H Κατερίνα Μαραγκού επιστρέφει στο «Άλμα» ως Ελισάβετ στην «Μαρία Στούαρτ» του Σίλερ σε σκηνοθεσία Άντζελας Μπρούσκου

Το Τέταρτο Κουδούνι / Είδηση

Η Κατερίνα Μαραγκού επιστρέφει, μετά από τέσσερα χρόνια απουσίας -και μετά την Αλεξάντρα ντελ Λάγκο στο «Γλυκό πουλί της νιότης» του Τενεσί Ουίλιαμς, που ερμήνευσε, σε σκηνοθεσία Αναστασίας Ρεβή, τη σεζόν 2015/2016-, στη σκηνή του θεάτρου «Άλμα» το οποίο ίδρυσαν μαζί με το σύντροφο της στη ζωή και στο θέατρο, παραγωγό Βίλη Ανδρέου που έφυγε ξσφνικά απ’ τη ζωή το 2017: θα επωμιστεί την Βασίλισσα της Αγγλίας Ελισάβετ Α΄ στην «Μαρία Στούαρτ» του Φρίντριχ Σίλερ, που θα παρουσιαστεί τον επόμενο χειμώνα 2019/2010, σε σκηνοθεσία Άντζελας Μπρούσκου.

Το πεντάπρακτο, έμμετρο ιστορικό δράμα του Σίλερ, που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1800 στην Βαϊμάρη, στο γερμανικό Δουκάτο της Σαξονίας-Βαϊμάρης, αναφέρεται στις τελευταίες μέρες της βασίλισσας της Σκοτίας Μαρίας Α΄ (Στούαρτ). Η Μαρία είχε κατηγορηθεί, μαζί με τον τρίτο σύζυγό της, κόμη του Μπόθγουελ, για τη δολοφονία, το 1567, του δεύτερου συζύγου της λόρδου Ντάρνλεϊ, φυλακίστηκε, εξαναγκάστηκε σε παραίτηση υπέρ του ηλικίας ενός έτους γιου της, που ανακηρύχτηκε βασιλιάς ως Ιάκωβος ΣΤ΄ υπό αντιβασιλεία, αλλά το 1568 κατάφερε να δραπετεύσει και κατέφυγε στην Αγγλία, ζητώντας τη βοήθεια -για ν’ ανακτήσει το θρόνο της- της θείας της, Ελισάβετ Α΄, βασίλισσας της Αγγλίας, πρώτης εξαδέλφης του πατέρα της Ιάκωβου Ε΄ της Σκοτίας, τον οποίο η Μαρία είχε διαδεχτεί στο θρόνο το 1542, σε ηλικία μόλις έξι ημερών, επίσης υπό αντιβασιλεία. Η προτεστάντισσα Ελισάβετ, όμως, καθώς η καθολική Μαρία εμφανιζόταν ως διεκδικήτρια του αγγλικού θρόνου, θεωρούμενη νόμιμη, κατά σειρά διαδοχής, κληρονόμος -απ’ τη γιαγιά της Μαργαρίτα (Τιούντορ), βασίλισσα της Σκοτίας, σύζυγο του Ιάκωβου Δ΄, μητέρα του πατέρα της κι αδελφή του βασιλιά Ερίκου Η΄ της Αγγλίας, του οποίου η κόρη Ελισάβετ υπολογιζόταν απ’ τους καθολικούς νόθα, ως παιδί απ’ το δεύτερο γάμο του -με την Άνα Μπόλεϊν- τον οποίο θεωρούσαν παράνομο, τη φυλάκισε. Κατ’ όνομα λόγω των κατηγοριών εναντίον της για τη δολοφονία του Ντάρνλεϊ αλλά, ουσιαστικά, από φόβο για το θρόνο της. 

Στο έργο, στο οποίο ο Σίλερ αντλεί απ’ τα ιστορικά γεγονότα αλλά έχει προσθέσει κι επινοημένα πρόσωπα και καταστάσεις, όπως τη συνάντηση των δυο βασιλισσών που σχεδιάζεται με την πρόθεση της συμφιλίωσής τους αλλά καταλήγει, λόγω της αγέρωχης στάσης της Μαρίας, σε σύγκρουση και φιάσκο -συνάντηση η οποία ποτέ δεν έγινε στην πραγματικότητα-, η Μαρία έγκλειστη επί 19 χρόνια στις αγγλικές φυλακές, μ’ επικρεμάμενη την καταδίκη της σε θάνατο, που η Ελισάβετ διστάζει, όμως, να υπογράψει, ζητάει τη βοήθεια του Κόμη του Λέστερ, άλλοτε εραστή της, ο οποίος φαίνεται τώρα να στηρίζει την Ελισάβετ. Αλλά εκείνος που θα τη στηρίξει είναι ο Μόρτιμερ, ανιψιός του δεσμοφύλακά της, που θα επιχειρήσει να την ελευθερώσει με τη βία. Η απόπειρα αποτυγχάνει κι ο Μόρτιμερ αυτοκτονεί. Η Ελισάβετ θα υπογράψει το διάταγμα για την εκτέλεση της Μαρίας, που το παραδίδει στους ανθρώπους της χωρίς σαφείς οδηγίες μεταθέτοντας σ’ εκείνους την ευθύνη. Η Μαρία καρατομείται. Είναι 1587 και εκείνη 44 χρόνων. Ο Λέστερ εγκαταλείπει την Αγγλία και φεύγει στην Γαλία. Η Ελισάβετ μένει μόνη.

Το πιο πρόσφατο ανέβασμα της «Μαρίας Στούαρτ» του Σίλερ στην ελληνική σκηνή έχει γίνει στο θέατρο «Διάχρονο» της Μαίρης Βιδάλη, με την ίδια στον επώνυμο ρόλο και την Λουκία Παπαδάκη ως Ελισάβετ, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Κυριακού, τη σεζόν 2016/2017. Η παράσταση περιόδευσε το καλοκαίρι του 2017.

Το ανέβασμα του έργου είχε αναγγελθεί για τη λήγουσα χειμερινή σεζόν 2018/2019 κι απ’ την εταιρεία παραγωγής «Λυκόφως», στο θέατρο «Οδού Κυκλάδων-Λευτέρης Βογιατζής» σε σκηνοθεσία Θάνου Παπακωνσταντίνου, με την Καρυοφυλλιά 

Καραμπέτη και την Αμαλία Μουτούση στους ρόλους της Ελισάβετ και της Μαρίας αλλά, τελικά, ματαιώθηκε.

Οι συζητήσεις για τους συντελεστές, την ηθοποιό που θα ερμηνεύσει το ρόλο της Μαρίας Στούαρτ και την υπόλοιπη διανομή της παράστασης που θ’ ανεβεί στην Κεντρική Σκηνή του «Άλμα», σε παραγωγή της «5ης Εποχής» του Θέμη Μουμουλίδη ο οποίος, ήδη, απ’ τη λήγουσα σεζόν έχει αναλάβει, ως παραγωγός, το θέατρο, βρίσκονται σ’ εξέλιξη.