Κάουφμαν

Αυτός είναι τενόρος! Ο Γιόνας Κάουφμαν επέστρεψε στο _ γεμάτο _ Μέγαρο Μουσικής, σχεδόν τρία χρόνια μετά την προηγούμενη, πρώτη στην Ελλάδα εμφάνισή του, και επιβεβαίωσε τις εντυπώσεις που μου _ μας _ είχε αφήσει: εξαίρετος καλλιτέχνης!
Ένας τενόρος με σκούρα, γεμάτη φωνή, με σπουδαία τεχνική, συγκρατημένος ίσως αλλά και απόλυτα συγκεντρωμένος, με άψογη γνώση του ύφους της μουσικής που τραγουδάει, έξοχος στο ιταλικό βεριστικό ρεπερτόριο χωρίς όμως η φωνή του να ξεχειλώνει σε δημοκοπικούς, ιταλιάνικους γλυκασμούς, έξοχος και στον Βάγκνερ, με προσεκτικές επιλογές, αφοσιωμένος την τέχνη του, χωρίς _ μόνιμα ελπίζω… _crossover παραχωρήσεις…
Τι κι αν έμεινε, αν και με πρόγραμμα με άριες στο οποίο η συμφωνική συνοδεία είναι εκ των ουκ άνευ, χωρίς ορχήστρα λόγω της συμμετοχής στην γενική απεργία της ΚΟΑ που επρόκειτο να τον συνοδεύσει; «Γυμνός» στη σκηνή, με τον καλό πιανίστα Στελάριο Φαγκόνε που τον συνόδευσε παραγεμίζοντας το πρόγραμμα με κομμάτια για πιάνο _ Σοπέν, Λιστ κλπ _, τη γέμισε όχι μόνο με την ομολογουμένως ανδροπρεπή, ωραία παρουσία του _ ας μην αναμασήσω τα κλισέ «σέξι» κλπ, αυτά είναι μόνο για το μάρκετινγκ… _ αλλά και με τη φωνή του. Χωρίς να καταφύγει σε κανενός είδους φαιδρό σόου α λα Χοσέ Κούρα ή Ρολάντο Βιγιασόν, με τους οποίους εγώ προσωπικά ξέρασα.
Σύντομη σχετικά η συναυλία λόγω της απουσίας ορχήστρας αλλά ο Κάουφμαν, που χειροκροτήθηκε με ενθουσιασμό από ένα κοινό που έμοιαζε να Ξέρει, μας αποζημίωσε με τρία ανκόρ.
Σπουδαίος τενόρος! Από τους εντελώς ελάχιστους που είχαμε τη χαρά να ακούσουμε στην Ελλάδα στην ακμή τους. Θα προλάβουμε να τον δούμε ακμαίο και σε παράσταση; Ο φίλος μου ο Σίμος, που τον είδε στο Βερολίνο, στην «Μποέμ», μαζί με την δική μας Αλεξία Βουλγαρίδου _ άλλη μια σπουδαία Ελληνίδα που ελάχιστες φορές έχει τραγουδήσει στην πατρίδα της… _, λέει πως είναι και υποκριτικά πολύ καλός.

Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 20 Οκτωβρίου 2011.