Η Ρούλα Πατεράκη επιστρέφει στην «Οδό Κεφαλληνίας» και στην Μπέττυ Αρβανίτη

Το Τέταρτο Κουδούνι / Είδηση 

Η Ρούλα Πατεράκη επιστρέφει, μετά από 26 χρόνια, ως σκηνοθέτρια στο Θέατρο «Οδού Κεφαλληνίας» για να συνεργαστεί για τρίτη φορά με την Θεατρική Εταιρεία «Πράξη» της Μπέττυς Αρβανίτη και του Βασίλη Πουλαντζά, που θα γιορτάσει τη συμπλήρωση τριάντα χρόνων ανελλιπούς λειτουργίας απ’ την ίδρυσή της η οποία σημαδεύτηκε με μια πρώτη μεγάλη επιτυχία την οποία, ακριβώς, η Ρούλα Πατερική είχε υπογράψει σκηνοθετικά: «Τα πικρά δάκρυα της Πέτρας φον Καντ».

Η «Πράξη», απόλυτα συνεπής, αυτή την τριακονταετία, στην πορεία που χάραξε, σεβόμενη απολύτως το κοινό στο οποίο απευθυνόταν και απευθύνεται, κοινό που αυτό το εισέπραξε και την αγκάλιασε, ακολουθώντας αυστηρά, και μετά τη διακοπή των κρατικών επιχορηγήσεων, γραμμή ρεπερτορίου -ενώ άλλοι, μέχρι τότε επιχορηγούμενοι, διέκοψαν ή έριξαν νερό στο κρασί τους-, μ’ έργα κλασικά αλλά, κυρίως, άπαιχτα σύγχρονων ξένων αλλά και ελλήνων συγγραφέων, και κάνοντας καίριες επιλογές συνεργατών -καλώντας διαπρεπείς καθιερωμένους σκηνοθέτες, όπως ο Μίνως Βολανάκης ή ο Λευτέρης Βογιατζής, ή δίνοντας το βήμα, και στην Α΄ και στην Β΄ Σκηνή της, σε υποσχόμενους νέους στη δουλειά, εκ των οποίων μερικοί σκηνοθετούσαν για πρώτη φορά, όπως ο Νίκος Μαστοράκης ή ο Στάθης Λιβαθινός, δίνοντας το βήμα σε νέους, ταλαντούχους μεταφραστές, σκηνογράφους/ενδυματολόγους, συνθέτες, διευθυντές φωτισμών, συνεργαζόμενη με εκλεκτούς καθιερωμένους πρωταγωνιστές όπως ο Γιάννης Βόγλης, η Μάγια Λυμπεροπούλου, η Ρένη Πιττακή ή ο Γιάννης Φέρτης αλλά και με πολλούς ταλαντούχους νέους ηθοποιούς, αρκετοί απ’ τους οποίους μέσα απ’ τις παραστάσεις της ήταν που αναδείχτηκαν- ξεκίνησε το δρόμο της τη σεζόν 1987/1988 με μια εξαιρετική παράσταση:

με το άπαιχτο στην Ελλάδα έργο του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ «Τα πικρά δάκρυα της Πέτρας φον Καντ» όπου η Μπέττυ Αρβανίτη κρατούσε τον επώνυμο ρόλο. Παράσταση που πολλά καινούργια κόμιζε και που πολύ εκτιμήθηκε απ’ την κριτική και το κοινό ώστε να συνεχίσει την πορεία της και την επόμενη σεζόν 1988/1989.

Τη σκηνοθεσία υπέγραφε η Ρούλα Πατεράκη η οποία είχε ήδη δημιουργήσει όνομα στην Θεσσαλονίκη μέσα απ’ τη δική της «Επιθεώρηση Δραματικής Τέχνης» μεταξύ 1978 και 1985, θίασο που είχε παρουσιάσει δουλειά του στην Αθήνα δυο μόνο φορές αλλά αφήνοντας, παρά τις πολεμικές που ξεσήκωσε, εξαίρετες εντυπώσεις: την παράσταση «Πολυμπέκετ» (μια σύνθεση κειμένων του Σάμιουελ Μπέκετ) και την «Έντα Γκάμπλερ» του Χένρικ Ίψεν.

Η «Πράξη», με την επιλογή μιας σκηνοθέτριας αμφιλεγόμενης λόγω του ερευνητικού τρόπου που δούλευε, απέδειξε απ’ την πρώτη στιγμή, ότι ξέρει να διαλέγει. Κι η παράσταση αυτή ήταν που εκτίναξε στο ελληνικό θεατρικό στερέωμα κι έκανε περιζήτητη την Ρούλα Πατεράκη. Η οποία επανήλθε στο θέατρο «Οδού Κεφαλληνίας» το χειμώνα 1990/1991, την τέταρτη σεζόν της λειτουργίας του, με το επίσης άπαιχτο στην Ελλάδα έργο του άγνωστου εδώ Σουηδού Λαρς Νορίεν «Εβριάνα» -επίσης μια εξαιρετική παράσταση.

Οι συζητήσεις μεταξύ «Πράξης» και Ρούλας Πατεράκη για το έργο που θα επιλέξουν συνεχίζονται, με το ενδιαφέρον επικεντρωμένο στις «Τρωάδες» του Ευριπίδη όπου η Μπέττυ Αρβανίτη θα ερμηνεύσει την Εκάβη.

Προς το παρόν η Ρούλα Πατεράκη έχει ανεβάσει στην «Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών» του Ιδρύματος Ωνάση το « Post Inferno-Προς Δαμασκόν» του Στρίντμπεργκ το οποίο παίζεται ακόμα και στο οποίο συμμετέχει κι η ίδια ενώ η Μπέττυ Αρβανίτη κάνει δοκιμές με τον Στάθη Λιβαθινό για τον Τειρεσία που θα ερμηνεύσει στην «Αντιγόνη» του Σοφοκλή την οποία το Εθνικό Θέατρο θα παρουσιάσει στην Επίδαυρο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ.