November 29, 2011

Το Τέταρτο Κουδούνι / 24 Νοεμβρίου 2011


Εντάξει, εξωφρενικό βρίσκω το ποσό των 400.000 ευρώ στο οποίο οι του Θεατρικού Μουσείου άφησαν να φτάσει το χρέος τους _ στο ΙΚΑ κλπ, κλπ. Αλλά, απ’ την άλλη, να βγουν στον πλειστηριασμό τα εκθέματά του; Σύμφωνα με την κοινοποίηση που ήδη έφτασε; Να το δω κι αυτό, να βγαίνουν στο σφυρί τα κοστούμια του Βεάκη και της Κοτοπούλη, και να πεθάνω. ΠΟΙΟΣ θα πάρει την ευθύνη; Αυτοί οι Μαικήνες μας που κυκλοφορούν στα ελβετικά σαλέ δεν έχουν λίγο φιλότιμο; 


Παλιός μας γνώριμος. Έχει κάνει στο Εθνικό, τη σεζόν 2003/2004, στο «Κάππα», την «Τέταρτη αδελφή» του Γκλοβάτσκι και το 2005/2006, στην Σκηνή «Κοτοπούλη», τον σεξπιρικό «Βασιλιά Λιρ». Και στο ΚΘΒΕ, το καλοκαίρι του 2008, τον «Ορέστη του Ευριπίδη που παίχτηκε και στην Επίδαυρο. Ο ΠουΓουΔουΜίτης (είμαι πολιτικά ορθός;) Σλόμπονταν Ουνκόφσκι ετοιμάζει τώρα στο Βελιγράδι, στο εκεί Εθνικό Θέατρο, για τον Ιανουάριο, το αριστούργημα του Καλντερόν «Η ζωή είναι όνειρο» _ που είδαμε πέρσι στο δικό μας Εθνικό, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρίκιου (σ.σ. η επανόρθωση στο επόμενο). Στην σέρβικη παράσταση προβλέπεται πολυπληθής διανομή στην οποία περιλαμβάνονται και είκοσι φοιτητές της Σχολής Δραματικών Τεχνών του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου.
Μετά το Βελιγράδι σειρά για τον Σλόμπονταν Ουνκόφσκι έχει το Βισμπάντεν όπου στο εκεί πολύ αξιόλογο Κρατικό Θέατρο καλείται να σκηνοθετήσει για τρίτη φορά _ τη φορά αυτή τον «Δόκτορα Φάουστους» του Τόμας Μαν σε διασκευή του για το θέατρο.
Σημειώστε πως για τον Ουνκόφσκι, με καριέρα πια διεθνή μια και σκηνοθετεί και στις ΗΠΑ, υπουργό Πολιτισμού στην πατρίδα του τη διετία 1996/1998, ισχύει το «ουδείς προφήτης δεκτός έστιν εν τη πατρίδι αυτού». Στα Σκόπια, όπου και διδάσκει σκηνοθεσία, έχει να σκηνοθετήσει αρκετά χρόνια _ προφανώς διότι οι ιδέες του δεν ταυτίζονται με τα καραγκιοζιλίκια της κυβέρνησης Γκρούεφσκι, στα οποία σθεναρά έχει αντιταχθεί... 


«Θα προβάλει τρεις ταινίες – σταθμοί», «το πατρονάρισμα κάποιου μέντορα – σκηνοθέτης», «η βίαιη ιστορία δύο εραστών – κυνηγοί»… Τα διαβάζω σ’ ένα και μόνο κομμάτι, μεταξύ πολλών άλλων αναλόγου σύνταξης που με γρονθοκοπούν κάθε βδομάδα, σε εβδομαδιαίο περιοδικό που θεραπεύει τας τέχνας. Πιθανόν η, άνευ λόγου και αιτίας πλην του άλοθι του δήθεν μοντέρνου δημοσιογραφικού λόγου, πυκνότατη χρήσις της αγγλικής στα κείμενά του πέταξε όξω τα μάτια της ελληνικής «απλοποιώντας» την. Στην αρχή νόμιζα πως πρόκειται για το «δαίμονα» της φωτοσύνθεσης. Σύντομα κατάλαβα πως πρόκειται για γλωσσική «γραμμή». Η οποία ακολουθείται σ’ όλα τα κείμενα. Τυφλά. Σιγά, μόνο, μην πέσουν σε τοίχο…
Όλος ο κόσμος, μια σκηνή… (Περί της σκηνής – σανίδι ομιλώ). 


Την Μαργαρίτα Καραπάνου ανακαλύπτει το ελληνικό θέατρο φέτος _ σχεδόν υστερία! Τη βασανισμένη απ’ τη μανιοκατάθλιψη μεγαλοαστή, τη σημαντική πεζογράφο, κόρη της επίσης σημαντικής συγγραφέα Μαργαρίτας Λυμπεράκη _ μια σχέση παιδιού / μάνας δύσβατη, που σημάδεψε δια βίου την Μαργαρίτα Καραπάνου και στοιχειώνει όλα της τα γραπτά. Τέσσερις παραστάσεις βλέπουμε ή θα δούμε τον φετινό χειμώνα _ φοβερή σύμπτωση, υποθέτω _ βασισμένες σε κείμενά της! 
«Η Κασσάνδρα και ο λύκος», το πρώτο _ συνταρακτικό _ πεζό της που εκδόθηκε, παρουσιάζεται στον «Φούρνο» ως μονόλογος σε σκηνοθεσία Γεωργίας Ανδρέου απ’ την Σεραφίτα Γρηγοριάδου.
Παράσταση με τον τίτλο «Μαργαρίτα, Μαργαρίτα» βασισμένη σε αυτοβιογραφικά κείμενα της Καραπάνου παίχτηκε, ως μονόλογος επίσης, απ’ τον Ορέστη Μεσοχωρίτη, για οχτώ βραδιές στην Θεσσαλονίκη _ στην αίθουσα «Sp!timou» / Ground Floor.
Στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση η Άντζελα Μπρούσκου _ η πρώτη, αν δεν κάνω λάθος, που με το «Ναι» της το 2001 έφερε την Μαργαρίτα Καραπάνου στη σκηνή _ επανήλθε από χτες στη συγγραφέα με την παράσταση «Μαμά - Η ζωή είναι αγρίως απίθανη», βασισμένη στο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημά της «Μαμά» και στα ημερολόγιά της που εκδόθηκαν με τον τίτλο «Η ζωή είναι αγρίως απίθανη» _ παίζουν η ίδια κι η Παρθενόπη Μπουζούρη.
Και τον Φεβρουάριο ο Πέτρος Ζούλιας, σε διασκευή του, ανεβάζει με Ρένη Πιττακή και Πέγκυ Τρικαλιώτη το «Δε μ’ αγαπάς. Μ’ αγαπάς» απ’ το ομώνυμο βιβλίο της Φωτεινής Τσαλίκογλου που ’χει τον υπότιτλο «Τα παράξενα της μητρικής αγάπης» και δεν είναι παρά «Τα γράμματα της Μαργαρίτας Λυμπεράκη στην κόρη της Μαργαρίτα Καραπάνου» κατά τον δεύτερο υπότιτλο του βιβλίου. 


Σκίζει, όπως σας έγραφα, στα ταμεία «Ο κόκκινος βράχος». Η διασκευή απ’ την Ρούλα Πατεράκη και τον Άκι Βλουτή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Γρηγορίου Ξενοπούλου αλλά και της μεταφοράς του απ’ τον ίδιο στο θέατρο με τον τίτλο «Φωτεινή Σάντρη». Φουλ η Νέα Σκηνή του Εθνικού. Τόσο που ο Γιάννης Χουβαρδάς, ο διευθυντής του Εθνικού, δεν έχασε την ευκαιρία κι αποφάσισε να κάνει τις έξι παραστάσεις τη βδομάδα οχτώ _ προσθέτει απογευματινές, εκτός Σαββάτου, και Τετάρτη και Κυριακή. Όπως ο νόμος για την απασχόληση των ηθοποιών τού επιτρέπει. Κάτι _ οχτώ παραστάσεις τη βδομάδα _ που γίνεται μετά από χρόνια στο Εθνικό. 
Το πράγμα δε θεωρείται _ δυο παραστάσεις του ίδιου έργου την ίδια μέρα τρεις φορές τη βδομάδα _ ιδιαίτερα ψυχοφελές για τους ηθοποιούς... Αλλά ας όψεται η οικονομική κρίση κι οι συνεχείς καθυστερήσεις απ’ το υπουργείο Πολιτισμού των επιχορήγησεων προς τα κρατικά Θέατρα _ στην Θεσσαλονίκη, το ΚΘΒΕ ήδη ματαίωσε για το λόγο αυτό τρεις απ’ τις προγραμματισμένες για το χειμώνα παραγωγές του. Οπότε τι να κάνει κι ο Χουβαρδάς; Και μη χειρότερα... 


Τα δώδεκά του χρόνια κλείνει αύριο, 25 Νοεμβρίου, «Το Τέταρτο Κουδούνι» _ στην έντυπη εκδοχή του. Προσπάθησε να ηχεί με ειλικρίνεια. Και ανιδιοτέλεια. Όσους αποδέχτηκαν την ειλικρίνεια αυτή και το στήριξαν, με λόγια και με πράξεις, τους ευχαριστώ. Θερμά. Από βάθους καρδιάς. Οι υπόλοιποι κρίνονται όπως κρίνομαι κι εγώ. Όσο οι συνθήκες μού το επιτρέπουν θα ’μαι εδώ. Και θα λέω αυτά που πιστεύω. 


Κι εσύ, λαέ βασανισμένε _ είμαι ακόμα υπό την επήρεια της επετείου του Πολυτεχνείου... _, μην ξεχνάς: totetartokoudouni.blogspot.com
  

Προ 50ετίας 
Τα Θεατρικά Νέα

Σήμερα με αβάν πρεμιέρ 4 – 6 και επίσημη «πρώτη» 6 – 8 αρχίζει τις παραστάσεις του ο γυναικείος θίασος του θεάτρου «Καλουτά» με το έργο του Γ. Γιαννακόπουλου «Της φυλακής τα σίδερα». Επικεφαλής του θιάσου είναι η Άννα και η Μαρία Καλουτά, η Ρένα Βλαχοπούλου, η Καίτη Μπελίντα και η Μπέττυ Μοσχονά. Εκτός από τις 5 δημοφιλείς καλλιτέχνιδες, στο έργο του Γιαννακόπουλου λαμβάνουν μέρος και αι Μαρίνα Μπιούτη, Ντόρα Αναγνωστοπούλου, Ντόρα Κωστίδου, Ράνια Κωστίδου, Άννη Ραζή, Τιτίκα Γαϊτάνου, Δέσποινα Στυλιανοπούλου, Βαλέρια, Β. Αλεξάνδρου και η Φλορέττα Ζάννα [...]. 24 Νοεμβρίου 1961. 


Την ερχομένη Παρασκευή, στο θέατρο «Ακροπόλ» θα δοθή, με επίσημο και εορταστικό χαρακτήρα η 150ή παράσταση της μουσικής σατιρικής φαντασίας των Ασημακοπούλου, Σπυροπούλου, Παπαδούκα « Μπετόβεν και μπουζούκι». Την παράστασι θα προλογίση ο ακαδημαϊκός Σπ. Μελάς. 27 Νοεμβρίου 1961. 


Την ερχομένη Κυριακή το ειδικό κλιμάκιο του Εθνικού Θεάτρου αρχίζει την περιοδεία του στα επαρχιακά κέντρα από την Λαμία όπου θα εγκαινιάση το Δημοτικόν θέατρο της πόλεως με το έργο του Γρηγ. Ξενοπούλου «Το μυστικό της κοντέσσας Βαλέραινας». Πρωταγωνιστεί, συμπράττουσα εκτάκτως με την Κρατική Σκηνή, η μεγάλη πρωταγωνίστρια Κυβέλη. 29 Νοεμβρίου 1961.

Δημοσιεύτηκε στα «ΝΕΑ».

1 comment:

  1. Γιώργο μου καλή σου μέρα. Χάρηκα που έφτιαξες ιστολόγιο (κι ας μην ξέρω ούτε να το ανοίξω)! αλλά έχω έναν καλό μου φίλο που το κάνει για μένα σχεδόν καθημερινά που μου έφτιαξε κι εμένα ένα blog. Καιρός ήταν! Σου γράφω για να σου ευχηθώ χρόνια πολλά για τα δώδεκα χρόνια της στήλης σου. Να'σαι καλά και καλό κουράγιο να λες πάντα τις αλήθειες. Και να μας "μαθαίνεις" τι θα πει καλό θέατρο με τον τρόπο που εσύ υπογραμμίζεις κάθε φορά το καλό θέατρο. Με τη στήλη σου βοηθάς να επιλέξουν σωστά οι νέοι άνθρωποι τι να δουν και τι να αποφύγουν από τις τόσες και τόσες παραστάσεις.
    Μια παλιά και πιστή αναγνώστρια της στήλης σου και φίλη (ανιδιοτελώς!)
    με εκτίμηση και αγάπη
    Λίτσα Λεμπέση

    Ιστολόγιο: http://lempesi.blogspot.com
    YouTube: http://www.youtube.com/user/litsalempesi

    ReplyDelete