Εντελώς της πεντάρας…

«Η όπερα της πεντάρας»; Του Παμπστ; Ο συνδυασμός Μπρεχτ / Βάιλ που τον λατρεύω _ φετίχ τον έχω; Και μάλιστα να προβάλλονται ΚΑΙ η γερμανική ΚΑΙ η γαλλική βερσιόν _ την οποία ούτε ήξερα πως υπάρχει; Τρέχοντας! Και τις δυο!

Έριξα κι έναν υπνάκο για να ’μαι φρέσκος και να μην κουραστώ, καβάλλησα τη μηχανή, μέσα στη βροχή, μούσκεμα, κόντεψα να πέσω, έφτασα, τέλος πάντων, στον ολοκαίνουργιο «Capitol Ζέφυρος» _ καλορίζικος _, αρχίζει η γαλλική κόπια. Τοπίο «ομιχλώδες» ήτοι εικόνα άθλια, ήχος μετριότατος, κίνηση σα σπασμωδική _ βίντεο! Και μάλιστα κακής ποιότητας _ της πεντάρας. Έφυγα απογοητευμένος στο τέταρτο πάνω. Και υποπτεύομαι πως και η γερμανική εκδοχή αυτής της ποιότητας θα ’ναι. Αλλά διαβάζω σχόλια και κριτικές που ούτε νύξη δεν κάνουν…

Γιατί δηλαδή να τρέχω μέσα στη βροχή και να μη βρω το βίντεο να το δω σπίτι μου; Θυμήθηκα τις δεκαετίες του ’70 και του ’80, με τα καλοκαιρινά τα σινεμά και τα «αφιερώματα» που ’καναν με ταινίες «ποιότητας» σε κάτι κόπιες άθλιες, πετσοκομμένες _ εκείνος ο «Θάνατος στην Βενετία», μικρού μήκους είχε καταντήσει. Και ξέρετε πως κατέληξαν… 
Όλος ο κόσμος, μια σκηνή...