Το ΚΘΒΕ ζεϊμπεκίζεται…

Το Τέταρτο Κουδούνι / 3 Μαΐου 2012

Ενδιαφέρον δημιούργησαν και αναμνήσεις ανασκάλεψαν όσα έγραψα στο «Τέταρτο Κουδούνι» στις 8 και στις 29 Μαρτίου για «Το έκτο πάτωμα» του Ζερί που ανέβηκε και πάλι στη σκηνή. Η παλαιότερη συνάδελφος και συγγραφέας κ. Μαρία Πολενάκη μού τηλεφώνησε για να μου πει πως θυμάται, στην επανάληψη _ την τελευταία _ του έργου το 1952 απ’ την Μαρίκα Κοτοπούλη με τον Ντίνο Ηλιόπουλο, να παίζει στην παράσταση κι η νεαρή, τότε, Άννα Συνοδινού το ρόλο της Ανιές.


Το υποψήφιο το 1998 για το Βραβείο Τίρσο ντε Μολίνα έργο του Ισπανού Χοσέ Ραμόν Φερνάντεζ «Το χώμα» ανεβάζει το καλοκαίρι, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε μετάφραση Μαρίας Χατζηεμμανουήλ, στην οποία πολλά οφείλει το ισπανόφωνο θέατρο ως προς την προώθησή του στην Ελλάδα, η Γιολάντα Μαρκοπούλου. Με το «Συνεργείο» της που ξεκίνησε την πορεία του το 2007 και που αυτή τη φορά, για τη συγκεκριμένη παράσταση, θα φιλοξενηθεί στην αυλή ενός παλιού σπιτιού στην πλατεία Αυδή του Μεταξουργείου.
Το έργο, με στοιχεία θρίλερ αλλά και με μυθικές και πολιτικές διαστάσεις _ η μυστηριώδης ιστορία της μικρής κοινωνίας ενός χωριού της Ανδαλουσίας, που κρύβει ένα μεγάλο μυστικό όντας συνένοχη στο φόνο ενός αθώου και που η φύση την τιμωρεί με μια εξοντωτική ξηρασία _, διαδραματίζεται σε δυο χρόνους: τον παρόντα και τον πριν απ’ το έγκλημα.
Στη διανομή, η Όλγα Τουρνάκη που επανεμφανίζεται στο θέατρο, και Μαρία Αιγινήτου, Θοδωρής Ζουμπουλίδης (με καριέρα στις ΗΠΑ ως Theo Alexander, ο οποίος έπαιξε και στην ταινία «El Greco» του Γιάννη Σμαραγδή), Γιώργος Μπινιάρης, Τάνια Παλαιολόγου κι ο μικρός Ηλία Καράμπελας. Τα σκηνικά και τα κοστούμια θα ’ναι της Αλεξάνδρας Σιάφκου και του Αριστοτέλη Καρανάνου, μόνιμων συνεργατών της σκηνοθέτριας, ο ηχητικός σχεδιασμός κι η μουσική του Λάμπρου Πηγούνη, ο σχεδιασμός φωτισμών της Ηλέκτρας Περσελή, η διεύθυνση φωτογραφίας στο κινηματογραφικό τμήμα της παράστασης της Ολυμπίας Μυτιληναίου ενώ για την κίνηση θα συνεργαστεί η Ζωή Χατζηαντωνίου.


Είδατε, Μεγάλο Σάββατο βράδυ, μετά την Ανάσταση, στην ΕΤ3, το ΚΘΒΕ που παραχώρησε στο κανάλι της Θεσσαλονίκης το φουαγιέ του για τα γυρίσματα, να γιορτάζει το Πάσχα «Με το φως της Χαράς»; Κάνοντας, επί τη ευκαιρία _ ναι, ΕΚΕΙ και ΤΟΤΕ!!! _ τον απολογισμό του επιτυχημένου _ με πολλά εισιτήρια, εννοούν, που εκμαιεύτηκαν με κάθε είδος λαϊκίστικων κόλπων… _ χειμώνα του; Και τιμώντας, λέει, _ ΕΤΣΙ!!! _ τα 50 χρόνια του Θεάτρου; Πίσω από τραπέζια με τεράστιους, κατακόκκινους φιόγκους και εν μέσω άλλων δυσπερίγραπτων ντεκόρ, με δυο _ πολύ καλές φωνές _ τραγουδιστές _ τόσους άντεξα να δω… _, ντυμένους, όμως, με τρόπο που αδυνατώ να περιγράψω, με τον καλλιτεχνικό διευθυντή κ. Σωτήρη Χατζάκη να άδει ψιλοφάλτσα Ξαρχάκο και με τον πρόεδρο του Δ.Σ. κ. Θωμά Τρικούκη να ρίχνει ζεϊμπεκιές; «Τιμώντας το θεσμό»; Όχι; Χάσατε!
Ένα υποδειγματικό μάθημα κιτς. Κι όχι από κάποιον περιοδεύοντα στην επαρχία επιθεωρησιακό θίασο που διαφημίζει την πραμάτεια του. Αλλά από κρατικό Θέατρο. Κάποιος που να το ’χει σε κασέτα;


Στην Κροατία _ στο μαγευτικό Ντουμπρόβνικ _ θα σκηνοθετήσει το καλοκαίρι ο δικός μας Λευτέρης Γιοβανίδης. Ανεβάζει στο εκεί Θέατρο «Καζαλίστε Μαρίνα Ντρζίτσα» το έργο του Λούκο Παλιέτακ _ αναγνωρισμένου κροάτη συγγραφέα, ποιητή και μεταφραστή που ’ναι μάλιστα και ακαδημαϊκός _ ««Οχυρό». Οι δοκιμές έχουν ήδη αρχίσει. Η πρεμιέρα, στις 10 Ιουνίου.



Είναι μια θεατρική δουλειά συναρπαστική. Δουλεμένη σε κάθε λεπτομέρεια: «Λευκές νύχτες» του Ντοστογιέφσκι στην Β΄ Σκηνή του θεάτρου «Οδού Κεφαλληνίας» _ κρίμα που οι οικονομικές συνθήκες δε θα επιτρέψουν απ’ τον επόμενο χειμώνα στην «Πράξη» της Μπέττυς Αρβανίτη και του Βασίλη Πουλαντζά να συνεχίσει τις παραγωγές της σ’ αυτή τη φωλίτσα που ’χει φιλοξενήσει τόσες και τόσες εξαιρετικές παραστάσεις κι έχει αναδείξει τόσους και τόσους νέους ανθρώπους.
Η Λουκία Μιχαλοπούλου κι ο Στάθης Μαντζώρος, πολύ προσεκτικά, σοφά δασκαλεμένοι απ’ τον Δημήτρη Καταλειφό _ όλοι μαζί υπογράφουν και τη διασκευή του διηγήματος για το θέατρο _, αγγίζουν με τρυφερότητα και πάθος το ντοστογιεφσκικό κείμενο.


Αδύνατον. Να τη συνηθίσω. Αυτήν τη νέα γλωσσική «γραμμή» (;). «[…] Συνέπεσε με τη συζήτηση – απολογισμός της σεζόν […]», σου λέει… Ή «Στο άρμα κάποιου μάνατζερ – μέντορας». Oh My God!


Τον αριστουργηματικό «Επιθεωρητή», την κλασική κωμωδία (1836) του Νικολάι Γκόγκολ, ανελέητη, σπαρταριστή σάτιρα της εξουσίας και των μηχανισμών της, επίκαιρη όσο ποτέ, θα παρουσιάσει το καλοκαίρι το ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης σε σκηνοθεσία της καλής Λίλλυς Μελεμέ που θα χρησιμοποιήσει τη μετάφραση του Άρη Αλεξάνδρου.
Τον επώνυμο ρόλο _ του Ιβάν Χλιεστακόφ, του άσωτου νεαρού που εκλαμβάνεται, απ’ τη βουτηγμένη στη διαφθορά μικροκοινωνία μιας επαρχιακής πόλης της τσαρικής Ρωσίας των αρχών του πρώτου μισού του 19ου αιώνα, ως ο αναμενόμενος για έλεγχο Γενικός Επιθεωρητής Διοίκησης κι ο οποίος επωφελείται της παρεξήγησης πριν αποκαλυφθεί _ θα επωμιστεί ο Παναγιώτης Μπουγιούρης και το ρόλο του Έπαρχου ο Σπύρος Τσεκούρας. Στη διανομή, Βασίλης Ανδρέου, Νικολέττα Βλαβιανού, Μελέτης Ηλίας, Εύη Μητσοπούλου, Δημήτρης Μυλωνάς, Χάρης Χαραλάμπους. Τα σκηνικά και τα κοστούμια έχει αναλάβει η Ελένη Δουνδουλάκη, καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεάτρου, την επιμέλεια της κίνησης και τη χορογραφία η Μόνικα Κολοκοτρώνη και τους φωτισμούς ο Αλέκος Αναστασίου.
«Ο επιθεωρητής» παρουσιάστηκε στην ελληνική σκηνή για τελευταία φορά μόλις τη σεζόν που λήγει _ στο «Θέατρο Εξαρχείων», σε σκηνοθεσία Έλενας Πατρικίου, με Λεωνίδα Παπαβασιλάκη και Ζαχαρία Ρόχα στους δυο βασικούς ρόλους.


Το όνομα του ηθοποιού Τζώρτζογλου είναι βέβαια Στράτος κι όχι… Σταύρος όπως από παραδρομή τυπώθηκε στο περασμένο «Τέταρτο Κουδούνι», στην πρώτη απ’ τις δυο αναφορές σ’ αυτόν, που υπήρχαν.

Προ 50ετίας
Τα Θεατρικά Νέα

Η νέα κωμωδία των Ν. Τσιφόρου – Πολ. Βασιλειάδη, που θα ανεβασθή από τον θίασο Βασίλη Αυλωνίτη, Γεωργίας Βασιλειάδου, Νίκου Ρίζου, στο θέατρο «Φυρστ» _ πρώην «Σαμαρτζή» _ ετιτλοφορήθη τελικά «Οι γαμπροί της Ευτυχίας» […]. 5 Μαΐου 1962.


Έξαλλα πλήθη θαυμαστών, και ιδίως νεαρών θαυμαστριών της Τζένης Καρέζη, περιεκύκλωσαν χθες την περιοχή του ναού της Αγίας Φιλοθέης όπου επρόκειτο να τελεσθή ο γάμος της εκλεκτής πρωταγωνίστριας με τον επιχειρηματία Ζάχο Χατζηφωτίου. Η Χωροφυλακή του προαστίου είχε λάβει τα μέτρα της, τα οποία, όμως, λόγω της φύσεως της τοποθεσίας, δεν μπορούσαν να αποβούν αποτελεσματικά […]. Όσην ώρα διήρκεσε η τελετή, επεκράτησε κάποια τάξις. Αλλά μόλις έληξε, η αναστάτωσης ήταν πλήρης. Τα πλήθη των θαυμαστών και θαυμαστριών εκύκλωσαν ασφυκτικά τους νεονύμφους οι οποίοι, χωρίς την επέμβασι της αστυνομίας, δεν θα κατώρθωναν να διαφύγουν σώοι. Και τόση ήταν η αταξία και η σύγχυσις, ώστε δεν κατέστη δυνατόν να μοιρασθούν οι μπομπονιέρες. Και ενώ οι καλεσμένοι απεχώρουν για να κατευθυνθούν οι περισσότεροι στην «Ωμπέρζ» όπου εδόθη η γαμήλια δεξίωσις, οι έξαλλοι θαυμασταί επετέθησαν στα πολυάριθμα καλάθια με τα λουλούδια, που είχαν σταλή στην νύφη και τα διήρπασαν […]. 8 Μαΐου 1962.

Δημοσιεύτηκε στα «ΝΕΑ».