Η σημειολογία του σώβρακου

 

Το Τέταρτο Κουδούνι / Τέτοιες Μέρες, Τέτοια Λόγια… 257

Ε, λοιπόν, αδύνατον ακόμα να την καταλάβω τη σημειολογία του σώβρακου στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο του θεάτρου. Αυτό, που στις μεταδραματικές παραστάσεις, ο πρωταγωνιστής- ή και δευτεραγωνιστής- βγάζει το λουρί -διότι παντελόνι με λουρί φοράει, «θα το βγάλω το λουρί και θα στ’ αργάσω το τομάρι» που ’λεγαν οι παλαιοί των ημερών-, του πέφτει το παντελόνι και μένει με τα σώβρακα -ξέρετε, τα παλαιού τύπου εσώβρακα, τα έως το γόνατο. Το βλέπω όλο και συχνότερα. Μη σας πω για τις φλοκάτες -άλλο κεφάλαιο «η σημειολογία της φλοκάτης στο μεταδραματικό θέατρο», για διατριβή.