πειραχτήρι, τον τρελούτσικο της μεσαιωνικής γερμανικής λαϊκής παράδοσης που έχει, όμως, κακό τέλος καθώς τον κρεμούν για βλασφημία. Η ορχήστρα πετάρισε με χάρη μεταφέροντας το χιούμορ του έργου -όσο χιούμορ, τέλος πάντων, μπορεί να διαθέτει γερμανική μουσική, του Στράους έστω…- και την περίτεχνη ενορχήστρωσή του.

Η νεαρή μαύρη αμερικανίδα λυρική σπίντο σοπράνο Κριστίν Λιούις μπήκε στο πνεύμα των αριστουργηματικών Τεσσάρων Τελευταίων Τραγουδιών (1948) του Στράους -σε στίχους Χέρμαν Χέσε τα τρία πρώτα, του Γιόζεφ Καρλ Μπένεντικτ φον Άιχεντορφ το τέταρτο- και κατάφερε να αποδώσει αυτή τη γαλήνια ενατένιση και τον αποχαιρετισμό της ζωής που ο γέρων -84χρονος- Στράους βιώνει όταν τα γράφει ένα χρόνο πριν από το θάνατό του -τα τελευταία ολοκληρωμένα έργα του, που εκδόθηκαν μεταθανάτια ως κύκλος τραγουδιών. Η ερμηνεία της διέθετε ποιότητα και βάθος που τα ενίσχυσε η συνοδεία της μετρημένης ορχήστρας.

Η συναυλία έκλεισε με μία σφριγηλή, δυναμική, λαμπερή εκτέλεση του συμφωνικού -επίσης «τονικό» το χαρακτηρίζει ο συνθέτης- ποιήματος «Η ζωή ενός ήρωα» (1899). Στο έργο, με τον συμβολικά αυτοβιογραφικό -και ολίγον μεγαλόστομο και αλαζονικό…- χαρακτήρα, ο συνθέτης που αγάπησε την προγραμματική μουσική, μέγας μάστορας της ενορχήστρωσης συμφωνικών όγκων, δημιουργεί ένα αριστουργηματικό αποτέλεσμα. Ο Μέτα και οι μουσικοί της Φιλαρμονικής του Ισραήλ μετάγγισαν τη μεγαλειώδη μουσική πανάξια, με έξοχο στα σόλι τον εξάρχοντα της ορχήστρας Νταβίντ Ρατζίνσκι.

Ο μαέστρος ανταποκρίθηκε στο πολύ επίμονο χειροκρότημα και έδωσε ως ανκόρ την, εκτός, ίσως, κλίματος Ρίχαρντ Στράους αλλά με τίτλο -«Νίμροντ»- αντλημένο από βιβλικό ήρωα, 10η από τις λεπταίσθητες «Παραλλαγές Αίνιγμα» του Έντουαρντ Έλγκαρ.
Το συμπέρασμα. Εξαιρετική συναυλία.

Μέγαρο Μουσική Αθηνών / Αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης», Φιλαρμονική Ορχήστρα του Ισραήλ, 18 Σεπτεμβρίου 2016.