Σαραντάρισε ο «Οδυσσεβάχ» της Ξένιας Καλογεροπούλου. Και πολυταξιδεμένος! Και πού δεν έχει πάει, και σε πόσες εκδοχές δεν έχει παιχτεί, και σε πόσες γλώσσες δεν έχει μεταφραστεί, και πόσες γενιές δεν έχει θρέψει αυτά τα σαράντα χρόνια... _ απ’ την πρεμιέρα του το ’81. Φέτος η Ξένια Καλογεροπούλου τον παρουσιάζει για τέταρτη φορά, με την «Μικρή Πόρτα» της _ τη σκηνοθεσία υπογράφει ο νεαρός Δημήτρης Καραντζάς. Αλλά το έργο έχει ανεβεί και στην Θεσσαλονίκη. Απ’ το «Θέατρο του Βορρά», στο «Βακούρα». Σκηνοθέτης, άλλος ένας νέος, ο Κώστας Γάκης.
Επιτέλους! Ξανάρχεται στην Ελλάδα! Η σοπράνο Αλεξία Βουλγαρίδου. Που εδώ και χρόνια διαπρέπει στη διεθνή οπερατική σκηνή.
Επιτέλους! Ξανάρχεται στην Ελλάδα! Η σοπράνο Αλεξία Βουλγαρίδου. Που εδώ και χρόνια διαπρέπει στη διεθνή οπερατική σκηνή.
Εδώ έχει κάνει Παμίνα στον «Μαγικό αυλό» και Βιολέτα στην «Τραβιάτα» το 2001 στην Λυρική _ στην «Τραβιάτα» ήταν που την πρωτόδα κι εντυπωσιάστηκα και με τη φωνή και με την υποκριτική της που συνδυάζονται μ' εμφάνιση ελκυστική. Γύρισε με Μιμή στην «Μποέμ» _ η μεγάλη της επιτυχία _ το 2006 με την Όπερα της Θεσσαλονίκης _ στην Θεσσαλονίκη. Δε θα την ξεχάσω. Δε θα ξεχάσω πάνω απ’ όλα τα χέρια της. Που μιλούσαν. Είμαι ευτυχής που της έκανα τότε μια συνέντευξη. Οι επόμενες ελληνικές εμφανίσεις της ήταν συναυλιακές: στο Φεστιβάλ των Φιλίππων _ στη γενέθλια Καβάλα της _ το 2007 μ’ ένα ρεσιτάλ, στο Φεστιβάλ Αθηνών του 2009 _ τραγούδησε με την Εθνική Συμφωνική της ΕΡΤ «Ρέκβιεμ» του Βέρντι στο Μέγαρο _ και το 2009 στην Θεσσαλονίκη, στο γκαλά για τα πενήντα χρόνια της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης.
Τώρα επιστρέφει. Μ’ ένα ρόλο που της αξίζει. Έστω κι αν δεν είναι ο επώνυμος: Μαργαρίτα στον «Φάουστ» του Γκουνό _ ρόλο στον οποίο έχει ήδη διαπρέψει στο εξωτερικό (η φωτογραφία απ’ την παράσταση της Κρατικής Όπερας του Αμβούργου τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο της χρονιάς που λήγει) _, με την Λυρική, στο Μέγαρο. Μια στάση στις συνεχείς μετακινήσεις μιας διεθνούς καριέρας: απ’ την Σκάλα του Μιλάνου και το Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου μέχρι την Κίνα.
Εγώ, που ’γραφα και ξανάγραφα γιατί δεν τη μετακαλούν νοιώθω ευτυχής που θα την ξανακούσω και θα την ξαναδώ στη σκηνή _ η πρεμιέρα στις 20 Ιανουαρίου.
Γουστάρω που τα παιδιά της λεγόμενης «Κίνησης Μαβίλη» _ νέες ομάδες θεατρικές _ όρμησαν αποφασιστικά κι έβαλαν χέρι στο εγκαταλειμμένο «Εμπρός». Που αυτό το άχρηστο το κράτος, το ανίκανο να διαχειριστεί την περιουσία του, το μπλεγμένο στα σκοτεινά, γραφειοκρατικά γρανάζια, βορά στα οποία θέλει να ρίξει και τους καλλιτέχνες, αυτό το κράτος που επιμένει να διατηρεί για άλοθι και _ ουσιαστικά αχρηστευμένο πια… _ υπουργείο Πολιτισμού, το αφήνει, χρόνια τώρα, να σαπίζει. Ένα θέατρο ιστορικό και μόνο για τους πνευματικούς, ανανεωτικούς ανέμους που έπνευσαν εκεί.
Γουστάρω που τα παιδιά της λεγόμενης «Κίνησης Μαβίλη» _ νέες ομάδες θεατρικές _ όρμησαν αποφασιστικά κι έβαλαν χέρι στο εγκαταλειμμένο «Εμπρός». Που αυτό το άχρηστο το κράτος, το ανίκανο να διαχειριστεί την περιουσία του, το μπλεγμένο στα σκοτεινά, γραφειοκρατικά γρανάζια, βορά στα οποία θέλει να ρίξει και τους καλλιτέχνες, αυτό το κράτος που επιμένει να διατηρεί για άλοθι και _ ουσιαστικά αχρηστευμένο πια… _ υπουργείο Πολιτισμού, το αφήνει, χρόνια τώρα, να σαπίζει. Ένα θέατρο ιστορικό και μόνο για τους πνευματικούς, ανανεωτικούς ανέμους που έπνευσαν εκεί.
Γουστάρω που μπήκαν και οργανώνουν δράσεις καλλιτεχνικές. Κατάληψη; Ναι, κατάληψη, στεγνοί μου, χωρίς φαντασία γραφειοκράτες! Πολύ καλά έκαναν. Και μην τολμήσει κανένας να τους αγγίξει!
Του ’στησαν άγαλμα. Του Ρίγκαν. Στην Πολωνία! Ναι!! Και τα αποκαλυπτήρια τα ’κανε, φυσικά, ο _ πρώην πρόεδρος _ Λεχ Βαλέσα. Τι μπορεί να δει στη ζωή του ο άνθρωπος…
Του ’στησαν άγαλμα. Του Ρίγκαν. Στην Πολωνία! Ναι!! Και τα αποκαλυπτήρια τα ’κανε, φυσικά, ο _ πρώην πρόεδρος _ Λεχ Βαλέσα. Τι μπορεί να δει στη ζωή του ο άνθρωπος…
Όλος ο κόσμος, μια σκηνή…
Δεν είναι τυχαίο. Τρία απ’ τα βραβεία που έδωσε η Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών _ τα Βραβεία Κουν και τα δικά της _ δόθηκαν σε παραγωγές του Ελληνικού Φεστιβάλ οι οποίες παρουσιάστηκαν το περασμένο καλοκαίρι στο Φεστιβάλ Αθηνών: Βραβείο Κουν Σκηνοθεσίας Ελληνικού Έργου _ στον Θωμά Μοσχόπουλο για την παράσταση «Μέδουσα: Σχέδια και αυτοσχεδιασμοί για σχεδίες και ναυάγια» _, Έπαινος Κουν Δραματουργίας Ελληνικού Έργου _ στον «Δαίμονα» της Μαρίας Ευσταθιάδη που σκηνοθέτησε η Ρούλα Πατεράκη _ και Τιμητική Διάκριση Νέου Θεατρικού Δημιουργού _ στην ομάδα «Vasistas» για την παράσταση «Spectacle» που σκηνοθέτησε η Αργυρώ Χιώτη. Κι άσε τους προβληματικούς και τους κακόβουλους να βρίζουν…
Δεν είναι τυχαίο. Τρία απ’ τα βραβεία που έδωσε η Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών _ τα Βραβεία Κουν και τα δικά της _ δόθηκαν σε παραγωγές του Ελληνικού Φεστιβάλ οι οποίες παρουσιάστηκαν το περασμένο καλοκαίρι στο Φεστιβάλ Αθηνών: Βραβείο Κουν Σκηνοθεσίας Ελληνικού Έργου _ στον Θωμά Μοσχόπουλο για την παράσταση «Μέδουσα: Σχέδια και αυτοσχεδιασμοί για σχεδίες και ναυάγια» _, Έπαινος Κουν Δραματουργίας Ελληνικού Έργου _ στον «Δαίμονα» της Μαρίας Ευσταθιάδη που σκηνοθέτησε η Ρούλα Πατεράκη _ και Τιμητική Διάκριση Νέου Θεατρικού Δημιουργού _ στην ομάδα «Vasistas» για την παράσταση «Spectacle» που σκηνοθέτησε η Αργυρώ Χιώτη. Κι άσε τους προβληματικούς και τους κακόβουλους να βρίζουν…
Μόνο που το Φεστιβάλ δεν ξέρει το μέλλον του _ σε Αθήνα και Επίδαυρο _ για το επόμενο καλοκαίρι… Απ’ το υπουργείο Πολιτισμού _ η γνωστή τακτική… _ άκρα του τάφου σιωπή ακόμη, περί προϋπολογισμού του. Λέτε να μην έχουμε καν Φεστιβάλ; Αν συμβεί πια κι αυτό σ’ ένα θεσμό τόσο πετυχημένο και με αντίκρισμα διεθνές, ε, τότε…
«Μην είμαι στον ''Μύλο''; Μην είμαι στην ''Πύλη Αξιού''; Μήγαρις είμαι στο ''Principa''; Ή μήπως στο ''Love Casual Living'';». Αναρωτιόμουνα, εκεί ψηλά, στην Σαλονίκη, στο διάλειμμα της παράστασης «Οι Άγαμοι Θύται στο… Δημόσιο». «Όχι. Μηδέ στον ‘Μύλο’, μηδέ στην ‘Πύλη Αξιού’, μηδέ στο ‘Principal’, ούτε στο ‘Love Casual Living’ είστε . Είστε στο θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, την κύρια Σκηνή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος» με διαβεβαίωναν οι ταξιθέτριες.
«Μην είμαι στον ''Μύλο''; Μην είμαι στην ''Πύλη Αξιού''; Μήγαρις είμαι στο ''Principa''; Ή μήπως στο ''Love Casual Living'';». Αναρωτιόμουνα, εκεί ψηλά, στην Σαλονίκη, στο διάλειμμα της παράστασης «Οι Άγαμοι Θύται στο… Δημόσιο». «Όχι. Μηδέ στον ‘Μύλο’, μηδέ στην ‘Πύλη Αξιού’, μηδέ στο ‘Principal’, ούτε στο ‘Love Casual Living’ είστε . Είστε στο θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, την κύρια Σκηνή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος» με διαβεβαίωναν οι ταξιθέτριες.
Αλλά με την τέχνη του θεάτρου που οφείλει να υπηρετεί μια κρατική Σκηνή ποία η σχέση αυτού που ’βλεπα κι άκουγα στη σκηνή; Ένα σκετσάκι χιουμοριστικό, τραγούδι, άντε και το μπαλετάκι, πάλι σκετσάκι, πάλι τραγούδι, πάλι μπαλετάκι και φτου κι απ’ την αρχή… Κάποια _ πολύ λίγα… _ έξυπνα νούμερα, το χιούμορ του Ιεροκλή Μιχαηλίδη, κάποιες φωνάρες όπως του Ταξιάρχη του Χάνου ή της Ρούλας Μανισάνου, η εξαίρετη σόουγούμαν Εβελίνα Παπούλια αλλά… ώς εκεί.
Εντάξει, είναι ένα είδος θεάτρου, κατά κάποιο τρόπο, κι αυτό, αλλά το καμπαρέ, το βαριετέ, το σόου _ όπως θέλετε πείτε το _ τι θέση έχει στο ΚΘΒΕ; Να φέρει κόσμο και λεφτά, θα μου απαντήσετε. Σε χαλεπούς καιρούς. Και φέρνει. Φίσκα το θέατρο _ σχολεία, σύλλογοι… Αλλά σώζεται η άθλια οικονομική κατάσταση έτσι; Είναι λύση αυτή που βρήκαν; Να κατεβάσουν τα βρακιά; Και μη μου πουν ως άλλοθι ότι ο Καραντινός _ ο πρώτος καλλιτεχνικός διευθυντής και θεμελιωτής τού, ετών πενήντα, Θεάτρου της Θεσσαλονίκης _ ήθελε ένα Θέατρο λαϊκό. Ναι. Αλλά δεν κάλεσε για την εναρκτήρια παράσταση την Ζωζώ Σαπουντζάκη. Ούτε μετακάλεσε την επιθεώρηση πίστας του «Μοστρού».
Τώρα ανακοινώνουν πως στο «Βασιλικό» θα πάει το «Αμάν αμήν» του Σταύρου Ξαρχάκου. Έξοχο ακρόαμα _ τότε, τουλάχιστον που το πρωτάκουσα, με την Πόλυ Πάνου. Αλλά με την τέχνη του θεάτρου ποία, επίσης, η σχέση του;
Αν πάνε έτσι _ σαφώς κι έχουν χάσει την ψυχραιμία τους _ φοβάμαι πως στην επόμενη σεζόν θα φτάσουμε, αλίμονο, στο «Προσεχώς Βουλγάρες»…
Προ 50ετίας
Τα Θεατρικά Νέα
Εγνώσθη ότι στην όπερα «Βέρθερος» του Μασσενέ που θα ανεβάση η Λυρική Σκηνή στις 4 Ιανουαρίου στα «Ολύμπια», τα σκηνικά και τα κοστούμια φιλοτεχνεί η νέα σκηνογράφος – ενδυματολόγος Έλλη Σολωμονίδου. 29 Δεκεμβρίου 1961.
Υπερβαίνουν τα εβδομήντα τα έργα που είδαν το φως στην αθηναϊκή σκηνή το 1961 _ χωρίς τα μουσικά. Αυτή είναι η πρώτη διαπίστωσις από μια σύντομη ματιά στο θεατρικό 1961. Δεύτερη διαπίστωσις: Η ελληνική θεατρική παραγωγή κυριαρχεί. Τα νέα ελληνικά έργα πρόζας που πρωτοανεβάσθηκαν εφέτος είναι δεκατέσσερα […]. (Από θεατρικό απολογισμό για το 1961 του Φάνη Κλεάνθη). 30 Δεκεμβρίου 1961.
Η Ξένια Καλογεροπούλου ήταν η τυχερή της πίττας του «Νέου Θεάτρου», η Ρίτα Μουσούρη του «Ελληνικού Λαϊκού Θεάτρου» και ο Μίμης Κουγιουμτζής του «Θεάτρου Τέχνης». 2 Ιανουαρίου 1962.
Η δραματική υψίφωνος Έλσα Πρωτοψάλτη, με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Έλσα Καστέλα εμφανίστηκε ως Κλεοπάτρα στο μελοδραματικό έργο του Χαίντελ «Καίσαρ και Κλεοπάτρα», στην Κρατική Όπερα της Βόννης στη Γερμανία. Η ελληνίς καλλιτέχνις εσημείωσε επιτυχία, κατόπιν της οποίας προσελήφθη στο θέατρο, με διετές συμβόλαιο, ως πρωταγωνίστρια. 3 Ιανουαρίου 1961.
Δημοσιεύτηκε στα «ΝΕΑ».
Εγνώσθη ότι στην όπερα «Βέρθερος» του Μασσενέ που θα ανεβάση η Λυρική Σκηνή στις 4 Ιανουαρίου στα «Ολύμπια», τα σκηνικά και τα κοστούμια φιλοτεχνεί η νέα σκηνογράφος – ενδυματολόγος Έλλη Σολωμονίδου. 29 Δεκεμβρίου 1961.
Υπερβαίνουν τα εβδομήντα τα έργα που είδαν το φως στην αθηναϊκή σκηνή το 1961 _ χωρίς τα μουσικά. Αυτή είναι η πρώτη διαπίστωσις από μια σύντομη ματιά στο θεατρικό 1961. Δεύτερη διαπίστωσις: Η ελληνική θεατρική παραγωγή κυριαρχεί. Τα νέα ελληνικά έργα πρόζας που πρωτοανεβάσθηκαν εφέτος είναι δεκατέσσερα […]. (Από θεατρικό απολογισμό για το 1961 του Φάνη Κλεάνθη). 30 Δεκεμβρίου 1961.
Η Ξένια Καλογεροπούλου ήταν η τυχερή της πίττας του «Νέου Θεάτρου», η Ρίτα Μουσούρη του «Ελληνικού Λαϊκού Θεάτρου» και ο Μίμης Κουγιουμτζής του «Θεάτρου Τέχνης». 2 Ιανουαρίου 1962.
Η δραματική υψίφωνος Έλσα Πρωτοψάλτη, με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Έλσα Καστέλα εμφανίστηκε ως Κλεοπάτρα στο μελοδραματικό έργο του Χαίντελ «Καίσαρ και Κλεοπάτρα», στην Κρατική Όπερα της Βόννης στη Γερμανία. Η ελληνίς καλλιτέχνις εσημείωσε επιτυχία, κατόπιν της οποίας προσελήφθη στο θέατρο, με διετές συμβόλαιο, ως πρωταγωνίστρια. 3 Ιανουαρίου 1961.
Δημοσιεύτηκε στα «ΝΕΑ».
No comments:
Post a Comment