ΚΘΒΕ: πλην Λακεδαιμονίων... ή Τρεις και την κακή του μέρα...

Το Τέταρτο Κουδούνι / Τέτοιες Μέρες, Τέτοια Λόγια... 23

Δεν έχει αναγγείλει ακόμα το ρεπερτόριό του για το 2020/2021, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Δεν έχει αποφασίσει, ακόμα, οριστικά, όπως φαίνεται, ο Νίκος Κολοβός, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του -όπως κι ο Δημήτρης Λιγνάδης στο Εθνικό. Και πώς ν’ αποφασίσουν όταν δεν ξέρουν(-με) τι μας ξημερώνει όχι τον Οκτώβριο αλλά ούτε αύριο... Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι δεν ετοιμάζονται. 

Διάβασα, λοιπόν, από κάποιες διαρροές, ειδήσεις για καινούργιες παραστάσεις που ’χουν ήδη κλειστεί. Και στο Εθνικό και στην Θεσσαλονίκη, στο ΚΘΒΕ. Αλλά, σχετικά με το Εθνικό, μεν, διάβασα και για προγραμματισμένες -πολύ λογικό- επαναλήψεις -ή μάλλον συνέχιση- περσινών παραστάσεων που, λόγω του lockdown της πανδημίας, έμεινε στη μέση η προγραμματισμένη διαδρομή τους. Κάτι σχετικό για τις περσινές παραστάσεις του ΚΘΒΕ, όχι δε διάβασα.

Και μένω με την απορία: «Τα στηρίγματα της κοινωνίας», το σχεδόν άγνωστό μας έργο του Ίψεν, που ανέβασε εκεί, στο θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, ο Γιάννης Μόσχος κι έκανε -δεν έκανε 20 παραστάσεις, όλες κι όλες, θα το φάει η μαρμάγκα; Το «Εδώ ουρανός» της Αγκλαζά (Αγλαΐα) Βετεράνι, που διασκεύασε για το θέατρο κι ανέβασε, στο Φουαγιέ της ΕΜΣ ο Σίμος Κακάλας και που πρόλαβε να παιχτεί τρεις (!), αν δεν κάνω λάθος, βραδιές θα το καταπιεί η μαύρη τρύπα; Και δεν είναι μόνον αυτές οι παραστάσεις του ΚΘΒΕ που βίαια σταμάτησαν, είναι κι άλλες, αλλά αυτές οι δυο είναι οι πιο εξόφθαλμες περιπτώσεις -πόσο μάλλον που οι σκηνοθέτες και των δυο είναι Θεσσαλονικείς. Για να μην πω ότι πρόκειται για σπατάλη να πετάς παραστάσεις που όχι μόνο δεν έκαναν τον κύκλο τους, ούτε «α» δεν πρόλαβαν να πουν. Μήπως είναι λάθος να μη συνεχιστούν;

Ο Νίκος Κολοβός χρεώνεται με το ΜΕΓΑΛΟ, κατά τη γνώμη μου, φάουλ, να κατεβάσει, πριν την ώρα της, την «Μεγάλη πλατεία» του Νίκου Μπακόλα -διασκευή για το θέατρο Άκης Δήμου, σκηνοθεσία Ελένη Ευθυμίου-, την καλύτερη, κατά τη γνώμη μου και πάλι, παράσταση των τελευταίων δεκαετιών του ΚΘΒΕ -μια παράσταση συ-γκλο-νι-στι-κή-, μ’ έργο, μάλιστα, ενός δεμένου απόλυτα με την Θεσσαλονίκη συγγραφέα, έργο που στην Θεσσαλονίκη αναφέρεται, αυτή είναι ο πρωταγωνιστής του, και που το ΚΘΒΕ για να τιμήσει τη μνήμη του Μπακόλα, δις, άλλωστε, καλλιτεχνικού διευθυντή του, το ανέβασε -γι αυτό και δεν πρόκειται, απλώς, για φάουλ αλλά για απρέπεια-, αντί να την τονώσει, να την προβάλει, να τη φέρει στην Αθήνα, να την επαναλάβει ξανά και ξανά. Ας μην κάνει κι άλλα λάθη... (Φωτογραφίες: Τάσος Θώμογλου).