November 15, 2025

Πώς έσμιξαν καλλικέλαδα κορίτσια από την Ολανδία και οι «Chóres» μας



Το Τέταρτο Κουδούνι / Τέτοιες Μέρες, Τέτοια Λόγια… 265
 
Γέμισε κορίτσια και γυναίκες -ομόρφυνε- η Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Που χει, σχεδόν πάντα, καλές και πρωτότυπες ιδέες και κάνει προτάσεις ενδιαφέρουσες, όπως αυτή η συνάντηση του δικού μας χορωδιακού συνόλου «Chóres» με την Εθνική Νεανική Γυναικεία Χορωδία της Ολανδίας. Οι «μικρές Ολανδέζες», ως μετακλημένο συγκρότημα, άνοιξαν τη συναυλία μ’ ένα σουιδικό παραδοσιακό και συνέχισαν με Τζουζέπε Βέρντι -τους «Ύμνους προς την Παρθένο Μαρία», το αρ. 3 απ’ τα «Τέσσερα 
 
Ιερά Κομμάτια», σε ποίηση του Ντάντε. Ακολούθησαν έργα γραμμένα από συνθέτες του 20ου αιώνα ενώ, ως φινάλε της παρουσίας τους, έκλεισαν με την παγκόσμια πρώτη του σημαδιακού για την Ελλάδα και την αρχαιότητά της έργου της σύγχρονής μας συμπατριώτισσάς τους Σιζάνε Κόνινγκς «Διόσκουροι». Τη χορωδία -πάνω από 20 νέες με τα καθημερινά τους ντυμένες, μια πανσπερμία- διηύθυναν, στο πρώτο μέρος, η -πανύψηλη- Ιρένε Φερμπίρχ, και, στο δεύτερο, ο Λάσλο Νόρμπερτ Νέμες που μοιράζονται και την καλλιτεχνική διεύθυνσή της ενώ δυο κομμάτια εκτέλεσε μόνη της, χωρίς διευθυντή, η Χορωδία. Μια χορωδία πολύ υψηλού επιπέδου -ε-ξαι-ρε-τι-κής ποιότητας. Στη συνέχεια, στη σκηνή απλώθηκαν, ντυμένες στα λευκά ή εκρού. οι δικές μας

«Chóres» -πάνω από 40 άτομα που την καλλιτεχνική διεύθυνσή τους έχει η Μαρίνα Σάττι και τη γενική ο Χαράλαμπος Γωγιός- οι οποίες ισορρόπησαν το πρόγραμμα, μετά τα έντεχνα των Ολανδών, ερμηνεύοντας παραδοσιακά τραγούδια απ’ όλη την Ελλάδα, επεξεργασμένα για χορωδία, με την Ειρήνη Πατσέα να διευθύνει και τον Σταύρο Αλέξανδρο Ικμπάλ να έχει την 
κινησιολογική επιμέλεια -πέρασε ο καιρός που οι χορωδίες τραγουδούσαν ακινητοποιημένες Το φινάλε της συναυλίας ήταν συγκινητικό: οι δυο χορωδίες έσμιξαν για να τραγουδήσουν στα ολανδικά ένα παραδοσιακό ολανδικό τραγούδι και στα ελληνικά ένα παραδοσιακό της Κύπρου -καρπούς πολύωρων δοκιμών. Μια βραδιά αλλιώτικη αλλά σίγουρα κερδισμένη. Μπράβο! (Φωτογραφίες: Γιάννης Αντώνογλου),

No comments:

Post a Comment