Συναρπάζοντας από το φορτεπιάνο

 Δεν τον έχω συνηθίσει τον ήχο «με όργανα εποχής»… Ή δεν τον έχει συνηθίσει ακόμα η Καμεράτα – Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής _ ίσως οι μουσικοί της πρέπει να δουλέψουν πολύ ακόμα με τα «καινούργια» τους αυτά όργανα για να με πείσουν. Ίσως φταίω εγώ _ δεν είμαι καθόλου ειδικός επί του θέματος. Ούτε ο ήχος του φορτεπιάνο με γοητεύει _ μου ακούγεται κάπως ξύλινος. Τα επιχειρήματα, βέβαια, του αρχιμουσικού Γιώργου Πέτρου, καλλιτεχνικού διευθυντή της Καμεράτας, για το θέμα είναι πειστικά κι ο δρόμος που ακολουθεί με την ορχήστρα για εκτελέσεις με όργανα εποχής είναι ενταγμένος σε μια ευρωπαϊκή τάση καθόλου καινούργια και με επιτυχή, συχνά, αποτελέσματα.

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και ελκυστική βρήκα και την ιδέα για τον τριήμερο Κύκλο με τον _ προκλητικά καταχρηστικό αλλά πιασάρικο _  τίτλο «Τα Εννέα Κοντσέρτα για Πιάνο τουΜπετόβεν σε Όργανα Εποχής» _ τα εννιά έργα που παίχτηκαν προχτές, χτες και παίζονται σήμερα, κάτω από τη διεύθυνση του Γιώργου Πέτρου, δεν έχουν όλα τη φόρμα του κοντσέρτου. Η εκτέλεση όμως _ ειδικά από τα πνευστά…

Παρακολούθησα τη δεύτερη συναυλία. Που άνοιξε με τρία αποσπάσματα από το μπαλέτο του Μπετόβεν «Τα πλάσματα του Προμηθέα». Και συνεχίστηκε με το Κοντσέρτο για πιάνο αρ. 6 _ που δεν είναι παρά η μεταγραφή απ’ τον ίδιο τον συνθέτη του Κοντσέρτου του για βιολί και ορχήστρα. Επαρκέστατος ο σολίστ Τίτος Γουβέλης. Ακόμα καλύτερο βρήκα τον νεαρό πιανίστα Θοδωρή Τζοβανάκη, σολίστ στο Κοντσέρτο για πιάνο αρ. 0. Εδώ το ενδιαφέρον βρισκόταν κυρίως στην εξαιρετική ανασύνθεση και ενορχήστρωση απ’ τον Φίλιππο Τσαλαχούρη του πρώιμου, εφηβικού αυτού έργου του Μπετόβεν που σώθηκε σε εντελώς ατελή μορφή. Το παιχνιδιάρικό ρόντο του τρίτου μέρους, ειδικά, το βρήκα τρισχαριτωμένα εφηβικό και απόλυτα μοτσάρτειο.

Η συναυλία κορυφώθηκε με το Κοντσέρτο για πιάνο αρ 4. Η ορχήστρα κινήθηκε στα ίδια επίπεδα αλλά η σολίστ Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου ξεπέρασε τον εαυτό της. Όχι μόνο με την έξοχη ερμηνεία της αλλά αφήνοντας, τελικά, την αίσθηση ότι ήταν η μόνη από τους σολίστ της βραδιάς που συμβιβάστηκε, συμπορεύτηκε, ταυτίστηκε με το όργανο στο οποίο κλήθηκε να παίξει: τιθάσσευσε τον δύσκολο ήχο του φορτεπιάνο και έπαιξε βγάζοντας ,ό,τι καλύτερο από αυτό πηγαίνοντας με τα νερά των δυνατοτήτων του και απόλυτα στο ύφος που της υπαγόρευε. Έπαιξε δηλαδή όντως σε φορτεπιάνο. Το κατέκτησε και μας κατέκτησε _ τουλάχιστον με κατέκτησε. Εξαιρετικό φινάλε για τη βραδιά.

Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 13 Απριλίου 2013.