Πολύ ωραία ιδέα ο Κύκλος με τον εξαιρετικά ευφυή και επιτυχή τίτλο «Το PIANO στα FORTE του» που οργανώνει και έχει την επιμέλειά του ο Στέφανος Νάσος για δεύτερη χρονιά στη γοητευτική με την παλιακιά της ομορφιά -έστω και με κάποια οξύτητα στην ακουστική της- αίθουσα του «Παρνασσού»: πέντε πιανίστες, είτε διακεκριμένοι που έχουν όμως να εμφανιστούν με ρεσιτάλ τους αρκετά χρόνια στην Αθήνα είτε λιγότερο γνωστοί αλλά ανερχόμενοι, προερχόμενοι από τρεις διαφορετικές πόλεις της Ελλάδας, ένας κάθε μήνα επί πέντε μήνες.
Τον Κύκλο άνοιξε φέτος η Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου. Με ένα
πρόγραμμα μεστό. Το πρώτο κομμάτι δεν θα μπορούσε παρά να είναι Μπαχ. Γιόχαν
Σεμπάστιαν Μπαχ πάνω στον οποίο η εκλεκτή μας πιανίστα έχει δουλέψει μανικά και
που ξέρει να τον ερμηνεύει: Χρωματική φαντασία και φούγκα BWV 903. Το
«ποίημα», όπως το χαρακτηρίζει ο συνθέτης του, «Προς τη φλόγα» του Αλεξάντρ Σκριάμπιν
και η Τρίτη Σονάτα για πιάνο του Φριντερίκ Σοπέν δόθηκαν με το σωστό ύφος και
με εσωτερικότητα. Αλλά εκεί που η Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου έλαμψε ήταν οι
μεταγραφές για πιάνο από τον Φερούτσο Μπουζόνι τριών έργων του Μπαχ: Τα Χορικά
πρελούδια BWV 645 και
734 και, κυρίως, η Τοκάτα για όργανο BWV 564 -που λες και γράφτηκε
ειδικά για τη δυναμική, ορμητική, με μουσική προσωπικότητα, πιανίστα μας.
Η Τοκάτα έργο 7 του Ρόμπερτ Σούμαν, που, πολύ σωστά
τοποθετημένη στο πρόγραμμα, την ακολούθησε, ήταν, κατά τη γνώμη μου, η πιο
εντυπωσιακή στιγμή της βραδιάς: μία θυελλώδης, συναρπαστική, «απνευστί»
ερμηνεία ενός αστραφτερού έργου, μία δεξιοτεχνική δίνη που με συνεπήρε.
Τα δύο ανκόρ, επίσης έξοχα παιγμένα, συμπλήρωσαν μία βραδιά
γοητευτική: «Γύρω στα μεσάνυχτα» του Τελόνιους Μονκ σε διασκευή Όσκαρ Πίτερσον
-που μας θύμισε την άλλη μεγάλη αγάπη της Αλεξάνδρας Παπαστεφάνου, την τζαζ- και «Αφιέρωση», μεταγραφή για πιάνο από την Κλάρα Σούμαν του ομώνυμου τραγουδιού του
Ρόμπερτ Σούμαν.
Φιλολογικός Σύλλογος
Παρνασσός, 7 Δεκεμβρίου 2013.
No comments:
Post a Comment