Γρηγόρης Βαλτινός και Γιάννης Σαρακατσάνης σμίγουν στη σκηνή του «Ιλίσια / Βολανάκης» με σκηνοθέτη τον Νικορέστη Χανιωτάκη: «Κάθε Τρίτη με τον Μόρι»

Το Τέταρτο Κουδούνι / Είδηση 

Ο Γρηγόρης Βαλτινός συναντά, την επόμενη χειμερινή θεατρική περίοδο, για πρώτη φορά στη σκηνή τον Γιάννη Σαρακατσάνη της νεότερης γενιάς, δοκιμάζοντας τις δυνάμεις 

του για πρώτη φορά σε μια μικρή αίθουσα, το θέατρο «Ιλίσια / Βολανάκης», μ’ έναν επίσης νέο σκηνοθέτη, τον Νικορέστη Χανιωτάκη, στο έργο για δυο «Κάθε Τρίτη με τον Μόρι» των Αμερικανών Τζέφρι Χάτσερ και Μιτς Άλμπομ, διασκευή για το θέατρο του ομώνυμου αυτοβιογραφικού χρονικού -ένα μπεστ σέλερ- του Άλμπομ, το οποίο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Στο θεατρικό έργο το οποίο, όπως και στο βιβλίο, στηρίζεται αποκλειστικά σε υπαρκτά πρόσωπα και καταστάσεις και που επιδέξια συνδυάζει το δραματικό στοιχείο με το χιούμορ, ο συγγραφέας Μιτς Άλμπομ (στην παράσταση ο Γιάννης 

Σαρακατσάνης), δημοσιογράφος του αθλητικού ρεπορτάζ σε εφημερίδες, πολυάσχολος, απορροφημένος απ’ τη δουλειά του τόσο ώστε να παραμελεί την προσωπική ζωή του, αγαπημένο του καθηγητή στο κολέγιο και μέντορά του είχε τον Μόρι Σoυόρτς (στην παράσταση ο Γρηγόρης Βαλτινός). Ο Μιτς θυμάται πάντα τη μέρα της αποφοίτησής του, όταν στα μάτια του δασκάλου του είδε δάκρυα τη στιγμή που τον αγκάλιαζε για να τον αποχαιρετήσει. Τότε που του υποσχέθηκε ότι θα ’ναι πάντα σ’ επαφή μαζί του.

Δεν έχει τηρήσει την υπόσχεσή του. Έχουν περάσει δεκάξι χρόνια. Στο μεταξύ ο Μόρι, που ’χει διαγνωστεί με αμυοτροφική πλάγια σκλήρυνση, νοιώθοντας το τέλος κοντά, γράφει τις φιλοσοφικές σκέψεις του για τη ζωή και το θάνατο. Ένας απ’ τους φίλους του, εντυπωσιασμένος απ’ τα γραπτά του, τα στέλνει σ’ ένα δημοσιογράφο της εφημερίδας «Boston Globe» ο οποίος γράφει 

ένα άρθρο. Το άρθρο τραβάει την προσοχή ενός απ’ τους παραγωγούς του σόου «Nightline», που καλεί τον Σουόρτς και του κάνει μια εκπομπή. Ο Μιτς τυχαίνει να τη δει κι αναγνωρίζει τον παλιό καθηγητή του. Του τηλεφωνεί για να κλείσει μια συνάντηση μαζί του.

Η πρώτη αυτή συνάντηση κεντρίζει τόσο τον Άλμπομ ώστε καταφέρνει να βρει χρόνο στο βαρύ πρόγραμμά του για να την καθιερώσει κάθε Τρίτη τους επόμενους μήνες. Σαν προσκύνημα. 

Θα μιλούν οι δυο τους για πολλά θέματα -ανάμεσά τους, η αποδοχή του θανάτου, η αγάπη, η δυνατότητα να γίνεις καλύτερος άνθρωπος… Ο γοητευμένος Μιτς θα κρατάει σημειώσεις, απ’ τη δεύτερη, μάλιστα, συνάντηση θα φέρει και κασετόφωνο (Φωτογραφία: Μιτς Άλμπομ).

Καρπός των συναντήσεων αυτών θα ’ναι, μετά το θάνατο του Μόρι Σουόρτς, το 1995, το βιβλίο «Τρίτες με τον Μόρι» -ο τίτλος του πρωτότυπου- του Μιτς Άλμπομ, που εκδόθηκε το 1997, έφτασε στην κορυφή των πωλήσεων και το 1999 έγινε τηλεταινία απ’ τον Μικ Τζάκσον, με Μόρι τον Τζακ Λέμον (στην τελευταία

εμφάνισή του) και Μιτς τον Χανκ Αζάρια. Το 2002, μεταφερμένο στο θέατρο απ’ τον Τζέφρι Χάτσερ, σε συνεργασία με τον ίδιο τον Μιτς Άλμπομ, έκανε την πρεμιέρα του στην Νέα Ιόρκη -Οφ Μπρόντγουέι.

Το χρονικό του Μιτς Άλμπομ πρωτοκυκλοφόρησε στην Ελλάδα το 1999 απ’ τις Εκδόσεις «Ωκεανίδα» με τον τίτλο «Το μεγαλύτερο μάθημα της ζωής. Κάθε Τρίτη με τον Μόρρι» ενώ απ’ το 2017 κυκλοφορεί απ’ τις Εκδόσεις «Διόπτρα», σε καινούργια μετάφραση, με τον τίτλο «Κάθε Τρίτη με τον Μόρι».

Η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα τον Οκτώβριο. Οι συζητήσεις για τους υπόλοιπους συντελεστές δεν έχουν ακόμα ολοκληρωθεί.

Στο μεταξύ ο Γρηγόρης Βαλτινός συνεχίζει να πρωταγωνιστεί κρατώντας, μ’ εξαιρετική επιτυχία, τον επώνυμο ρόλο στην παράσταση «Αλέξης Ζορμπάς» -διασκευή για τη σκηνή απ’ τους Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα του μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη, σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή- η οποία περιόδευσε το περασμένο καλοκαίρι και παίχτηκε ολόκληρο το χειμώνα στο θέατρο «Βέμπο» αλλά θα συνεχίσει και φέτος το καλοκαίρι, με περιοδεία στην Κύπρο κι ανά την Ελλάδα ενώ θα κλείσει τον κύκλο της, κατά πάσα πιθανότητα, αν δοθεί η έγκριση, στο Ηρώδειο, εκτός Φεστιβάλ Αθηνών.

Στο «Βέμπο» εμφανιζόταν το χειμώνα που έληξε κι ο Γιάννης Σαρακατσάνης, σε μια απόπειρα καινούργιου τύπου επιθεώρησης η οποία παρουσιαζόταν, παράλληλα με τον «Ζορμπά», με τον τίτλο «Τι ζούμε;», γραμμένη απ’ τον Λάμπρο Φισφή, σε συν-σκηνοθεσία του ίδιου του Γιάννη Σαρακατσάνη και του συγγραφέα, παράσταση που, επίσης, πρόκειται να περιοδεύσει μέσα στον Μάιο, ενώ, ταυτόχρονα, είχε γράψει, σκηνοθετήσει κι έπαιζε σ’ άλλες δυο παραστάσεις: την παράσταση για παιδιά «Οι εφευρέσεις που άλλαξαν τον κόσμο» στο θέατρο «Γκλόρια» αλλά και τη διαδραστική παράσταση μυστηρίου «Προσεχώς απόδραση» με την Ομάδα «Βρες το δολοφόνο στο «El Convento del Arte».

Όσο για τον νεαρό -και ηθοποιό- Νικορέστη Χανιωτάκη που ’χει αναλάβει τη σκηνοθεσία της παράστασης, το χειμώνα, αφενός, έπαιζε, επίσης, στον «Αλέξη Ζορμπά» -όπου, μάλιστα, αντικατέστησε για ένα διάστημα, στον βασικό ρόλο του Μιμηθού, τον Τάκη Παπαματθαίου, για λόγους υγείας του τελευταίου-, αφετέρου υπέγραψε πέντε (!) σκηνοθεσίες: «4 λεπτά και 12 δευτερόλεπτα» του Τζέιμς Φριτς, που συνυπέγραφε με τον Γεράσιμο Σκαφίδα -επανάληψη παράστασης η οποία είχε πρωτοανεβεί τον προηγούμενο χειμώνα 2016/2017 στο «Θησείον»-, «Ολεάνα» του Ντέιβιντ Μάμετ  και «Laughing Out Loud», όπου μάλιστα έχει γράψει και το κείμενο μαζί με την Ναταλία Δήμου με την οποία ΚΑΙ κρατούν τους δυο ρόλους  -παίζεται ακόμα- στο «Olvio», «Λυσσασμένη γάτα» του Τενεσί Γουίλιαμς στο «Θησείον» κι «Η γυναίκα με τα μαύρα» του Στίβεν Μάλατρατ στο «Δανδουλάκη».