Στο Φτερό / Μπαρόκ που χαλαρώνει και τονώνει

Μπαρόκ Ορχήστρα του Φεστιβάλ Μπαρόκ Μουσικής: συναυλία «Από τις ‘Τέσσερις Εποχές’ του Αντόνιο Βιβάλντι στη ‘Θύελλα και Ορμή’ του Καρλ Φίλιπ Εμάνουελ Μπαχ». Μουσική διεύθυνση: Λίνα Τουρ Μπονέτ. Σολίστ: Λίνα Τουρ Μπονέτ, μπαρόκ βιολί, Δήμος Γκουνταρούλης, βιολοντσέλο.

 

Από τη συνάντηση χορωδιών σε φεστιβάλ μπαρόκ μουσικής: η «Εναλλακτική Σκηνή» της Λυρικής αγαπάει την ποικιλία και το δείχνει. Έτσι, και πάλι, φιλοξενεί, με καλλιτεχνική επιμέλεια του τσελίστα Δήμου Γκουνταρούλη και σε συνεργασία με το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, το Φεστιβάλ Μπαρόκ 

Μουσικής, με θέμα, φέτος, «Η εποχή των μεταβάσεων», Άκουσα την πρώτη συναυλία του «Από τις ‘Τέσσερις Εποχές’ του Αντόνιο Βιβάλντι στη ‘Θύελλα και Ορμή’ του Καρλ Φίλιπ Εμάνουελ Μπαχ». Η οποία άνοιξε με το δημοφιλέστερο, ίσως, έργο της μπαρόκ εποχής: «Οι τέσσερις εποχές» του Ιταλού 

(Βενετσιάνου) Αντόνιο Βιβάλντι. Από τη συλλογή του των 12 κοντσέρτων (1718-1720, πρώτη έκδοση 1725) «Η αναμέτρηση της αρμονίας με την επινόηση», έργο 8. Ένα έργο πρώιμης προγραμματικής μουσικής, όπου, στα τέσσερα κοντσέρτα του για βιολί, έγχορδα και μπάσο κοντίνουο, ο Βιβάλντι περιγράφει μουσικά τη φύση στις τέσσερις εποχές της -«Άνοιξη», «Καλοκαίρι», 

«Φθινόπωρο», «Χειμώνας»- που δίνουν και τα ονόματά τους στα τέσσερα κοντσέρτα. Ο συνθέτης αρμονικά περιγράφει ρυάκια που κελαρύζουν, πουλιά  που κελαηδούν, ένα βοσκό με τον σκύλο του που γαβγίζει, μύγες που βουίζουν μέσα στην καλοκαιρινή ζέστη, φθινοπωρινές καταιγίδες, χιονισμένα τοπία, χειμωνιάτικες φωτιές που ζεσταίνουν… Γλαφυρά, χαρούμενα, μελωδικά, με στιλ αλλά και με ανθρωπιά, χωρίς να φοβάται τη φύση όταν αγριεύει. Το σύνολο της Μπαρόκ Ορχήστρας του Φεστιβάλ 

-12  μουσικοί-, εμψυχωμένο από τη διαρκώς χαμογελαστή ισπανίδα βιολονίστρια Λίνα Τουρ Μπονέτ που, εκτός από τη μουσική διεύθυνση, κρατούσε και το μέρος της σολίστ, έδωσε μία διαυγή, δυναμική αλλά και λυρική ερμηνεία εξαίρετη αυτού του πολυακουσμένου έργου. Παράλληλα σε μία, υψωμένη στο βάθος της σκηνής, οθόνη με κορνίζα, εν είδει ζωγραφικού πίνακα, 

προβάλλονταν πίνακες της εποχής -που σε κάποιους δινόταν ηλεκτρονικά και κίνηση-, με θέματα σχετικά με τα θέματα του κάθε κοντσέρτου, αλλά και, μεταφρασμένα στα ελληνικά, σονέτα, προφανώς του ίδιου του Βιβάλντι, που συνοδεύουν τις παρτιτούρες περιγράφοντας τη μουσική του. Το δεύτερο μέρος  

ήταν αφιερωμένο στο πέμπτο παιδί και δευτερότοκο γιο του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, τον Καρλ Φίλιπ Εμάνουελ Μπαχ, επίσης συνθέτη που τα, τελευταία χρόνια, το έργο του έχει επανεκτιμηθεί και έχει ιδιαίτερα εκτιμηθεί. ενταγμένο στο αισθητικό κίνημα «Sturm und Drang» («Θύελλα και οργή»), στο μεταίχμιο μπαρόκ και κλασικισμού και ως πρόδρομος του ρομαντισμού. Το πρόγραμμα περιλάμβανε τη σύντομη

αλλά εξαιρετική Συμφωνία H. 661 (1773) του γερμανού συνθέτη, που το σύνολο ερμήνευσε άψογα, με την Λίνα Τουρ Μπονέτ στη θέση της εξάρχουσας βιολονίστριας και, για φινάλε, το Κοντσέρτο του για βιολοντσέλο H. 432 (1750), «πειραγμένο», καθώς το δεύτερο μέρος του είχε αντικατασταθεί από το αντίστοιχο του Κοντσέρτου για βιολοντσέλο H. 439. Σολίστας, ο ίδιος ο Δήμος Γκουνταρούλης που έδωσε μία πολύ καλή ερμηνεία βιρτουόζου. Μία βραδιά που με χαλάρωσε και με ηρέμησε και με τόνωσε. Έχετε μπροστά σας άλλες τρεις συναυλίες του Φεστιβάλ -με διαφορετικά αλλά εξίσου ενδιαφέροντα προγράμματα-, αύριο και στις 21 και 22 Νοεμβρίου, Να πάτε! (Φωτογραφίες: Βαλέρια Ισάεβα).

(Διαφωτιστικό το δίγλωσσο -ελληνικά, αγγλικά- έντυπο πρόγραμμα για όλο το Φεστιβάλ -υπεύθυνος έκδοσης Χαράλαμπος Γωγιός, κείμενα Δήμος Γκουνταρούλης).

Εθνική Λυρική Σκηνή / Εναλλακτική Σκηνή, Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», Φεστιβάλ Μπαρόκ Μουσικής «Η Εποχή των Μεταβάσεων», 16 Νοεμβρίου 2025.