June 4, 2017

Tip: «Φωνές»


Χάρολντ Πίντερ: Μουσική δωματίου


Ο Μάνος Καρατζογιάννης συνέδεσε τέσσερα μονόπρακτα του Χάρολντ Πίντερ -τα κομμάτια μνήμης «Κάπου σαν την Αλάσκα» του 1982, «Νύχτα» του 1969, «Οικογενειακές φωνές» του 1981 (γραμμένο αρχικά για το ραδιόφωνο) και το ύστερο πολιτικό «Ένα για το δρόμο» του 1984- σε μία σύνθεση με τον τίτλο «Φωνές», που παίζεται στο θέατρο «Βασιλάκου». Θεματικά δεν σχετίζονται -ειδικά το τελευταίο μοιάζει ξένο σώμα. Αλλά οπωσδήποτε τα συνδέει η πιντερική μουσική: η μουσική της μνήμης -ακόμα και το πιο γειωμένο «Ένα για το δρόμο». Τέσσερα κομμάτια, πάνω απ’
όλα ποιητικά, Γιατί ο Πίντερ ποιητής του θεάτρου ήταν. Ο Μάνος Καρατζογιάννης αναζήτησε και βρήκε και παίζει καλά, επί σκηνής, τη μουσική αυτή, μέσα από τις καλές μεταφράσεις του Δήμου Κουβίδη, που τον έχουν βοηθήσει. Δένοντας τα τέσσερα μονόπρακτα μαλακά, διακριτικά, τσουλώντας το ένα μέσα στο άλλο πάνω στις ράγες κάποιων στίχων ή αποσπασμάτων από κείμενά του Πίντερ, που τα πληκτρολογεί ένας νέος -ο ίδιος ο σκηνοθέτης- στο προσκήνιο, σε ένα λάπτοπ, και που προβάλλονται σε οθόνη. Δεν ξέρω αν το θετικότατο, κατά τη γνώμη μου, και καλαίσθητο αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο, αν δεν διέθετε τους ηθοποιούς που διαθέτει. Η Όλια Λαζαρίδου ιδεώδης, βαθιά συγκινητική, φευγάτη, ποιητική Ντέμπορα -η «ωραία κοιμωμένη» που ξυπνάει από λήθαργο 29 ολόκληρων χρόνων, συνέπεια της ληθαργικής εγκεφαλίτιδας που την έπληξε στα 16 της χρόνια, εύρημα συγκλονιστικό- στο «Κάπου σαν την Αλάσκα» δεν πείθει, απλώς, ότι, όντως, πρέπει να αντιμετωπίσει όλα όσα συνέβησαν όλα τα χρόνια αυτά που μεσολάβησαν, δίνει ρέστα. Ο Δημήτρης
Καταλειφός, τέλειος παρτενέρ της ως γιατρός Χόρνμπι που «ανάστησε» την Ντέμπορα και μολονότι δεν του ταιριάζει ο δολοφονικός ανακριτής Νίκολας στο «Ένα για το δρόμο», είναι ιδανικός για να αρθρώσει τον πιντερικό λόγο. Άλλοι δύο έξοχοι, νεότεροι ηθοποιοί, η Λουκία Μιχαλοπούλου και ο Νίκος Πουρσανίδης, συμπληρώνουν, μαζί με το σκηνοθέτη Μάνο Καρατζογιάννη που κάνει έναν από τους καλύτερους ρόλους του,

τη διανομή. Άκουσα από τους πέντε μουσική δωματίου: ένα τρίο, ένα ντουέτο, ένα, επίσης, τρίο και ένα κουαρτέτο αντίστοιχα. Η μουσική του Αλέξανδρου Γκόνη πολύ διακριτικά φωτίζει τα πιντερικά μυστηριακά σκοτάδια. Μία αυθεντική πιντερική γεύση. Να τη δοκιμάσετε!

1 comment:

  1. Εχεις απολυτο δικιο Γιωργο!!!!!Ειδικα για την Ολια νομιζω οτι ξεπερασε και τον μαγικο εαυτο της!!!!!

    ReplyDelete