Αγνή Μπάλτσα: η αποθέωση στα Βραβεία Όπερας

 

Το Τέταρτο Κουδούνι / Τέτοιες Μέρες, Τέτοια Λόγια… 266 

 

Αγνή Μπάλτσα! Η δική μας. Που έγινε, ως Agnes Baltsa, όλου του κόσμου. Δεν ξέρω αν ήταν «η καλύτερη μέτζο στον κόσμο» όπως είχε πει ο Χέρμπερτ φον Κάραγιαν. Αλλά σίγουρα ήταν μια απ’ τις καλύτερες. Για μας είναι ό,τι σημαντικότερο πρόσφερε η Ελλάδα στη λυρική τέχνη -στον κόσμο της όπερας-, μετά την Μαρία Κάλλας. Η βράβευσή της με το Βραβείο Συνολικής Προσφοράς, στην τελετή των Διεθνών Βραβείων Όπερας 2025, δεν ήταν απλώς δίκαιη, ήταν επιβεβλημένη. Κι όταν, μάλιστα, η διεθνής αυτή τελετή, η 12η 

στη σειρά, πραγματοποιήθηκε στο απαστράπτον κτίριο της δικής μας  Εθνικής Λυρικής Σκηνής ήταν άκρως τιμητική και απολύτως ταιριαστή. Με την Αγνή Μπάλτσα, τη δική μας κι όλου του κόσμου, εξίσου απαστράπτουσα κι όμορφη και κομψότατη κι ακμαιότατη, να το παραλαμβάνει ευχαριστώντας, χωρίς να ξεχάσει τους μέντορές της, τον Χρήστο Λαμπράκη και τον αρχιμουσικό Χέρμπερτ φον Κάραγιαν, αλλά -η συγκινητική νότα- και την αδελφή της Αλέκα, το alter ego της, πάντα πλάι της -και στην Λυρική βέβαια, την Πέμπτη. Και με το κοινό να πετάγεται, με την εμφάνισή της, όρθιο και να χειροκροτεί αποθεωτικά. 

Κι είναι ευτύχημα που, μετά την ελληνική πρωτιά της, με την «Κάρμεν» της, στο Ηρώδειο, στο Φεστιβάλ Αθηνών του 1984, έχουμε καταφέρει να την ακούσουμε -και να τη δούμε, γιατί είναι κι εξαιρετική ηθοποιός/ερμηνεύτρια- εδώ, και σ’ άλλους σπουδαίους ρόλους, χάρη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, καθώς και ως -συγκλονιστική- Κλυταιμνήστρα στην «Ηλέκτρα» του Ρίχαρντ Στράους, με την οποία εγκαινίασε λαμπρά το νέο κτίριό της η Λυρική στο Κέντρο Πολιτισμού «Σταύρος Νιάρχος», το 2017, με αρχιμουσικό τον Βασίλη Χριστόπουλο και σκηνοθέτη τον Γιάννη Κόκκο -άλλα δυο σπουδαία τέκνα της Ελλάδας που τη 
λαμπρύνουν στα εξωτερικό. 

Πέραν, όμως, της βράβευσης της Μεγάλης -με την ουσιαστική έννοια του επιθέτου...- Μπάλτσα, η τελετή δεν διέψευσε τις προσδοκίες. Ήταν αντάξια των υποσχέσεων: εξαιρετικά καλά οργανωμένη, σφιχτή, χωρίς κοιλιές, σκηνοθετημένη απ’ τον Κωνσταντίνο Ρήγο και την Κατερίνα Πετσατώδη 

και διάστικτη με αποσπάσματα από ελληνικές μουσικές -Θεοδωράκη, Σακελλαρίδη, Σαμάρα, Κουμεντάκη, Καρρέρ και Σκαλκώτα-, με την Ορχήστρα της ΕΛΣ υπό τον Κωνσταντίνο Τερζάκη, τη Χορωδία της με διευθυντή τον  Αγαθάγγελο Γεωργακάτο και την Παιδική Χορωδία της με διευθύντρια την Κωνσταντίνα Πιτσιάκου, με τους σολίστ μονωδούς -Δημήτρης Πλατανιάς, Βασιλική Καραγιάννη, Γιάννης Χριστόπουλος, Μαρία Κοσοβίτσα- και το Μπαλέτο της στον Ηπειρώτικο Χορό του Σκαλκώτα να δίνουν τα καλύτερά τους. Όσο για τον παρουσιαστή Πέτροκ Τρελόνι του BBC -η γιορτή μεταδιδόταν τηλεοπτικά σ’ όλο τον κόσμο-, άψογα ενημερωμένος και με χιούμορ, έδειξε την 

πείρα του: τέλειος! 

Πολλοί κι άξιοι οι βραβευμένοι -καλλιτέχνες και θεσμοί- στις πολλές κατηγορίες. Θα ξεχωρίσω μόνον τον εξαιρετικό μπασοβαρύτονο Νίκολας Μπράουνλι που, αφού τιμήθηκε με 

το Βραβείο Άνδρα Ερμηνευτή, τραγούδησε συναρπαστικά το υπέροχο «Te Deum» του Σκάρπια απ’ το φινάλε της πρώτης πράξης της «Τόσκα» του Πουτσίνι με τη συμπαράσταση της Χορωδίας μας. 
Πολλά και τιμητικά ακούστηκαν για την Όπερα μας και τον καλλιτεχνικό διευθυντή της, συνθέτη Γιώργο Κουμεντάκη που πέτυχε, με την οικονομική στήριξη του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», η τελετή να οργανωθεί στην Ελλάδα. Δικαίως (Φωτογραφίες: 1,2,6,7 Χάρης Ακριβιάδης, 3,4,5 Γιάννης Αντώνογλου).