Φίλιπ Γκλας με φραντζόλα στο χέρι συναντά Τρότσκι με τσεκούρι στο κεφάλι

Το Τέταρτο Κουδούνι / Είδηση

Τέσσερα μονόπρακτα του σύγχρονου –εξηνταπεντάχρονου σήμερα- αμερικανού συγγραφέα Ντέιβιντ Άιβς -«Κανένα πρόβλημα», «Παραλλαγές σχετικά με το θάνατο του Τρότσκι», «Ο Φίλιπ Γκλας αγοράζει μια φραντζόλα ψωμί», «Λόγια, λόγια, λόγια»- θ’ ανεβάσει την επόμενη χειμερινή σεζόν στο «104» και σε σκηνοθεσία Σοφίας Μαραθάκη η ομάδα θεάτρου «ΑΤΟΝΑλ», σε συμπαραγωγή με το «Θέατρο 104», και κάτω απ’ τον γενικό τίτλο «Ο Philip Glass αγοράζει μια φραντζόλα ψωμί».

Στο «Κανένα πρόβλημα» ένας άντρας και μια γυναίκα συναντιούνται σ’ ένα νεοϊορκέζικο καφέ. Η αμήχανη συζήτηση σταματάει κάθε φορά που είτε ο ένας είτε η άλλη λέει κάτι «στραβό» και ξαναρχίζει απ’ την αρχή μέχρι οι δυο τους να βρουν τον σωστό κώδικα επικοινωνίας κι η ρομαντική συνάντηση να αποκτήσει αντικείμενο.

Στo «Παραλλαγές σχετικά με το θάνατο του Τρότσκι», ο Τρότσκι κάθεται στο φορτωμένο γραφείο του, στο σπίτι του - Κογιοακάν, στο Μεξικό-, στις 21 Αυγούστου 1940, τη μέρα της δολοφονίας του, και γράφει μανιωδώς μ’ ένα ορειβατικό τσεκούρι καρφωμένο στο πίσω μέρος του κρανίου του. Η σκηνή του θανάτου του επαναλαμβάνεται σε παραλλαγές.

Το «Ο Φίλιπ Γκλας αγοράζει μια φραντζόλα ψωμί» δεν είναι παρά μια μουσική παρωδία για τον μινιμαλιστή συνθέτη.

Ενώ στο «Λόγια, λόγια, λόγια» τρεις χιμπατζήδες που φέρουν τα ονόματα διάσημων συγγραφέων και που αναμένεται να γράψουν τον «Άμλετ», χάνουν τον περισσότερο χρόνο τους σε πειράγματα και περιστασιακά, μόνο, κάνουν κάποιες μεγαλεπήβολες λογοτεχνικές νύξεις.

Τα μονόπρακτα αυτά, κωμωδίες και δραματικές κωμωδίες που φλερτάρουν με το Θέατρο του Παραλόγου, γράφτηκαν μεταξύ 1987 και 1993 και μαζί με δυο άλλα -σε σύνολο έξι- παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά συγκεντρωμένα και με τον γενικό τίτλο «Το κάθε πράγμα στην ώρα του» το 1993, στην Νέα Ιόρκη -οφ Μπρόντγουέι. Συνολικά, όμως, είναι δεκατέσσερα.

Στο «104» θ’ ανεβούν σε μετάφραση Αιμιλίας Αλεξάνδρας Κρητικού, με δραματολόγο την Ελένη Τριανταφυλλοπούλου, σκηνικά Κωνσταντίνου Ζαμάνη, μουσική Βασίλη Τζαβάρα, κίνηση Βρισηίδας Σολωμού. Στη διανομή, Φωτεινή Παπαχριστοπούλου, Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου, Γιώργος Σύρμας.

Τον Ντέιβιντ Άιβς στην Ελλάδα γνωρίσαμε τη σεζόν 1995/1996, όταν η Πέπη Οικονομοπούλου σκηνοθέτησε το έργο του «Δον Ζουάν στο Σικάγο» στο θέατρο «Μουσούρη» για τον Γιώργο Νινιό και τον Τάσο Πεζιρκιανίδη.

Την αμέσως επόμενη σεζόν 1996/1997, η Πέπη Οικονομοπούλου επανήλθε στον Άιβς: με τον «Καθρέφτη» της ανέβασε, στο δικό της θεατράκι «Οδού Αντιοχείας» και με τον γενικό τίτλο «Το κάθε πράγμα στην ώρα του», έξι μονόπρακτά του -μεταξύ των οποίων και τα τέσσερα που θα παρουσιαστούν στο «104»: «Αυτό είναι σίγουρο» (τώρα θα ανεβεί ως «Κανένα πρόβλημα»), «Λόγια, λόγια, λόγια», «Ουναμούντα-Η παγκόσμια γλώσσα», «Ο Φίλιπ Γκλας αγοράζει μια φραντζόλα ψωμί», «Φιλαδέλφεια», «Οκτώ παραλλαγές πάνω στο θάνατο του Τρότσκι».

Δυο απ’ τα μονόπρακτα του Άιβς που θ’ ανεβούν και τώρα -«Κανένα πρόβλημα», και «Παραλλαγές στο θάνατο του Τρότσκι» κατά την τότε μετάφραση- μαζί μ’ άλλα δυο -«Αραβικές νύχτες» και «Δρ Φριτς»- ανέβασε, τη σεζόν 2004/2005, στο «Black Box» του «Επί Κολωνώ», κι η Όλγα Ποζέλη με τον γενικό τίτλο «8 παραλλαγές στο θάνατο του Τρότσκι κ.α.».

Το πιο πρόσφατο έργο του αμερικανού συγγραφέα, που ανέβηκε στην ελληνική σκηνή, ήταν, στο «Θησείον», το χειμώνα 2013/2014 και σε σκηνοθεσία Γιώργου Οικονόμου, «Η Αφροδίτη με τη γούνα» που αντλεί απ’ το ομώνυμο μυθιστόρημα του Λίοπολντ φον Ζάχερ-Μάζοχ. Το έργο αυτό, μάλιστα, του Άιβς μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο απ’ τον Ρομάν Πολάνσκι. 

Η ομάδα «ΑΤΟΝΑλ» ιδρύθηκε απ’ την ηθοποιό/σκηνοθέτρια Σοφία Μαραθάκη το 2012 κι έκανε, σε σκηνοθεσία της, την πρώτη της εμφάνιση τη θεατρική περίοδο 2012/2013, με την - εμπνευσμένη απ’ το ομώνυμο παραμύθι των Γκριμ- παράσταση «Το κόκ(κ)αλο που τραγουδούσε». Το καλοκαίρι του 2014 συνεργάστηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών με την ομάδα «DOT» του Θέμελη Γλυνάτση στην παρουσίαση, σε σκηνοθεσία του, του έργου της Ανχέλικα Λίντελ «Και τα ψάρια βγήκαν να πολεμήσουν ενάντια στους ανθρώπους» -μια πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση.

Αλλά το στίγμα της, ουσιαστικά, το ’δωσε μ’ ένα συναρπαστικό ανέβασμα -σε σκηνοθεσία Σοφίας Μαραθάκη- του έργου για μαριονέτες του Μορίς Μετερλένκ «Εσωτερικό». Που παρουσιάστηκε στο «Θέατρο του Νέου Κόσμου» τη σεζόν 2013/2014 κι επαναλήφθηκε την επόμενη 2014/2015, επελέγη, μάλιστα, να παιχτεί -το 2014- στο πλαίσιο της πλατφόρμας «Σύστημα Αθήνα» που οργανώνει το Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, με στόχο την προβολή της ελληνικής θεατρικής και χορευτικής παραγωγής στο εξωτερικό.