Tip: «Η σφαγή των Παρισίων»

Επιτέλους! Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν σαράντα μέρες από την έναρξη των Φεστιβάλ Αθηνών τε και Επιδαύρου για να δω μία παράσταση που να με ενθουσιάσει -και είδα τις περισσότερες. Η ομάδα «Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων» έκανε, τελικά, μεγάλα πράγματα. 

Καταρχήν πρωτοπαρουσίασε στην Ελλάδα -στην ευφυώς, ειδικά διευθετημένη Αίθουσα Δ της «Πειραιώς 260»- την τραγωδία του Κρίστοφερ Μάρλοου «Η σφαγή των Παρισίων» -επίκεντρο η Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου, όταν με υποκίνηση της βασιλομήτορος Αικατερίνης των Μεδίκων ο Κάρολος Θ΄ της Γαλλίας διέταξε τη σφαγή των προτεσταντών Ουγενότων, στην οποία ενεργό ρόλο έπαιξε ο δούκας ντε Γκιζ Ερίκος-, στη σπουδαία μετάφραση του Σεραφείμ Βελέντζα που «λάνθανε» τυπωμένη εδώ και χρόνια από τις Εκδόσεις «Άγρα».

Και ο Χρήστος Θεοδωρίδης, που υπέγραψε τη σκηνοθεσία και την -πολύ τολμηρή αλλά άκρως ενδιαφέρουσα- μουσική επιμέλεια, συνυπογράφοντας με την Ιζαμπέλα Κωνσταντινίδου και τη δραματουργική επεξεργασία, συνέθεσε, με δέκα ικανούς ηθοποιούς και 42 «κομπάρσους», μία ουσιαστικά μοντέρνα αλλά όχι μοντερνίζουσα παράσταση. Μία παράσταση στιλιζαρισμένη, με πολλά ευρήματα αλλά χωρίς σκηνοθετισμούς, μία παράσταση τολμηρή αλλά όχι προβοκατόρικη,

μία παράσταση με χιούμορ αλλά χωρίς τη διάθεση να παρωδήσει, μία παράσταση εκρηκτική αλλά με ελεγχόμενες εκρήξεις. Μία παράσταση ιδιαίτερα καλαίσθητη, που εμπνεύστηκε από την εποχή στην οποία διαδραματίζεται το έργο (1572-1589) -αποτελεσματικά συνέπραξαν η Τίνα Τζόκα (σκηνικά και κοστούμια) και ο Τάσος Παλαιορούτας (φωτισμοί)-, μία παράσταση εξαιρετικά ζυγισμένη, με εύστοχη κλιμάκωση που καταλήγει σε μία απόλυτα δικαιολογημένη παραφορά -την παραφορά της εξουσίας. 

Ο Ντένης Μακρής την υλοποιεί, την παραφορά αυτή, με τρόπο συ-γκλο-νι-στι-κό. Η παράσταση -που, ναι, έχει και αδυναμίες- πρέπει οπωσδήποτε να βρεθεί τρόπος να επαναληφθεί. Για να τη δείτε όσοι δεν την είδατε.

Η σκηνή της σφαγής με τους ματωμένους «κομπάρσους» να προσέρχονται τρέχοντας, να στέκονται ακινητοποιημένοι και, κατόπιν, ο ένας μετά τον άλλο να σωριάζονται πάνω στα σκαλοπάτια της εξέδρας-κλίμακας, σκηνή για ανθολογία (Φωτογραφίες: Μαριλένα Σταφυλίδου).