Προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός;

 

Το Τέταρτο Κουδούνι / Τέτοιες Μέρες, Τέτοια Λόγια... 175

Ας μπει ένα τέλος! Στον εμφύλιο που έχει ξεσπάσει ανάμεσα σε ηθοποιούς και θεατρολόγους. Διότι περί εμφυλίου πρόκειται. Όλοι, και οι μεν και οι δε, το θέατρο υπηρετούν. Από διαφορετικά μετερίζια. Όλοι στο Κράτος του Θεάτρου είναι υπήκοοι.

Και βέβαια γνωρίζω θεατρολόγους που δεν ξέρουν ποιος είναι ο Λαζάνης -μου ’τυχε. Βεβαιως και ξέρω δραματικές σχολές τυχάρπαστες και διδάσκοντες αδίδακτους. Βεβαίως και ξέρω ηθοποιούς ατάλαντους και αμόρφωτους. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι θεατρολόγοι είναι έτσι. Ούτε όλοι οι ηθοποιοί. Ξέρω πολλούς κι από τις δυο ομάδες που νοιάζονται για το θέατρο.

Κι έχω απογοητευτεί μ’ αυτά που ακούω: μηνύσεις, διοικητικές προσφυγές, «ποιος δικαιούται να διδάξει σε σχολεία», «ποιος μιλάει όταν δεν έχει γνώση της σκηνικής πράξης», δημόσιες δηλώσεις του ενός εναντίον του άλλου, ενίοτε ανόητες, και άλλα θλιβερά...

Τι έχετε να χωρίσετε, φίλοι; Άνεργοι, κακοπληρωμένοι ή και απλήρωτοι και οι μεν και οι δε... Αντί να ομονοήσετε και να υπερασπιστείτε τα κοινά συμφέροντά σας -που υπάρχουν- και να αντιμετωπίσετε τον κοινό εχθρό βγαίνετε στα κανάλια και στις εφημερίδες και στα ΜΚΔ και ξεκατινιάζεστε.

Προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός; Δε θα με πείσετε ότι οι μεν έχουν δίκιο και οι δε άδικο. Ντροπή! Την τέχνη του θεάτρου υπηρετείτε όλοι. Βρείτε τα! Συναντηθείτε μέσω των σωματείων σας και βρείτε τα! Αλλού είναι ο εχθρός -τι χρειάζεται για να το καταλάβετε; Στοιχειώδης λογική μόνο.