Ένα άψογα προγραμματισμένο μη πρόγραμμα

Το Τέταρτο Κουδούνι / Τέτοιες Μέρες, Τέτοια Λόγια... 3

Μ’ απορία και περιέργεια περίμενα την ανακοίνωση του «καλλιτεχνικού προγράμματος των Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου» που επρόκειτο να κάνει διαδικτυακά, λόγω των συνθηκών, η καλλιτεχνική διευθύντρια του Ελληνικού Φεστιβάλ Κατερίνα Ευαγγελάτου. Δυο φεστιβάλ που, όπως όλα δείχνουν, δεν είναι δυνατόν ή, έστω, είναι πάρα πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθούν. Που οι περισσότερες προγραμματισμένες εκδηλώσεις τους με ξένα συγκροτήματα και καλλιτέχνες έχουν ήδη ακυρωθεί κι οι εκδηλώσεις τους -οι θεατρικές, κυρίως- μ’ ελληνικά συγκροτήματα και καλλιτέχνες δεν υπάρχει πια ο χρόνος να τύχουν επαρκούς προετοιμασίας. 
Άκουσα, λοιπόν, όχι σε απευθείας μετάδοση αλλά σ’ ένα άψογα προετοιμασμένο βίντεο -με cut, με κοντινά και μακρινά, μ’ αλλαγές γωνίας...-, την Κατερίνα Ευαγγελάτου, άψογα ντυμένη, άψογα χτενισμένη, άψογα μακιγιαρισμένη, σ’ ένα άψογα συνταγμένο και προβαρισμένο κείμενο, με άψογο λόγο, με άψογη αποφασιστικότητα Σιδηράς Κυρίας, να δικαιολογεί την απόφασή της να ανακοινώσει ένα πρόγραμμα που βρίσκεται εντελώς στον αέρα, όπως, άλλωστε, οι ζωές όλων μας αυτόν τον καιρό, «από σεβασμό σε όλη την ομάδα του Φεστιβάλ και προς τους καλλιτέχνες που εργάστηκαν γι αυτό» και ως «μήνυμα ελπίδας».
Και έκπληκτος είδα στην ιστοσελίδα του Φεστιβάλ να αναρτάται το πρόγραμμα αυτό -ένα πρόγραμμα με πολλά ενδιαφέροντα, στα χνάρια, πάντως, της γραμμής που χάραξε πρώτος ο Γιώργος Λούκος και, με επιτυχία, ακολούθησε ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος (οι προκάτοχοι της Κατερίνας Ευαγγελάτου), το οποίο, όπως όλοι γνωρίζουμε και αντιλαμβανόμαστε, σαφώς και δε θα τηρηθεί- με λεπτομερείς ημερομηνίες -αρχίζει, υποτίθεται στις 30 Μαΐου και λήγει στις 15 Αυγούστου. 
Κι η απορία μου παρέμεινε: προς τι όλο αυτό; Μόνο ένα ναρκισσιστικό «κοιτάξτε τι έκανα εγώ με τους συνεργάτες μου» και ένα «ιδού τι ΘΑ βλέπατε και τι ΘΑ ακούγατε ΑΝ...» εισέπραξα. Και φοβάμαι πως, απλώς, ως μια επίδειξη ικανοτήτων έχει εκληφθεί. Όχι μόνο από μένα. Αφήστε που λυπήθηκα τους συναδέλφους οι οποίοι είχαν να γράψουν για ένα πρόγραμμα-φάντασμα... Η επισήμανση με κόκκινα στοιχεία, η οποία, στην ιστοσελίδα, συνοδεύει την κάθε εκδήλωση, στην κάθε ημερομηνία, «λόγω των εκτάκτων συνθηκών, οι ημερομηνίες των παραστάσεων είναι πολύ πιθανόν να αλλάξουν» ειρωνικά υπογραμμίζει το άστοχο του εγχειρήματος. 
Περίμενα, ομολογώ, μια λιγότερο άψογη αλλά πιο σεμνή, πιο συγκρατημένη, πιο αυθόρμητη ανακοίνωση, του τύπου, ας πούμε, «είμαστε έτοιμοι αλλά όλα είναι στον αέρα και θα σας ανακοινώσουμε τι θα γίνει, τελικά, με τα δυο φεστιβάλ, όταν περάσει η μπόρα». Δε θα θεωρηθεί επιπόλαιο και υποτιμητικό για το κύρος του αν, τότε, ανακοινωθεί ένα «άλλο» Φεστιβάλ; Προς τι αυτή η βιασύνη, προς τι αυτή η ανασφάλεια;