Κουλουμπής αλλά και Δημήτριεφ

 

Το Τέταρτο Κουδούνι / Τέτοιες Μέρες, Τέτοια Λόγια… 237

Τον θυμάμαι απ’ το 1969. Όταν τον πρωτοείδα. Παπαγκένο. Στον «Μαγικό αυλό» του Μότσαρτ. Με την Λυρική, στο «Ολύμπια». Υπέροχος Παπαγκένο. Φωνητικά και σκηνικά. Ναι, σκηνικά, υποκριτικά. Γιατί ο Ανδρέας Κουλουμπής που έφυγε απ τη ζωή στις 24 Οκτωβρίου ήταν και πολύ καλός ηθοποιός -είδος σπάνιο και τότε στον κόσμο του λυρικού θεάτρου. Που λάμπρυνε, για πολλά χρόνια -δεκαετίες- την Λυρική Σκηνή με τις ερμηνείες του -και τι δεν έπαιξε! Ας είναι αναπαυμένος.

Ο Ανδρέας Κουλουμπής ήταν κι ο Ψάλτης στο «λαϊκό ορατόριο», όπως το χαρακτήρισε ο συνθέτης του, «Άξιον εστί» του Μίκη Θεοδωράκη,

πάνω στην ποιητική σύνθεση του Οδυσσέα Ελύτη. Αλλά απ’ το 1977 έως το 2009. Δεν ήταν ο πρώτος που τραγούδησε το μέρος του Ψάλτη. Πρώτος, απ’ την πρώτη ηχογράφηση του έργου σε LP δίσκο το 1964 αλλά κι απ’ την πρώτη ζωντανή παρουσίασή του σε συναυλία στο «Rex / Κοτοπούλη», την ίδια

επίσης χρονιά, ήταν ο ηθοποιός (για δεκαετίες στο Εθνικό) και τραγουδιστής -βαρύτονος- Θεόδωρος Δημήτριεφ. 

 

Που πέθανε το 2016 σε ηλικία 87 ετών. Ας τον θυμηθούμε.