Ταλέντο = Ήθος; Ήθος = Ταλέντο;

 

Το Τέταρτο Κουδούνι / Τέτοιες Μέρες, Τέτοια Λόγια... 50

 

Δεν μπορώ να το καταλάβω. Πώς και δεν το ’χουμε καταλάβει: ότι το ταλέντο δεν ταυτίζεται με το ήθος. Δυστυχώς. Ναι, δυστυχώς. Τόσα παραδείγματα καλλιτεχνών απ’ το -ντόπιο και αλλοδαπό- παρελθόν δεν το ’χουν πιστοποιήσει; Δεν μπορώ να καταλάβω: γιατί οι κατηγορίες, ακόμα και για κακουργηματικές πράξεις, πέρα απ’ την οργή, πέρα απ’ την απέχθεια, πέρα απ’ τη θλίψη, μας υποχρεώνουν να μηδενίσουμε το ταλέντο των κατηγορουμένων και με μένος, σαν με βαθιά απωθημένα, να τους χαρακτηρίζουμε ξαφνικά «ατάλαντους» και «μέτριους» και «ανύπαρκτους» και «ασήμαντους»; Αν διαφωνήσουμε, αυτομάτως σημαίνει ότι είμαστε με την πλευρά των παιδεραστών και των βιαστών; Μήπως είναι εύκολο; Μήπως είναι απλοϊκό; Μήπως είναι αφελώς «πολιτικά ορθό»; Απλώς, «μετά», δεν ξέρω τι θα το κάνουν αυτό το Ταλέντο τους...

Αν έχω συναντήσει το Ταλέντο να συμβαδίζει με το Ήθος; Ναι! Σπάνιες φορές, αλλά ναι. Και τους καλλιτέχνες αυτούς τους κρατώ πολύ ψηλά. Και πολύ βαθιά μέσα μου.

Όλος ο κόσμος, μια σκηνή...