Ένας πρωταγωνιστής γεννιέται στην... επαρχία

 

Το Τέταρτο Κουδούνι / Τέτοιες Μέρες, Τέτοια Λόγια... 132

 

Το καινούργιο έργο του Μιχάλη Βιρβιδάκη «Επαρχία» ανέβηκε για πρώτη φορά στο θέατρο «Οδού Κυκλάδων Λευτέρης Βογιατζής» -ένα θέατρο που η φιλοσοφία του ήταν συνυφασμένη με την παρουσίαση απ’ τον Λευτέρη Βογιατζή άπαιχτων νέων ελληνικών έργων. Οι παραστάσεις έχουν τελειώσει αλλά θα ’θελα να κάνω μερικές επισημάνσεις. 

Ο Μιχάλης Βιρβιδάκης αναδεικνύεται σε άξιο συνεχιστή της γραμμής του νεοελληνικό ρεαλιστικού έργου και ειδικά της γραμμής του Γιώργου Διαλεγμένου: μια καταπληκτική ευκολία στο διάλογο που ρέει αβίαστα, απρόσκοπτα, απολύτως πειστικά, αν και τα πρόσωπά του -νεαρά άτομα, που φλερτάρουν με το περιθώριο- πόρρω απέχουν απ’ την ηλικία και τη στόφα του συγγραφέα. Εκεί, όμως, και το πρόβλημα, όπως πιστεύω: ο Μιχάλης Βιρβιδάκης, συνεπαρμένος, ναρκισσευόμενος απ’ την ευκολία του αυτή, χάνει την αίσθηση της δραματικής οικονομίας και το έργο -ένα έργο, κατά βάση, δραματικό αλλά με στοιχεία κωμωδίας- πλατειάζει με μονολόγους και σκηνές που θα μπορούσαν να λείπουν ή να περικοπούν κι η διάρκειά του κουράζει. Θέλω να ελπίζω ότι θα το δει μόνος του κι ότι δε

θα λυπηθεί να το ξαναδουλέψει και να το μαζέψει, δίνοντας μεγαλύτερη προσοχή στο, κάπως ξεκρέμαστο, φινάλε του. Αξίζει τον κόπο.

Ο Γιώργος Σκεύας, πάντως, που υπέγραψε τη σκηνοθεσία έκανε μια παράσταση -την καλύτερή του, πιστεύω- σφριγηλή και δυναμική αναδεικνύοντας λαμπρά το κείμενο και το χιούμορ του. Κι οδηγώντας τους νέους, βασικά, ηθοποιούς του εξαιρετικά, με λεπτομέρειες στην υποκριτική που θύμιζαν Λευτέρη Βογιατζή.

Ήταν πολύ καλοί όλοι τους αλλά θέλω να σταθώ στην πειστικότητα του Ορέστη Τζιόβα -εξαιρετικός αστυνομικός Μάκης, δεν τον έχω δει καλύτερο- και στη συνολική απόδοση

του Τάσου Λέκκα. Ο τραυλός Ίγκυ του με το μαλλί-λοφίο -τη μοϊκάνα-  πιστεύω ότι τον αναδεικνύει σε πρώτης γραμμής κωμικό πρωταγωνιστή -απολαυστικός, σπαρταριστός αλλά και με δραματικό υπόβαθρο, όταν χρειάζεται. Θέλω να ελπίζω ότι θα παραμείνει γειωμένος κι ότι δε θα παρασυρθεί σ’ εύκολες λύσεις. Ένα κείμενό του -«Οι σημειώσεις του Τάσου Λέκκα»- που διάβασα στο διαδίκτυο, στον ιστότοπο rejected.gr, ενίσχυσαν τις ελπίδες μου (Φωτογραφίες: Εβίτα Σκουρλέτη).