«Προσωρινό» τον είπανε το χώρο απέναντι απ’ το Ναυτικό Νοσοκομείο _ τον άνοιξε για να παίξει ένα μονόλογό της η Γιούλα Μπούνταλη. Έλα όμως που ουδέν μονιμότερον του προσωρινού… Άρα και του «Προσωρινού». Εκεί η Όλια Λαζαρίδου φέτος, εκεί κατόπιν κι η Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου, εκεί τώρα κι η Λυδία Κονιόρδου. Οπότε μάλλον σε μόνιμο τον βλέπω να εξελίσσεται. Και να του μένει τ’ όνομα αλλά όχι κι η χάρη.
Την «Ευρυδίκη» της άπαιχτης στην Ελλάδα Αμερικανίδας Σάρα Ρουλ θ’ ανεβάσει τον επόμενο χειμώνα στο «Πορεία» του ο Δημήτρης Τάρλοου.
Στο έργο, που ’κανε την πρεμιέρα του το 2003 στο Μάντισον του Γουισκόνσιν για ν’ ανεβεί στην Νέα Υόρκη _ οφ Μπρόντγουέι _ το 2007 και στο Λονδίνο, στο «Γιανγκ Βικ», το 2010, αφού παίχτηκε και σ’ άλλες πόλεις των ΗΠΑ, η τριανταοκτάχρονη σήμερα συγγραφέας ξανακοιτάζει τον αρχαιοελληνικό μύθο του Ορφέα και της Ευρυδίκης _ ο Ορφέας κατεβαίνει στον Κάτω Κόσμο για να φέρει πίσω τη λατρεμένη του γυναίκα Ευρυδίκη που πέθανε και τα καταφέρνει γλυκαίνοντας τον Άδη με τη μουσική του αλλά στην επιστροφή τη χάνει και πάλι, όταν παραβαίνει τον όρο ο οποίος του ετέθη να μη γυρίσει να κοιτάξει την Ευρυδίκη που τον ακολουθούσε _, τοποθετώντας τον στη σύγχρονη εποχή. Κι εστιάζοντας, με πολλά στοιχεία χιούμορ, στην Ευρυδίκη και στο δίλημμά της να γυρίσει στη ζωή ή να παραμείνει στον κόσμο των νεκρών κοντά στον πατέρα της _ πρόσωπο που εισάγει η Ρουλ.
Την Ευρυδίκη θα ερμηνεύσει η Κόρα Καρβούνη και τον Ορφέα ο Λαέρτης Μαλκότσης, τον πατέρα της ο Γιάννης Νταλιάνης, τον Άρχοντα του Κάτω Κόσμου ο Κώστας Γάκης και τις τρεις Πέτρες οι Σωκράτης Πατσίκας, Νεφέλη Μαρκάκη και Ελένη Μπούκλη. Η μετάφραση θα ’ναι του σκηνοθέτη, τα σκηνικά και τα κοστούμια της Ελένης Μανωλοπούλου κι οι φωτισμοί του Αλέκου Αναστασίου.
Ο Δημήτρης Τάρλοου σκοπεύει ν’ ανεβάσει το έργο, που το χαρακτηρίζει «νεορομαντικό υβρίδιο», ως μιούζικαλ που θα το διατρέχουν «πειραγμένες» μουσικές και τραγούδια τα οποία σημάδεψαν τη νεολαία απ’ το 1950 έως το 2000, μια εποχή ανεμελιάς. Τη μουσική την οποία έχει αναλάβει η νεαρή _ μόλις εικοσιτετράχρονη _ ελληνοβραζιλιάνα και με σπουδές στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας Κατερίνα Πολέμη _ κινείται στο χώρο της τζαζ _ θα την εκτελούν οι ίδιοι οι ηθοποιοί.
Ένα κοριτσάκι είκοσι χρόνων, τόσο δα. Με σπουδές θεάτρου αλλά με ελάχιστη πείρα. Να σηκώνει με άνεση στους ώμους του έναν ολόκληρο, δυσκολότατο μονόλογο _ «Medea Redux» του Νιλ Λαμπιούτ. Κείμενο συγκλονιστικό στην απλότητά του _ η αφήγηση μιας σύγχρονης Μήδειας _ που ’ναι αβανταδόρικο βέβαια αλλά που θέλει και κότσια. Κι η Zoe Mylonas _ η ελληνοαμερικανίδα Ζωή Μυλωνά, κόρη του δικού μας Αλέξανδρου Μυλωνά _ φαίνεται πως τα διαθέτει. Είδα μια υποκριτική ώριμη, άμεση, χωρίς θεατρινισμούς, χαμηλότονη αλλά ποτέ χωρίς ενέργεια, ποτέ ξεφουσκωμένη, με αποχρώσεις και λεπτομέρειες απίστευτες. Σε μια παράσταση μπεκετικών αποχρώσεων επίσης εξαιρετική _ την υπογράφει άλλη μια νέα γυναίκα, στα πρώτα της επίσης βήματα, η Μαρία Ξανθοπουλίδου. Παράσταση που πρωτοπαρουσιάστηκε το 2010 στην Νέα Υόρκη και που παίζεται στα αγγλικά αλλά με ελληνικούς υπέρτιτλους στο «Πορεία». Πηγαίνετε να τη δείτε. Μπορεί και να γίνετε μάρτυρες στο πρώτο βασικό βήμα μιας σημαντικής ηθοποιού.
Τον παρακολουθώ. Από «Κατσαρίδας» και εντεύθεν. Τον ταλαντούχο και συμπαθέστατο Βασίλη Μαυρογεωργίου. Μέχρι τώρα ζαλιζόμουν με την κινητικότητά του. Αλλά φέτος έχασα και τον έλεγχο: πού σκηνοθετεί, πού παίζει, για ποιον γράφει, για ποιον διασκευάζει… Τ’ όνομά του επανέρχεται διαρκώς μέσα από δελτία Τύπου και ανακοινώσεις για όλο και περισσότερες παραστάσεις, όλο και περισσότερες παραστάσεις.
Κι αναρωτιέμαι _ με αγάπη το γράφω, δεν είναι μισαλλοδοξία: πότε προλαβαίνει; Μήπως πρέπει να κάνει οικονομία δυνάμεων; Μήπως σπαταλιέται περί τόσο πολλά τυρβάζων; Δε φοβάται ότι μπορεί και να εξαντληθεί; Να ξεζουμιστεί; Δεν έχει νοιώσει την ανάγκη για μια ανάσα, για κάποια περίσκεψη; Να δει πού πάει; Δεν το θυμάται εκείνο το αρχαιοελληνικό ουκ εν των πολλώ το ευ;
Περίεργο. Απόρησα πώς και δεν παρέστη στην τεατράλε υπαίθρια αναβίωση απ’ το ΚΘΒΕ της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη κι ο κ. Αντώνης Σαμαράς. Ως εκπρόσωπος ενός εκ των «εμπλεκομένων» στην υπόθεση Λαμπράκη μερών, της τότε ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που φυσικό συνεχιστή της αποτελεί η Νέα Δημοκρατία ωσαύτως του Κωνσταντίνου Καραμανλή, της οποίας και προεδρεύει. Ανταποδίδοντας την παρουσία, πρώτο τραπέζι πίστα, μετά θερμών χειραψιών, του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΚΘΒΕ κ. Σωτήρη Χατζάκη στην προεκλογική προς καλλιτέχνας ομιλίαν του.
Χαρμόσυνα νέα για τους ενδιαφερόμενους: οι _ απλήρωτοι πάντα… _ εργαζόμενοι μπορεί να ’χουν κάνει επίσχεση εργασίας αλλά αποφάσισαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους εθελοντικά για κάποιες ώρες κι έτσι το Θεατρικό Μουσείο είναι και πάλι ανοιχτό. Τις καθημερινές 10 π.μ. με 1 μ.μ.. Για να εξυπηρετεί τους ανθρώπους που το χρειάζονται. Για καλό και για κακό, όμως, πριν πάτε τηλεφωνείστε στο 210 3629430 ή στο 210 3634185 ή επικοινωνήστε με το theatrikomouseio@gmail.com. Λειτουργεί, επίσης, ξανά, η ιστοσελίδα του Μουσείου http://www.theatremuseum.gr
Τελικά ματαιώθηκε για λόγους οικονομικούς η προγραμματισμένη στο Φεστιβάλ Αθηνών παράσταση του Δημήτρη Κουρτάκη «Αμόκ (Ορέστης)». Κρίμα. Γιατί το «Καφενείο» του στο Φεστιβάλ του 2008, εμένα τουλάχιστον, με είχε ενθουσιάσει.
Δίνει και παίρνει ο Tσέχοφ φέτος στην ελληνική σκηνή. Ή τουλάχιστον εμπνέει, δίνει αφορμές. «Τρεις αδελφές» x 2 έχουμε στην Αθήνα. Έστω «πειραγμένες», έστω διασκευασμένες.
«Fuite Or The Three Sisters» είναι ο τίτλος της μιας παράστασης _ στο «Βυρσοδεψείο» παίζεται. Σε σκηνοθεσία Έφης Γούση που συνυπογράφει και τη διασκευή μαζί με την Δήμητρα Λαρεντζάκη. «Τρεις αδελφές à Moscou, στη Μόσχα, to Moscow, nach Moskau!» είναι ο τίτλος της δεύτερης _ ετοιμάζεται για τις 9 Ιουνίου απ’ το θίασο «Δρόμος με Δέντρα» στο χώρο «Baumstrasse». Σε συλλογική δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία Δημήτρη Αγαρτζίδη, Δέσποινας Αναστάσογλου, Σύρμως Κεκέ, Σταυρούλας Κοντοπούλου, Πανού Μανού, Θεανώς Μεταξά, Κατερίνας Πατσιάνη, Τατιάνας Πίττα, Φοίβου Συμεωνίδη, Μιχάλη Τιτόπουλου _ όλου του θιάσου δηλαδή.
Πώς, όμως, να προλάβεις να τα δεις ΟΛΑ αυτά;
Προ 50ετίας
Τα Θεατρικά Νέα
Το Φεστιβάλ Επιδαύρου έφθασε στην κρίσιμη καμπή του. Για να εξελιχθή, προς το καλό της τουριστικής αναπτύξεως της χώρας, πρέπει να ξεφύγη από την στατικότητα στην οποία έχει περιπέσει. Πρέπει στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου να παύση να δίδη μονοπωλιακά, παραστάσεις μόνο το Εθνικό Θέατρο. Αυτό ήταν το κύριο σημείο της ομιλίας του προέδρου της Ελληνικής Περιηγητικής Λέσχης κ. Χοϊδά, κατά την χθεσινή πρες - κόνφερανς […]. Το Φεστιβάλ Επιδαύρου ωργανώθηκε για πρώτη φορά το 1955, με πρωτοβουλία και εκτέλεσι της Περιηγητικής. Από τότε, γίνεται κάθε χρόνο, με την συνεργασία του Εθνικού Θεάτρου, του Οργανισμού Τουρισμού και της Περιηγητικής […]. 2 Ιουνίου 1962.
[…] Αλλά τι είναι αυτή η «Οδός Ονείρων»; Επιθεώρησις; Χορόδραμα; Φαντασμαγορία; - Τίποτα απ’ όλα αυτά, λέει ο δημοφιλής συνθέτης (σ.σ. Μάνος Χατζιδάκις). Απλούστατα: Κάνουμε το κέφι μας, εγώ και οι συνεργάτες μου […]. (από ρεπορτάζ του Φ. Κλεάνθη). 6 Ιουνίου 1962.
Δημοσιεύτηκε στα «ΝΕΑ».
No comments:
Post a Comment